چشمه های جوشان

دهمین جلسه از دور پنجاه و چهارم کارگاه‌های آموزشی کنگره ۶۰؛ ویژه آقایان همسفر در نمایندگی آکادمی، با استادی همسفر مجتبی، نگهبانی موقت همسفر امیرحسین و دبیری موقت همسفر یوسف ، با دستور جلسه «چشمه های جوشان ورودهای خروشان همه به بحر و اقیانوس می رسند»، پنجشنبه 4 دی ۱۴۰۴ ساعت ۱۴ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

من سال گذشته همین دستور جلسه استاد بودم و نمی‌دانم که چه گره‌ای و چه مشکلی دارم که دوباره این دستور جلسه برای من تکرار شد، حتماً یک  پیامی برای من دارد. من همیشه در جایگاه استادی بیشتر تجربه‌های شخصی را مطرح می‌کنم چون آقای مهندس در این سی‌دی بهتر توضیح می‌دهند. وقتی وادی را گوش می‌کنم به چند تا نکته برخورد کردم.
آقا امین فرمودند انسان برای ادامه‌ی مسیرش از آن انرژی که کسب می‌کند باید خرج خودش کند تا بتواند که یک انگیزه و انرژی داشته باشد تا بتواند این مسیر را ادامه دهد. در غیر این صورت باید از آن انرژی ساختارش استفاده کند که در این صورت نفاق صورت می‌گیرد و انرژی ساختارش می‌سوزد. من که این‌طور نیستم باید از انرژی ساختارم استفاده کنم. به زندگی قبلم که نگاه می‌کنم تا چند وقت پیش برخی مسائل برایم مهم بود که الآن اهمیتی ندارد.
مسئله‌ای که الآن یک سال است با آن درگیرم این است که یک سال است که برای خانواده‌ام مشکلی پیش‌آمده بود. طبق تجربه‌ای که اینجا به دست آورده‌ایم من مدام نگاه می‌کردم که ببینم چه کمکی از دست من برمی‌آید. همیشه در این حال و هوا دوست داشتم کار خارق‌العاده‌ای انجام دهم ولی راهنمای محترم می‌گفتند که از نقش خودت بیشتر نمی‌توانی انجام دهی. ولی هر جا کمک خواستن می‌توانی انجام بدهی. وقتی دقت کردم دیدم که برای مشکلات خواهرم می‌توانم کمک کنم و این کمک برای من نه ساده بود و نه سخت بود. بعد از این مشاهده کردم نگاه من به خواهرم تغییر کرده و چند روز پیش که ایشان را دیدم حس من تغییر کرده بود . انگار که تا حالا ایشان را ندیده بودم. در این وادی وقتی از تاریکی به سمت روشنایی حرکت می‌کنیم باید فرمان را اجرا کنیم. تاریکی تمثیل این است که حس من خراب است و با انجام فرمان‌های کوچک می‌توانم حس درونم را بیدار کنم و دنیا برای من قشنگ‌تر می‌شود.

تصویربردار: همسفر مهدی (لژیون 4)

تایپ و ویراستاری: همسفر مهدی (لژیون 4)

تهیه و تنظیم: سایت همسفران آقای آکادمی