مسیر رشد انسان در وادی‌های زندگی

از زمانی‌که قدم به کنگره‌۶۰ نهادم و با وادی‌ها آشنا شدم، هر روز برای من تجربه‌ای تازه و گامی نو در مسیر زندگی آغاز شد. از وادی اول که بر پایه تفکر استوار است و بیان می‌کند بدون تفکر هر آنچه هست رو به زوال می‌رود، تا وادی یازدهم که می‌گوید چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان همه به بحر و اقیانوس می‌رسند.

همه انسان‌ها می‌توانند به این دریای بیکران راه یابند، مشروط بر‌آنکه ابتدا به آگاهی، دانایی و کمال دست پیدا کنند. من از زمانی‌که وارد کنگره شدم آموختم باید بر خودم، مشکلات و آسیب‌های خود تمرکز کنم و مسافرم را رها کنم؛ زیرا تا زمانی‌که هدف اصلی خودم نباشم و تمام توجه‌ام بر مسافر متمرکز شود، قادر نخواهم بود هدف نهایی یعنی رسیدن به قدرت مطلق یا الله را درک کنم.

در چنین حالتی همواره در حال گلایه کردن خواهم بود از این‌که چرا به رهایی نرسیده‌ام. اما اگر با آموزش و عبور از هر وادی که پله‌ای از زندگی است، تفکرات نادرست و تخریب‌های خود را درمان کنم، می‌توانم به چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان بپیوندم و به دانایی و آگاهی دست یابم.

در این مسیر، هدف من که رسیدن به بحر و اقیانوس یعنی قدرت مطلق و الله است محقق خواهد شد. از زمانی‌که به آموختن وادی‌ها پرداخته‌ام، بیش از گذشته متوجه تأثیر تخریب‌ها و آسیب‌های خود بر مسافرم شده‌ام و اطمینان دارم او نیز روزی از تاریکی‌ها عبور کرده و به نور خواهد رسید.

به امید روزی که همه همسفران و مسافران از تاریکی جهل و ناآگاهی به سوی نور روشنایی دانایی و آگاهی رهایی یابند، و با آرزوی سلامتی و توفیق برای بنیان کنگره‌۶۰، مهندس حسین دژاکام، که درس‌های ناب زندگی را به ما می‌آموزند.

نویسنده: همسفر عادله، رهجوی راهنما همسفر منیژه (لژیون دوم)
ویرایش: همسفر ثریا، رهجوی راهنما همسفر منیژه (لژیون دوم)
ارسال: همسفر نجوا، راهنما همسفر هانیه (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی گیلان