بعد از گوش دادن و نوشتن سیدی «عبور»، به مطلبی ارزشمند و بسیار خوب دست پیدا کردم. در این سیدی، استاد امین دربارهٔ جهانبینی صحبت کردند. واژهٔ جهانبینی را بارها در مدرسه و دانشگاه شنیده بودم؛ حتی حدیث معروف «مَن عَرَفَ نَفسَهُ فَقَد عَرَفَ رَبَّهُ» به معنی «هر که خود را شناخت، پروردگارش را شناخت» را زیاد شنیده بودم؛ اما درک درستی از آن نداشتم. همیشه به دنبال کسی بودم که با بیانی ساده، شیوا و روان این مطالب را به من آموزش بدهد، تا اینکه در مسیر کنگره ۶۰ قرار گرفتم و از آموزشهای ناب استاد امین بهرهمند شدم.
استاد امین دربارهٔ جهانبینی میفرمایند: جهانبینی، نوع نگاه ما به زندگی است؛ اما آنچه ما در جهانبینی با آن سروکار داریم، این است که مسائل و مشکلات خود را چگونه تفسیر میکنیم. تفسیر انسان از مسائل، از اولویت و اهمیت بسیار بالایی برخوردار است؛ به قدری که میتواند یک اتفاق خوشایند و خوب را به یک فاجعه تبدیل کند، یا از یک اتفاق و موقعیت بغرنج و پیچیده، یک موقعیت خوب و عالی بسازد. این موضوع زمانی اتفاق میافتد که انسان به پختگی و دانایی برسد.
من یاد گرفتم وقتی در موقعیتهای حساس زندگی قرار میگیرم، نیروهای منفی با تمام قوا وارد عمل میشوند تا مرا به عمق تاریکیها هدایت کنند. این موقعیتها در کلام الهی با نام عقبه یا گذرگاههای سخت از آن یاد شده است. اگر بتوانم از این عقبهها و گذرگاههای سخت زندگی عبور کنم، فلز و جنس وجودم ارتقا پیدا میکند و ظرف وجودم بزرگتر و بزرگتر میشود. آموختم که آموزش جهانبینی در مرحلهٔ اول قرار دارد؛ یعنی آموزشها ابتدا در فکر، ذهن و عقل من جای میگیرند. اما تا زمانی که به مرحلهٔ عمل نرسیده باشند، کامل نشدهاند.
زمانی که این آموزشها به قلب و دل من بنشینند، آن وقت است که میتوانم آنها را در زندگیام بهصورت عملی و کاربردی اجرا کنم. یاد گرفتم که جهانبینی؛ یعنی علم زندگی و قوانین زندگی. وقتی قوانین زندگی را یاد بگیرم، میتوانم با کلیدهایی که در دست دارم، قفلهای زندگی خود را باز کنم و برای رسیدن به مراحل بالای رشد و تکامل، باید به عمق تاریکیها و ظلمتها بروم و از گذرگاهها و آزمونهای سخت عبور کنم تا نقطهٔ تحملم بالاتر و بالاتر برود. نکتهٔ جالب این بود که نیروی منفی تمام توان خود را به کار میبرد تا با برآورده نشدن خواستههای ما، احساس حسرت، قربانی شدن، نابودی و ناامیدی را به ما القا کند.
اما طبق آیهٔ «لَیسَ لِلإِنسانِ إِلّا ما سَعی»، انسان چیزی نیست جز آنچه برایش تلاش میکند؛ یعنی من باید تلاش خودم را بکنم، از دیگران راهنمایی بگیرم، با افراد کارآزموده و دانا مشورت کنم؛ اما وابسته به نتیجه نباشم. رها کنم، اگر به خواستهام رسیدم که چه خوب و عالی و اگر نرسیدم، تسلیم محض خداوند باشم. در این سیدی آموختم که پیامبران، با اینکه بندگان محبوب خداوند بودند، در زندگی مورد آزمایش و امتحان قرار گرفتند تا کلامشان در دل انسانها اثر گذار باشد.
منبع: سی دی عبور(استاد امین)
نویسنده: راهنما همسفر اعظم (لژیون پنجم)
رابطخبری: همسفر شایسته رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر فائزه رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی یحیی زارع میبد یزد
- تعداد بازدید از این مطلب :
197