همه ما درون خود پتانسیل داریم

یازدهمین جلسه از دور چهل و سوم کارگاه‌های آموزشی ویژه مسافران کنگره ۶۰، نمایندگی ایمان با استاد راهنمای محترم محمد و نگهبانی مسافر علیرضا و دبیری مسافر حامد، با دستور جلسه «وادی یازدهم: چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان، همه به بحر و اقیانوس می‌رسند» چهارشنبه 3 دی ماه 1404 راس ساعت 17:00 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

در دو جلسه قبل‌؛ در رابطه با وادی یازدهم، پیامی برای من مطرح شد که به این شکل دریافت کردم. می‌خواهم تکه‌ای از آن را خدمتتان عرض کنم تا شاید یک دریافت کوچک داشته باشیم و ببینیم چگونه می‌توانیم پتانسیل را در درون خودمان ایجاد کنیم.
وقتی از «چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان» صحبت می‌کنیم، این یک تمثیل است که می‌تواند برای انسان هم صادق باشد. ابتدا باید ببینیم چشمه جوشان اصلاً چگونه به تحقق می‌رسد و وقتی یک چشمه جوشان می‌شود، پشتوانه آن چیست؟ اگر کمی به طبیعت دقت کنیم، می‌بینیم سطح بسیار بزرگی برای دریافت آب باران ایجاد شده است. این سطح آب‌ها را جمع‌آوری می‌کند و به‌دلیل اختلاف سطح، از قسمت پایین‌تر، چشمه شروع به جوشیدن می‌کند؛ یعنی آب ذخیره‌ شده خارج می‌شود. این اتفاق به‌خاطر همان اختلاف سطح رخ می‌دهد و در اصل از انرژی پتانسیل استفاده می‌شود.

انرژی پتانسیل یکی از محسناتش این است که برای جابه‌جایی آن جسم، خودِ جسم نیاز به صرف انرژی ندارد. پس هرگاه بتوانیم از این پتانسیل بهره ببریم، بدون اینکه انرژی درونی ما مصرف شود، می‌توانیم کاری را انجام دهیم. تا اینجا درباره چشمه جوشان گفتیم که از کجا شروع می‌شود و به چه نتیجه‌ای می‌رسد. چشمه جوشان، وقتی واقعاً جوشان باشد، تبدیل به رودهای خروشان می‌شود.

رودهای خروشان، اگر قدرت پشتشان باشد، به‌راحتی از هر مانعی عبور می‌کنند.
حالا وقتی می‌گوییم این تمثیل برای انسان هم صادق است، منظور چیست؟ پتانسیل در معنای واقعی کلمه، یعنی توانایی‌هایی که در حال حاضر تحقق نیافته‌اند. همه ما در درون خود پتانسیل داریم، فقط باید آن را به سمت تحقق ببریم. این کار راه دارد و نیازمند شرایط خاصی است؛ وقتی نسبت به یک موضوع آگاهی پیدا کنیم، می‌توانیم آن پتانسیل را بالفعل کنیم.

به‌صورت علمی هم اگر بخواهیم بگوییم، انرژی پتانسیل یک جسم برابر است با اختلاف انرژی آن در یک موقعیت نسبت به مکان مرجع. پس پتانسیل داشتن یعنی ظرفیت یا توانایی انجام کار.

تمثیل چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان در مورد انسان نمونه عینی هم دارد. اگر کمی دقت کنیم، به‌راحتی می‌توانیم آن را ببینیم. آقای مهندس این موضوع را کاملاً برای ما به تصویر کشیده‌اند. ایشان ۱۷ سال مصرف‌کننده بودند؛ این پتانسیل در وجودشان بود اما تحقق نیافته بود. بعد از مدتی، این اتفاق افتاد. این یعنی پتانسیل در وجود همه انسان‌ها هست، به شرطی که بتوانیم آن را به تحقق نزدیک کنیم.
حالا سؤال این است: چگونه انسان می‌تواند آن سطح وسیع را ایجاد کند که آب‌های باران را دریافت کند، جمع‌آوری کند و تبدیل به پتانسیل نماید؟
انسان برای یادگیری منابع آگاهی و دانشی که در کنگره روی آن کار می‌کنیم، یعنی جهان‌بینی، باید یک سطح وسیع ایجاد کند. یعنی چه؟ یعنی وقتی در جلسه می‌نشینیم، تمام حواسمان روی دریافت باشد. وقتی در لژیون هستیم، تمام تمرکزمان این باشد که چیزی یاد بگیریم. من همیشه به بچه‌ها می‌گویم (البته اول به خودم می‌گویم): من امروز، روز چهارشنبه، فقط یک کلمه یاد بگیرم. چرا؟ چون سال ۳۶۵ روز است؛ یعنی سالی ۳۶۵ مطلب یاد می‌گیرم. خب معلوم است که به جایگاهی می‌رسم که حرفی برای گفتن دارم. شما هم می‌توانید این کار را بکنید، فقط باید آن سطح وسیع را آماده کنیم.

این سطح چگونه آماده می‌شود؟ با توجه کامل به جلسه عمومی و لژیون. بارها گفته شده که ما در هفته فقط ۹ ساعت اینجا حضور داریم؛ باید این ۹ ساعت را ارزشمند کنیم و یاد بگیریم. یاد می‌گیریم تا بعداً بتوانیم از آن استفاده کنیم و کاربردی‌اش کنیم. اگر قرار باشد من فقط بیایم اینجا و تنها خواسته‌ام این باشد که مواد مخدر را کنار بگذارم، این امکان وجود ندارد. تغییر اصلی از جهان‌بینی می‌آید. دیدگاه من نسبت به مواد مخدر باید تغییر کند؛ اگر تغییر نکند، شش ماه بعد ممکن است دوباره مصرف‌کننده شوم.

ما مگر قبلاً چطور مصرف‌کننده شدیم؟ فکر نکنید با بقیه فرق داریم؛ نه. دانش ما در آن سطح ضعیف بود. ترجیح دادیم در اوج لذت باشیم، به تصور خودمان، اما نمی‌دانستیم وارد دام بزرگی می‌شویم. الان اینجا به ما آموزش می‌دهند که به هر قیمتی دنبال لذت نباشیم.

پس پیام دستور جلسه این هفته چیست؟ اینکه حواسمان را جمع کنیم تا پتانسیل را به تحقق نزدیک کنیم، یعنی آن را واقعی کنیم. مهم‌تر از همه، یادگیری را در خودمان زنده نگه داریم. اگر از جلسه بیرون رفتیم و چیزی یاد نگرفتیم، انگار هیچ اتفاقی نیفتاده؛ اما اگر حتی یک کلمه یاد بگیریم، مطمئن باشید به جایگاهی می‌رسیم که حتی فکرش را هم نمی‌کردیم.
انسان به‌واسطه آموزش تغییر می‌کند. همه ما همین‌طور هستیم، در تمام زمینه‌های زندگی. اینجا در حوزه جهان‌بینی کار می‌کنیم، اما اثرش در تمام زندگی ماست؛ چه درون کنگره و چه بیرون از آن، در شغل و زندگی شخصی.
امیدوارم که استفاده کرده باشیم. ممنون که به صحبت‌های من توجه کردید.

تایپ : مسافر حسن
ویرایش : مسافر احمد
ارسال مسافر مهدی
عکس خبری : مسافر حسن
گروه خبری نمایندگی ایمان