موضوع وادی یازدهم این است که چشمههای جوشان به سوی دریا یا اقیانوس سرازیر میشوند. انسان میتواند در زندگی، مسیر تکاملی خود را طی کند و با نزدیک شدن به فرمان عقل، در آرامش و امنیت زندگی نماید.
برای تحقق این امر، فرد باید در مسیر دانایی گام بردارد و پیوسته در حال آموزش و یادگیری باشد؛ این همان مفهوم «چشمه جوشان» است. یک چشمه برای آنکه جوشان و زنده بماند، نیازمند دسترسی به منابع آبی است، و مصداق این منبع برای انسان، همان آموزش و کسب دانش است تا بتواند به همنوعان خود خدمت کند. چه خدمتی بهتر از یاری رساندن به انسانهای دردمند؟ این همان رسالتی است که راهنمایان کنگره ۶۰ به انجام میرسانند.
موضوع دیگری که در این وادی به آن اشاره شده، دلالت بر سختیها و دشواریهای زندگی دارد. رودخانه در مسیر حرکت خود با موانع بسیاری روبهرو میشود و از دشتها و درهها عبور میکند؛ گاهی حتی کوهی را دور میزند تا در نهایت به دریا یا اقیانوس بریزد. ما انسانها نیز در مسیر تکاملی خویش ممکن است با موانع متعددی مواجه شویم. بنابراین، لازم است با صبر و بردباری از این مشکلات عبور کنیم تا به سرمنزل مقصود دست یابیم.
اما اگر انسان از عهده مشکلات برنیاید، هدفی نداشته باشد و تنها در پی غرایز و امیال شخصی خود حرکت کند، پس از مدتی وارد دنیای تاریکیها خواهد شد و مانند آبی که در یک گودال جمع میشود، راکد و بدبو میگردد و سرانجام باید به فاضلابها ریخته شود. پس چه نیکوست که بکوشیم در مسیر ارزشها حرکت کنیم و به طور مستمر دانایی خود را افزایش دهیم تا بتوانیم به انسانهای دردمند یاری رسانیم و همچون چشمهای جوشان یا رودی خروشان، زنده و جاری باشیم. با تشکر مسافر احمد.
ویرایش و ارسال: مرزبان خبری مسافر طاها
- تعداد بازدید از این مطلب :
27