باید علم زندگی کردن را آموخت

مشارکت همسفر پروانه از سی‌دی نردبان 

خروج از تاریکی‌ها بستگی به این دارد که ما چقدر در عمق آن‌ها فرو رفته باشیم. در واقع، نمی‌توان به یک‌باره از مشکلات و بحران‌ها بیرون آمد. انسانی که به تاریکی عادت کرده، اگر ناگهان وارد نور شود، چشمانش کور می‌شود؛ زیرا چشم تحمل نور را ندارد؛ بنابراین باید ذره‌ذره چشم را به نور عادت داد. در مورد مشکلات و مسائل زندگی نیز همین‌طور است. هر فردی تاریکی‌هایی دارد و عمق این تاریکی‌ها به میزان جهل و نادانی او بستگی دارد. گاهی فرد هزاران بند مرئی و نامرئی به دست و پای خود بسته است، مانند ریسمان‌های نازک و کلفتی که به سادگی باز نمی‌شوند. این بندها می‌تواند اعتیاد، دروغ، تهمت یا حتی انتقام باشد انسان باید تلاش کند تا به تدریج از این بندها رهایی یابد.

در این مسیر، باید از خود گذشت کرده و همواره در خدمت دیگران باشیم و از هیچ تلاشی دریغ نکنیم. راهی که در پیش داریم بی‌پایان است و هیچ‌گاه پایان نمی‌یابد؛ حتی اگر قیامت هم شود، باز داستانی تازه آغاز می‌شود. شخصیت انسان ابتدا در جهل و نادانی است؛ اما با آموزش، تجربه و تفکر، پخته‌تر می‌شود. برای تبدیل شدن به انسانی آگاه، باید سختی‌ها و چالش‌های زیادی را تحمل کرد و مانند نردبانی که پله‌های زیادی دارد، به آرامی بالا رفت. اگر بخواهیم حواس و احساسات خود را تقویت کنیم، باید خالصانه عمل کنیم. آن زمان است که به حس‌های خود کمک می‌کنیم و زندگی به ما معنای واقعی‌اش را می‌دهد. در واقع، زندگی یک علم است که باید علم زندگی کردن را آموخت تا بتوان از گذرگاه‌های آن عبور کرد و وارد ابعاد دیگر شد. 

منبع: سی‌دی نردبان
نویسنده: همسفر پروانه رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون پنجم)
رابط خبری: راهنما همسفر سمیه (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر آذر رهجوی راهنما همسفر فرشته (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی باباطاهر همدان