وادی ها شخصیت انسان را تغییر می دهند

یازدهمین جلسه از دور چهارم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰، ویژه مسافران و همسفران نمایندگی لامرد، با استادی دیده‌بان محترم مسافر علی، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر غلامرضا با دستور جلسه‌ «وادی یازدهم: چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان، همه به بحر و اقیانوس می‌رسند.» روز سه‌شنبه 2 دی‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶ برگزار گردید.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان، علی هستم یک مسافر.
خوشحالم که خداوند امروز این توفیق را نصیب من کرد تا در کنگره ۶۰، نمایندگی لامِرد، از نزدیک در خدمت شما عزیزان باشم. مدت‌ها بود که دوست داشتم به این نمایندگی بیایم، اما شرایط فراهم نمی‌شد.
خداوکیلی فکر نکنید ما افراد خیلی مهمی هستیم یا خدای‌نکرده قصد کلاس گذاشتن داریم؛ اصلاً این‌طور نیست. کنگره ۶۰ آن‌قدر گسترده شده و تعداد شعب آن به ۱۵۲ نمایندگی رسیده که سرکشی به همه آن‌ها کار بسیار دشواری است. اگر قرار باشد هر هفته فقط به یک شعبه سر بزنیم، بیش از ۱۵۰ هفته زمان نیاز دارد؛ بنابراین اگر حضور ما کم‌رنگ است، صرفاً به دلیل بزرگی مجموعه و حجم بالای کارهاست، نه چیز دیگر.
به‌هرحال بسیار خوشحال هستم و راه‌اندازی کنگره ۶۰ نمایندگی لامرد را صمیمانه تبریک می‌گویم. از پوریای عزیز تشکر می‌کنم و همچنین از همه دوستانی که به هر شکلی خدمت کردند؛ مرزبانان، راهنمایان، اعضای محترم بخش همسفران، ایجنت و مرزبانان گروه خانواده و همه عزیزانی که باعث شدند این نمایندگی در جنوبی‌ترین نقطه استان فارس راه‌اندازی شود. قطعاً برکات این خدمت، صد درصد وارد زندگی خودشان خواهد شد، ان‌شاءالله.
نکته‌ای را قبل از ادامه عرض کنم؛ قرار بود جلسه رأس ساعت ۱۶ آغاز شود و ظاهراً اینجا رسم بر این است که به دلیل مسافت و آمدن دوستان از شهرهای اطراف، جلسات به‌جای ساعت ۱۷ ساعت ۱۶ تشکیل می‌شود؛ اما یادتان باشد که جلسات باید همیشه رأس ساعت شروع شود. حتی اگر استاد، نگهبان یا دیده‌بان دیر برسد، جلسه نباید به خاطر هیچ‌کس به تعویق بیفتد. اگر جلسه ساعت ۱۶ تعیین شده، باید رأس ساعت ۱۶ آغاز شود. من هم بابت تأخیری که پیش آمد عذرخواهی می‌کنم؛ تأخیر پروازها گاهی اجتناب‌ناپذیر است.
دستور جلسه این هفته، وادی یازدهم است. ما می‌دانیم که کنگره ۶۰ برای اولین بار در دنیا، جامع‌ترین پروتکل درمان اعتیاد را ارائه داده است. این تعریف نیست، بلکه بیان یک واقعیت است. افرادی که اهل مطالعه‌اند، مکاتبات مهندس با بیل را در سایت کنگره دیده‌اند؛ پروفسور بیل ویلیام ال وایت یک دانشمند آمریکایی است که حدود ۱۴ کتاب و ۳۰۰ مقاله درباره اعتیاد نوشته است. ایشان صراحتاً اعلام می‌کند که در هیچ جای دنیا، نمونه‌ای مانند درمان شدگان کنگره ۶۰ وجود ندارد و روش‌های درمان اعتیاد اغلب همان روش‌های شکست‌خورده و شبیه به سقوط آزاد است؛ حتی در کشورهایی مانند امارات، باوجود قوانین سخت‌گیرانه، اعتیاد بیداد می‌کند و هیچ پروتکل مشخصی برای درمان وجود ندارد؛ تنها جایی که درمان واقعی و پایدار اتفاق می‌افتد، در کنگره ۶۰ است.

همان‌طور که می‌دانید، پروتکل درمان اعتیاد در کنگره ۶۰ بر اساس «مثلث درمان» است؛ یعنی جسم، روان و جهان‌بینی. ازنظر جسم، سیستم ایکس که مسئول تولید مخدرهای طبیعی بدن است، در اثر مصرف مواد از کار می‌افتد. در روش DST و با استفاده از داروی OT، این سیستم به‌تدریج و در طی ۱۰ ماه بازسازی می‌شود.
روان، تابع جسم است. وقتی جسم به تعادل برسد، روان نیز به تعادل می‌رسد. اعتیاد بیماری روانی نیست، بلکه یک بیماری فیزیولوژیک است، پس با درمان جسم، روان نیز ترمیم می‌شود.
اما ضلع سوم، جهان‌بینی است؛ یعنی نگرش و برداشت ما از زندگی. مصرف‌کننده زندگی را فقط از زاویه نشئگی و خماری می‌بیند. این نگرش باید اصلاح شود و این اصلاح، از طریق آموزش اتفاق می‌افتد. مهم‌ترین بخش آموزش‌های کنگره، وادی‌ها هستند. وادی‌ها شخصیت انسان را تغییر می‌دهند، نه‌فقط اطلاعات او را.
وادی یازدهم می‌گوید: «چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان، همه به بحر و اقیانوس می‌رسند.» یعنی اگر خواست قوی باشد، مانعی نمی‌تواند جلوی حرکت انسان را بگیرد. نمونه‌های فراوانی از مسافرانی داریم که باوجود سخت‌ترین شرایط، فقط به دلیل خواست قوی، به درمان قطعی رسیده‌اند.

وادی‌ها برای تزئین دیوار نیستند؛ باید حفظ، فهمیده و در زندگی به کار گرفته شوند. همه سفر اولی‌ها باید وادی‌ها را حفظ باشند و متن آن‌ها را درک کنند.
در پایان تأکید می‌کنم که نوشتن سی‌دی‌ها بسیار مهم می‌باشد. سی‌دی فقط برای سفر اولی‌ها نیست؛ همه اعضای کنگره، حتی دیده‌بانان، سی‌دی‌ها را کامل می‌نویسند. اگر سی‌دی ننویسیم، از قافله علم کنگره عقب می‌مانیم.
امیدوارم نمایندگی لامرد به یک نمایندگی پویا، علمی و پربرکت تبدیل شود و در آینده، نمایندگی مادر این منطقه باشد.
بیش از این صحبت نمی‌کنم و از دوستان دعوت می‌کنم مشارکت داشته باشند.
از همه شما متشکرم که به صحبت‌های من گوش کردید.

نگارش: مسافر غلامرضا (لژیون یکم)
ویرایش: مسافر امیر (لژیون دوم)
عکس: مسافر رضا (لژیون دوم)
ارسال: مسافر محمود (دبیر سایت)