هر عملی بازتابی دارد

سلام دوستان اسماعیل هستم مسافر سیگار. دستور جلسه‌ این هفته‌ لژیون سیگار ما درباره‌ وادی یازدهم و تأثیر آن بر من است. عنوان این وادی می‌گوید:

«چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان به بحر و اقیانوس می‌رسند.» تا امروز مطالب زیادی از این وادی آموخته‌ایم، اما بیایید ببینیم در «سفر سیگار» چه مفهومی دارد.

اگر بخواهیم به‌صورت خلاصه نگاه کنیم، چشمه‌ی جوشان به معنای منبعی است که درون خود، توان تولید و جوشش دائمی دارد؛ یعنی از درون تغذیه می‌شود، نه از بیرون. چشمه‌ای که آب در آن بیرونی باشد، خیلی زود خشک می‌شود، اما چشمه‌ای که از زیرزمین و سرچشمه‌های بالادست تغذیه می‌گردد، هرگز از حرکت نمی‌ایستد. در لژیون سیگار نیز شرایط به همین صورت است. شخصی که به منابع اطلاعاتی و آموزشی لژیون دسترسی دارد، می‌تواند سفر خود را به‌خوبی ادامه دهد. در مسیر سفر، گاهی مشکلاتی پیش می‌آید؛ مثلاً ممکن است شخص ناگهان متوجه شود دهانش آفت زده است و با خود بگوید: «من سی سال سیگار کشیدم، تا حالا چنین مشکلی نداشتم، حالا که آدامس می‌خورم این اتفاق افتاده!»

اما وقتی راهنما در جلسات توضیح می‌دهد که بروز چنین مواردی طبیعی است و امکان دارد در هر مرحله‌ای پیش بیاید، دیگر جای نگرانی نیست. برخی این مسائل را در میانه‌ی سفر تجربه می‌کنند، بعضی در زمان رهایی و عده‌ای هم هنگامی که خود راهنما می‌شوند.

این‌ها بستگی به فیزیولوژی و شرایط درونی هر فرد دارد. مهم، اتصال مداوم ما به منابع اطلاعاتی و دانشی لژیون است؛ همان‌ها که کمک می‌کنند سفرمان را درست و ایمن طی کنیم. حرکتی که ما انجام می‌دهیم، یعنی شرکت در جلسات، نوشتن سی‌دی‌ها و عمل کردن به آموزش‌ها، در حقیقت همان مسیر رسیدن چشمه به اقیانوس است یعنی رسیدن به رهایی از سیگار.

بنابراین برای دستیابی به رهایی، دو شرط اساسی وجود دارد:

اتصال به منابع علمی و آموزشی لژیون سیگار حرکت و عمل‌کردن بر اساس آن آموزش‌ها حرکت یعنی من آدامس خود را مصرف کنم و مشکلاتی که در طول سفر برایم پیش می‌آید، با راهنمای خود در میان بگذارم.

موضوع بعدی، نوشتن سی‌دی‌ها در لژیون است. ما باید در طول سفر خود، هشت عدد سی‌دی بنویسیم. بعضی از رهجوها در لژیون‌های دیگر نیز همین وضعیت را دارند؛ یعنی گاهی سی‌دی‌ها را تا ماه‌های پایانی رها می‌کنند و در چند هفته‌ی آخر، مجبور می‌شوند هر هفته دو تا سه سی‌دی بنویسند. این شیوه درست نیست؛ چون نظم در نوشتن و اجرای آموزش‌ها بخش مهمی از سفر است.

در دوران مصرف، اغلب ما انسان‌های باهوش و باتجربه‌ای بودیم؛ همیشه به دنبال بهترین جنس بودیم، چه سیگار، چه مواد دیگر. حال که وارد کنگره شده‌ایم، باز هم باید دنبال بهترین «جنس» باشیم. اما منظور از جنس در اینجا، آموزشِ درست، خالص و بدون تحریف است، و تنها کسی که می‌تواند آن را به ما بدهد، راهنمای لژیون است.

در مقابل، اگر آموزش‌ها را از افراد غیرمسئول یا «سفر دومی‌ها» بگیریم، ممکن است با تجربیات سطحی یا اشتباه آن‌ها دچار انحراف شویم.

حتی اگر نکته‌ای را فراموش کردیم، باید آن را یادداشت کنیم تا در جلسه‌ی بعد از راهنما بپرسیم.

هیچ‌گاه نباید از اشخاصی که مجوز راهنمایی ندارند، سؤال بپرسیم یا توصیه بگیریم. گاهی ممکن است فردی با نیت خیر چیزی بگوید، اما همان حرفِ اشتباه، باعث شود سفر فردی دیگر خراب شود.

یادمان باشد: هرگونه مشاوره یا دستور اشتباه، ممکن است سفری را نابود کند و تخریب آن، تنها محدود به یک نفر نیست؛ خانواده‌ای نیز ممکن است آسیب ببیند. بر اساس تحقیقات «مرکز تحقیقات کنگره ۶۰»، حدود ۹۵ درصد از افرادی که درمان موادشان مختل می‌شود، کسانی هستند که سیگار را درمان نکرده‌اند.

بنابراین وقتی سفر سیگار یک نفر خراب شود، احتمال بازگشت او به مواد هم بسیار زیاد است و در نتیجه، خانواده و اطرافیانش نیز آسیب می‌بینند. این‌ها خیال‌پردازی نیست، واقعیتی اثبات‌شده است.

پس، هرگز به کسی برنامه یا راهکار ندهید.

اگر فردی از شما سؤالی پرسید، او را به راهنمای خودش ارجاع دهید. حتی پاسخ دادن به سؤالات کوچک می‌تواند نتایج بزرگی داشته باشد.

تجربه‌های شخصی خود را فقط در قالب مشارکت‌های رسمی در جلسات بیان کنید، نه بیرون از آن. زیرا یک مشارکت واقعی و سالم می‌تواند گره‌ای از کار دیگران باز کند، اما گفت‌وگوهای غیررسمی ممکن است برای دیگران تخریب محسوب شود.

سیستم کنگره و هستی، بسیار هوشمند است؛ هر عملی بازتابی دارد. اگر سفری را خراب کنیم، دیر یا زود پاسخ آن را در زندگی خود دریافت خواهیم کرد.

در پایان، آرزو دارم همه‌ی ما در این مسیر، با دقت، تعادل و صداقت عمل کنیم تا به رهایی از سیگار برسیم و سپس با حال خوب‌مان، این آرامش را به خانواده و جامعه‌مان منتقل کنیم.

تایپ: مسافر فردین لژیون نهم، مسافر حسین لژیون سوم

عکس: مسافر حمید لژیون سوم 

بازنگری و ارسال: مرزبان خبری مسافر طاها