English Version
This Site Is Available In English

برای خروج از تاریکی‌ باید به ریسمان الهی چنگ بزنیم

برای خروج از تاریکی‌ باید به ریسمان الهی چنگ بزنیم

وادی یازدهم، چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان، همه به بحر و اقیانوس می‌رسند. آنگاه که روشنایی آبستن تاریکی بود، اهریمن از فرمان سرپیچی کرد. گویی نقطه‌ای سیاه و تاریک از دل روشنایی‌ها زاده شد و حرکت خود را آرام و خزنده، برای تاختن به جهان روشنایی‌ها آغاز کرد تا ظلمت و تاریکی را گسترش دهد و برتری خود را نسبت به انسان، در مقابل قدرت مطلق، به اثبات برساند.

در نتیجه، انگشت اهریمن به طرف خطرناک‌ترین گیاهی که خداوند خلق کرده بود نشانه رفت؛ گیاهی به نام خشخاش! این گیاه دارویی مؤثر در علم پزشکی است، ولی به خاطر عدم دانایی بشر در استفاده از آن، باعث شده که اثر دارویی‌اش فراموش شود. سپس مطرح کرد و گفت: اگر این دارو یا گیاه در دست حکیم دانا باشد، شفا و حیات است و اگر به دست مردم عادی باشد، زهری است شیرین و به ظاهر گوارا که متفکرترین و باهوش‌ترین انسان‌ها را تبدیل به بدبخت‌ترین و زشت‌ترین انسان‌ها می‌کند.

یکی از مهم‌ترین راه‌های شیطانی این است که انسان را به سمت تاریکی‌ها بکشاند و او را از طریق القاء و احیاء، به طرف ضد ارزش‌ها دعوت کند. از آن‌جایی که اختیار کامل به انسان داده شده است، می‌تواند خودش راه را انتخاب کند؛ خوبی یا بدی را و هیچ اجباری در انتخاب هیچ‌یک از این راه‌ها وجود ندارد. برای خارج شدن از ظلمت و تاریکی، راهی نداریم مگر چنگ زدن به ریسمان الهی؛ ریسمانی که محترم شمرده شده و همان اجرای قوانین خداوند است.

قوانینی که می‌گویند: دروغ نگو، دزدی نکن، ربا نخور، کم‌فروشی نکن، عیب‌جو نباش، فساد نکن، مواد مخدر مصرف نکن، خیانت نکن، عدالت‌خواه باش، مهربان باش، تفکر و تعقل کن. بنابراین اجرای این قوانین، شرایطی را برای انسان به وجود می‌آورد تا در بهترین حالت، به زندگی خود ادامه دهد. اما با پشت سر گذاشتن ده وادی و اکنون که به وادی یازدهم رسیده‌ایم، قطعاً تبدیل به چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان می‌شویم.

اگر جام ما در شروع وادی اول خالی بوده یا اکنون نیمه‌پر است، باید با تلاش، کوشش، تزکیه لازم و امیدواری نیمه خالی آن را پر کنیم. رود خروشان می‌داند که مسیر حرکتش هموار نیست و موانع زیادی در سر راه او قرار دارد؛ اما او پروایی به دل ندارد و با تلاش از کوه‌ها و دره‌های مخوف عبور می‌کند و به مسیر خود ادامه می‌دهد. انسان نیز همین‌گونه است و باید بداند که مسیر او هموار نیست.

آنچه مهم است، خواست و تفکر سالم اوست و با این خواست و تفکر سالم، عقل سالم و عشق سالم شکل می‌گیرد و انسان می‌تواند به زندگی و مسیر خود ادامه دهد و زیستن را محترم بشمارد.

منابع: کتاب عشق، سی‌دی وادی یازدهم
نویسنده: همسفر عفت رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر عفت رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون دوم)
عکاس: همسفر راحیل رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون اول)
ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی رضوی مشهد

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .