گروه خانواده_مشارکت گروهی از راهنمایان همسفران در مورد وادی یازدهم

راهنما همسفر فریده

خداوند به انسان اختیار داد تا راه را خود انتخاب کند. در این جهان مادی وخاکی کلیدی ترین موضوع ها ماده و مادیات است. اگر انسان بر مادیات سوار باشد، نیمی از قدرت اهریمن را شکست داده است، اما اگر مادیات بر انسان سوار باشد صد درصد شکست خواهد خورد.

حرص و طمع، مال اندوزی زیاد، کمک نکردن به درماندگان، همان سوار شدن مادیات بر انسان است.

اجرای قوانین الهی شرایطی را برای انسان به وجود می‌آورد تا در بهترین حالت به زیستن ادامه دهد. ولی برای رسیدن به هدف و تبدیل شدن انسان به چشمه جوشان دو ویژگی نیاز است. اول، منابع اطلاعاتی صحیح در مسیر دانایی و دوم، اختلاف پتانسیل درونی و بیرونی برای کسب انرژی.

منبع اطلاعاتی را می توان کسب علم، دانش، کتاب و تحصیل در نظر گرفت. در مورد پتانسیل، وقتی انسان از نظر درونی و بیرونی جایگاه خود را به طرف ارزش ها تغییر بدهد و صعود کند، در او ایجاد انرژی می کند.

بدست آوردن انرژی از راه ضد ارزش هم در انسان ایجاد انرژی ولذت میکند، اما با دلهره همراه است.

راهنما همسفر زهره

در کتاب 60 درجه گفته شده است: «انسان‌هایی که خواست درونی‌شان به حد اعلا می‌رسد، به چشمه‌ای جوشان و رودی خروشان تبدیل می‌شوند.» انسان برای رسیدن به اهدافش باید همچون چشمه، از درون جوشش داشته باشد و با گام‌های استوار به پیش برود تا به رودی خروشان مبدل گردد؛ رودی خروشان که تمام موانع را از سر راه برمی‌دارد تا به مقصد نهایی خود، که دریاست، برسد.

هر مسافر و همسفری که وارد کنگره می‌شود، مانند چشمه‌ای است که شاید در ابتدا جوشش درونی نداشته یا خشک و راکد باشد؛ اما با طی کردن مسیر سفر و با آموزش‌های کنگره، رفته‌ رفته به چشمه‌ای جوشان تبدیل می‌شود. او با بهره‌گیری از منابع کنگره ۶۰مانند کتاب‌ها، سی‌دی‌ها و راهنمای خود (که همانند منابع آب چشمه عمل می‌کنند) به پیش می‌رود، صفات ناپسند خود را به ویژگی‌های پسندیده تبدیل می‌کند و با سفر درست و فرمانبرداری، انرژی پتانسیل درونی خود را افزایش می‌دهد تا سرانجام به مقصد نهایی، یعنی رهایی، دست یابد. در سفر دوم، با خدمت به دیگران، این انرژی را در خود ذخیره می‌کند تا چشمه‌اش همواره جوشان بماند و بتواند هم به خود و هم به همنوعانش یاری برساند.

وادی یازدهم به ما می‌آموزد که باید همواره به فکر خدمت به دیگران باشیم و مانند چشمه‌ای با آب زلال، بخشنده باشیم تا بتوانیم از عصاره ی جان خود به دیگران ببخشیم. همان‌گونه که دیگران به ما کمک کردند تا از تاریکی‌ها بیرون بیاییم، ما نیز باید به دیگران کمک کنیم و تنها گیرنده نباشیم. دست‌کم، اگر چشمه‌ای با آب زلال نیستیم، چشمه‌ای با آب زهرآگین نباشیم که تنها به دیگران آسیب برساند.

ویرایش و ارسال: همسفر نازنین رهجوی راهنما همسفر طاهره (لژیون یک) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی تربت حیدریه