نیروهای شیطانی برای رشد و ارتقاء ضروری هستند

منبع: نمایندگی خواجو
سه شنبه 2 دي 1404

تعداد بازدید از این مطلب : 370

نیروهای شیطانی برای رشد و ارتقاء ضروری هستند

جلسه چهاردهم از دوره سی و هشتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره۶۰ نمایندگی خواجو ویژه مسافران به استادی راهنمای محترم مسافر عباس، نگهبانی مسافر مهدی و دبیری مسافر علی با دستور جلسه: "وادی یازدهم" در روز سه‌شنبه مورخ 2 دی‌ماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۷ آغاز به‌کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان عباس هستم یک مسافر.
خداوند را شاکر و سپاسگزارم که بار دیگر توانستم در این جایگاه قرار بگیرم، از آقای مهندس، خانواده‌ی محترمشان، از راهنمای خودم آقا امیرحسین ساسانی کمال تشکر را دارم.

خداوند با اعطای اختیار به انسان، یک راه دوم را پس از راه روشنایی مطلق (که بدون چون و چرا اجرا می‌شد) پیش روی او قرار داد. این انتخاب، راه ضدارزش‌ها را با فرماندهی شیطان بنیان نهاد. اختیار به معنای حق انتخاب بین دو مسیر متضاد است؛ این قابلیت انسان را از سایر موجودات متمایز می‌سازد و او را مسئول نتایج اعمالش می‌داند.

نیروهای شیطانی برای رشد و ارتقاء ضروری هستند؛ نه برای پیروی، بلکه برای مبارزه با آن‌ها. این مبارزه مسیر رسیدن به «چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان» را هموار می‌سازد. اگر هیچ نیرویی در برابر حرکت انسان مقاومت نکند، حرکت ارزشی نخواهد داشت و فرد به پتانسیل کامل خود نمی‌رسد.
شیطان قدرتمند است زیرا «نقطه تاریک» برای ایستادگی در برابر «روشنایی مطلق»، باید به اندازه آن قدرت داشته باشد. قدرت او از سرپیچی از فرمان الهی نشأت گرفته و هدفش گسترش ظلمت و اثبات برتری خود بر انسان در برابر قدرت مطلق است. با این حال، این قدرت مطلق نیست و همواره در چارچوب اذن الهی تعریف می‌شود.

شیطان نمی‌تواند انسان را مجبور کند. حربه اصلی او حرکت آرام، خزنده و یواشکی است تا نقاط ضعف را بزرگ کند (مانند غرور). او فقط می‌تواند القا کند، الهام نماید و دعوت کند. این ویژگی، مسئولیت کامل انتخاب را بر دوش خود فرد می‌گذارد. شیطان از ضعف‌های ذاتی انسان آگاه است و بر اساس آن‌ها استراتژی خود را طراحی می‌کند؛ انسان‌ها حریص، زیان‌بار، ناسپاس و پنهان‌کننده خدا هستند (مگر اندکی).

انسان‌ها قوانین مستحکم خداوند (مانند تعادل) را با افراط و تفریط مخدوش می‌کنند انسان‌ها برای به دست آوردن (مال، مقام، همسر) تلاش زیادی می‌کنند، اما برای نگهداری آن تلاشی نمی‌کنند. این عدم تعادل در تلاش برای کسب و حفظ، دروازه‌ای برای نفوذ شیطان است. وسوسه شیطان در قالب لغزش‌های کوچک (مانند افزایش دوز از ۳.۵ سی‌سی به ۸ سی‌سی) رخ می‌دهد، که این لغزش‌ها مسیر درمان را به بیراهه می‌کشاند. این مثال تأکید می‌کند که مقاومت باید در برابر کوچک‌ترین وسوسه‌ها نیز صورت گیرد، زیرا این لغزش‌های کوچک، مسیر کلی درمان را منحرف می‌کنند و کسانی که این‌گونه عمل می‌کنند، هرگز به هدف نهایی نمی‌رسند.

برای رسیدن به اقیانوس (حال خوب و درمان کامل)، دو پارامتر اساسی لازم است:
کسب اطلاعات و آگاهی (دانایی)؛ شناخت مسیر و قوانین و ایجاد اختلاف پتانسیل از طریق انتخاب. این اختلاف پتانسیل دقیقاً همان مبارزه بین ارزش‌ها و نیروهای منفی است که با هر بار انتخاب مسیر درست، پتانسیل انرژی در فرد افزایش می‌یابد.
مسیر رسیدن به تعالی نیازمند تعادل بین دریافت و پرداخت است؛ چشمه‌های جوشان: کسانی که دریافت می‌کنند و در کنارش پرداخت دارند (مثل صرف وقت برای آموزش، خدمت و بخشش)، به چشمه‌های جوشان تبدیل می‌شوند و به اقیانوس می‌رسند. آن‌ها منبع فیض برای دیگران نیز خواهند بود.
اما کسانی‌که پرداختی ندارند و فقط صرفاً دریافت می‌کنند، مانند زمین شور هستند: (مثلاً پس‌انداز برای خود و خانواده بدون کمک به دیگران یا عدم به‌کارگیری دانایی کسب‌شده دارند)، آن‌ها تبدیل به زمین‌های شوری می‌شوند که جز خشکی و خیانت محصول دیگری ندارد. این افراد مصرف‌کنندگان محض بوده و به منبعی برای جامعه تبدیل نمی‌شوند.

مسیر درمان (رسیدن به اقیانوس) پر از سنگلاخ و چالش است (مانند آبشاری که ۱۰۰ متر سقوط می‌کند). فرد باید تحمل سختی‌ها را بپذیرد، زیرا هدف نهایی (اقیانوس یا حال خوب) ارزش این تحمل را دارد. این تحمل، نشانه پذیرش کامل بار مسئولیت انتخاب است.

نتیجه‌گیری نهایی:
وادی یازدهم نشان می‌دهد که اختیار، بزرگترین موهبت و بزرگترین چالش انسان است. رشد واقعی زمانی اتفاق می‌افتد که فرد با آگاهی، سختی‌های مسیر مبارزه (اختلاف پتانسیل) را پذیرفته و با پرداخت به موقع، از دریافت صرف پرهیز کند تا از تبدیل شدن به باتلاق یا زمین شور، به چشمه‌های جوشان و اقیانوس تعالی برسد.