انسان مانند چشمه‌ای کوچک از درون می‌جوشد

همسفر الهام:
وقتی به  وادی یازدهم فکر می‌کنم اولین چیزی که به ذهنم می‌آید این است که زندگی مثل یک رودخانه است؛ رودخانه از یک چشمه کوچک شروع می‌شود، راهش را پیدا می‌کند، گاهی آرام است و گاهی خروشان؛ اما در نهایت به دریا و اقیانوس می‌رسد. این تصویر برای من روشن می‌کند که هر حرکت و هر انتخابی که در زندگی دارم من را به یک مقصد بزرگ‌تر می‌رساند. در این وادی گفته می‌شود اهریمن فقط می‌تواند وسوسه کند؛ اما تصمیم نهایی با خود انسان است. همیشه فکر می‌کردم مشکلات و وسوسه‌ها از بیرون به من تحمیل می‌شوند؛ ولی حالا می‌فهمم که اختیار دست خودم است اگر بخواهم می‌توانم راه درست را انتخاب کنم حتی اگر سخت باشد. 

یکی از نکات مهم این وادی درباره مادیات است؛ من یاد گرفتم که اگر بر مادیات سوار باشم یعنی از آن‌ها درست استفاده کنم و اسیرشان نشوم نصف راه را رفته‌ام؛ اما اگر مادیات بر من سوار شوند یعنی من برده پول، مقام یا لذت‌های زودگذر شوم شکست می‌خورم. این تجربه را در زندگی خود هم دیده‌ام هر وقت دنبال ظاهر و چیزهای زودگذر رفتم آرامش از من دور شد؛ ولی وقتی مادیات را وسیله‌ای برای رشد و آرامش قرار دادم حس کردم قوی‌ترهستم.

این وادی درباره تعادل صحبت می‌کند برای من تعادل یعنی نه افراط و نه تفریط. مثلاً در کار اگر خیلی زیاد کار کنم و به خودم فشار بیاورم خسته و بی‌انرژی می‌شوم، اگر خیلی کم کار کنم عقب می‌مانم و احساس بی‌فایده بودن می‌کنم؛ پس باید حد وسط را پیدا کنم. همین قانون در روابط، تفریح، یادگیری و حتی در درمان اعتیاد هم وجود دارد. یک نکته دیگر هم درباره خمر است؛ یعنی چیزی که روی عقل و فکر انسان پرده می‌اندازد. من این را این‌طور می‌فهمم که هر وقت عقل و منطق من خاموش شود و فقط احساسات یا هیجانات لحظه‌ای تصمیم بگیرند در واقع خمر جلوی دیدم را گرفته است؛ برای همین باید همیشه مراقب باشم که تصمیم‌هایم از روی عقل و آگاهی باشد نه از روی عجله یا هیجان. وادی یازدهم به من می‌گوید که همه ما مثل رودخانه‌ایم و اگر مسیر درست را انتخاب کنیم به اقیانوس آرامش و رهایی می‌رسیم. این وادی برای من امیدبخش است؛ چون یادم می‌آورد که حتی اگر الان در سختی باشم اگر درست حرکت کنم مقصدی روشن در انتظارم است.

همسفر اعظم:
«چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان همه به بحر و اقیانوس می‌رسند.» این جمله استعاره‌ای زیبا از مسیر انسان در تکامل و رسیدن به آرامش درونی است. در این وادی گفته می‌شود که هر انسان، مانند چشمه‌ای کوچک است که از دل زمین «درون خود» می‌جوشد. در آغاز راه ممکن است این چشمه آرام و محدود باشد؛ اما وقتی در مسیر رشد، آگاهی و تزکیه قرار می‌گیرد به رود تبدیل می‌شود؛ رودی خروشان و پرانرژی که در نهایت به اقیانوس حقیقت، عشق و یگانگی الهی می‌پیوندد. معنای آن این است که همه‌ ما با وجود تفاوت در مسیرها، باورها یا شرایط زندگی در نهایت مقصدی مشترک داریم؛ رسیدن به سرچشمه‌ آرامش، شناخت و نور خداوند؛ اما نکته‌ مهم نوع حرکت و کیفیت جاری شدن ماست چشمه‌ای که می‌جوشد باید از آلودگی‌ها و موانع درون خود رها شود تا بتواند با زلالی به دریا برسد یعنی انسان باید با کار بر روی خود، با صداقت، تلاش و عشق، دل و ذهنش را تصفیه کند. در نتیجه پیام وادی یازدهم این است که مقصد یکی است؛ تفاوت در چگونگی پیمودن مسیر است هرچه بیشتر در مسیر آگاهی و خدمت به دیگران جریان پیدا کنیم مانند رودی پاک‌تر و نیرومندتر، زودتر و آرام‌تر به اقیانوس می‌رسیم.

همسفر سمیه:
در وادی یازدهم اینگونه بیان می‌کند که همه موجودات به خصوص انسان بسیار در درد و رنج بودند هر کس «توان مالی» و «اندیشه بسیار» داشت می‌توانست بماند و در نبود این‌ها شکست حتمی بود. این وادی به من می‌گوید من برای خروج از درد باید آموزش ببینم و یک منبع اطلاعاتی درست داشته باشم که این آموزش‌ها در کنگره۶۰ به خوبی در اختیار من قرار می‌گیرد و با این آموزش‌ها مانند چشمه‌ای جوشان باشم و از درون بجوشم و توان مالی خود را هم اگر قوی کنم برای من بسیار کمک‌کننده است تا با بخشش من به یک رودی خروشان تبدیل شوم و هم از درد و رنج خود و هم از درد و رنج دیگران بکاهم. باید مواظب باشیم که انگشت اهریمن به طرف خطرناک‌ترین و مهلک‌ترین موضوع که جادوی هفت رنگ (خمر) نشانه نرود که اگر خمر وجودی من دچار مشکل شود جسم و روان و جهان‌بینی من دچار مشکل می‌شود.

رابط خبری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون‌اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی بروجن