جاری شدن دانایی؛ از چشمه تا اقیانوس

سلام دوستان، مجتبی هستم؛ یک مسافر.

وادی یازدهم به ما می‌گوید که چشمه‌های جوشان و رود‌های خروشان، همگی به بحر و اقیانوس می‌رسند.
به‌طور کلی، تمام وادی‌ها راه، روش و مسیر درست و سالم زندگی‌کردن و نیز درست فکرکردن را به ما می‌آموزند. تمام مصیبت‌ها و مشکلاتی که برای ما انسان‌ها در مسیر زندگی ایجاد می‌شود، ریشه در خود ما دارد و حاصل رفتار و گفتار نادرست ماست.

ما می‌بایست کارهایی در زندگی انجام دهیم که دوام داشته باشند؛ کارهایی که برای ما پشیمانی، آه، افسوس و حسرت به‌وجود نیاورند. نیروهای منفی یا اهریمن، خود از پاکی و روشنایی بوده‌اند که سیاهی و ظلمت در آن‌ها نفوذ کرده و موجب تاریکی‌شان شده است.
حرکت این نیروهای منفی و اهریمنی به‌صورت خزنده و آهسته است، نه سریع و آشکار. این نیروها برای اینکه خود را به خداوند نشان دهند، سعی می‌کنند انسان‌ها را از مسیر درست زندگی خارج کنند؛ که همین امر باعث می‌شود انسان‌ها از ارزش‌ها و روشنایی‌ها به سمت ضد ارزش‌ها و تاریکی‌ها سوق پیدا کنند.

وجود نیروهای اهریمنی و شیطانی در جهان هستی، به‌عنوان نیروی مکمل است؛ وجود آن‌ها برای تکامل، واجب و ضروری است.
در پایان، می‌بایست برای خارج‌شدن از سیاهی‌ها و تاریکی‌ها، همگی به ریسمان الهی چنگ بزنیم و با انتخاب ارزش‌ها، صراط مستقیم را در پیش گیریم

سلام دوستان، حسین هستم؛ یک مسافر.

خلاصه‌ای کوتاه، از وادیِ یازدهم
اگر این چشمه، جوشان و زنده باشد، کم‌کم تبدیل به رود می‌شود و در نهایت به بحر و اقیانوس می‌رسد. دانایی زمانی مؤثر است که جریان داشته باشد؛ یعنی از فکر به عمل برسد. چشمه‌ای که حرکت نکند، می‌گندد؛ داناییِ بدون عمل نیز همین‌گونه است.

هرکس از نقطه‌ای شروع می‌کند، اما مقصد همه یکی است: رشد، تکامل و آرامش. مسیر ممکن است سخت، طولانی و پر از سنگ‌لاخ باشد، اما ایستادن، مساوی با نابودی است. عملِ درست و مداوم، انسان را از قطره بودن به رسیدن به دریا می‌رساند. دانایی باید جاری شود؛ اگر جاری نشود، نه‌تنها مفید نیست، بلکه مانع رشد می‌شود.

نویسندگان: مسافر حسین، مسافر مجتبی_لژیون دهم

تنظیم و ارسال: مسافر محمدرضا_ل۱۲

《مسافران نمایندگی پروین اعتصامی اراک》