همسفر نگار:
در وادی یازدهم میآموزیم که تاریکی مثل یک نقطه از دل روشناییها بهوجود میآید. در این وادی انسان را به چشمههای جوشان تشبیه کرده که با دانشی که از وادی اول تا دهم میگیرد، مثل چشمه جوشان شروع به فراوانی میکند. انسان برای تبدیل شدن به چشمههای جوشان باید اول مهارت و دانش کسب کند؛ بعد آگاهی و در نهایت به دانایی برسد که این فقط با آموزش درست و نوشتن سیدیها در کنگره به دست میآید.
هر تغییر کوچکی درجایگاه ما، ما را به سمت چشمه جوشان میبرد و انرژی در ما تولید میشود که باعث میشود با خدمت کردن در کنگره ما به آرامش برسیم و در مسیر درست پرانرژی پیش برویم این یعنی این که ما تغییر کردهایم. کسانی که تغییر نمیکنند و در مسیر درست نیستند؛ رفتهرفته دور میشوند و خودشان خود به خود ،خودشان را حذف میکنند. پس اگر میخواهم وادی یازدهم را به درستی انجام دهم در زندگی و کنگره، باید مستمر تلاش کنم و آموزشها را پیگیر باشم، منظم و سروقت جلسه بیایم و درحال آموزش گرفتن باشم و هرروز از روز قبل متفاوت باشم و برای بالابردن دانایی و آگاهی خودم تلاش کنم، از ضدارزشها دور شوم و اگر جایی در این مسیر یا در زندگی، شکست خوردم؛ نترسم، ادامه دهم و بدانم که كدام راه درست و کدام غلط است. اگر هر کدام از ما تکتک چشمه جوشانی شدیم، در کنار همدیگر به رودخروشان تبدیل میشویم که میتوانم در جهت رشد اهداف کنگره قدم درستی بردارم و به بقیه در بیرون از اینجا پیام خود را بدهم و به یک همدرد دیگر یاری رسانم.
همسفر فرزانه:
به نظر من این وادی مانند یک نقشه عمل میکند که ابتدا و انتهای آن رامشخص میکند و این خود ما هستیم که انتخاب میکنیم از روی نقشه حرکت کنیم به سوی کمالات یا اینکه مثل یک آب گندیده در گرداب درحالت سکون باشیم. چشمههای جوشان مثال انسانهایی است که با آموزش صحیح و به کارگیری و عمل به آموختههای خود درحال حرکت هستند و جایگاه قبلی خود را تغییر میدهند و هیچگونه توقفی ندارند. انسان باید از خودش مثل چشمهای که از زمین میجوشد، جوشش داشته باشد، به خودش متکی باشد تا بتواند کمکم آگاهی خود را بالا ببرد و به آن دانایی برسد. اگر انسان ناامید نشود ودائم درحال حرکت باشد، حتی اگر راه را هم اشتباه برود در نهایت بازهم به هدف خود میرسد. پس بهتر آن است که در مسیر درست قرار بگیرد و بهترین راه توسط راهنما مشخص شود.
همسفر سکینه:
تیتر وادی یازدهم میگوید: «چشمههای جوشان و رودهای خروشان همه به بحر و اقیانوس میرسند.» این جمله به ما یادآوری میکند که انسانهایی که در مسیر رشد، آگاهی و رهایی حرکت میکنند، در نهایت به مقصدی روشن و آرامشبخش خواهند رسید؛ یعنی اگر در مسیر درست بمانیم و حرکت کنیم، به آرامش و تعادل واقعی دست پیدا خواهیم کرد.
در ادامه وادی، به موضوع مهمی پرداخته میشود که نیروهای منفی برای منحرف کردن انسان از مسیر درست، از ابزارهایی مانند وسوسه و القاء استفاده میکنند، نه اجبار. چون انسان موجودی مختار است و اختیار او از طرف قدرت مطلق محترم شمرده شده است؛ بنابراین مسئولیت انتخاب مسیر درست یا نادرست، بر عهده خود انسان است.
یکی از مهمترین نقاط ضعف انسان، مادیات معرفی میشود. اگر انسان بتواند بر مادیات مسلط باشد، نیمی از مسیر را طی کرده است؛ اما اگر مادیات بر او مسلط شود، ممکن است به هر کاری دست بزند و از مسیر اصلی فاصله بگیرد.
در بخش مهمی از وادی، به یک عامل بسیار خطرناک اشاره میشود؛ عاملی که باعث میشود؛ عقل و شعور انسان پوشیده شود و قدرت تشخیص درست از نادرست را از دست بدهد. این عامل همان چیزی است که انسان را از مسیر اصلیاش منحرف میکند و به سمت تاریکی میکشاند. این پدیده تنها محدود به موادمخدر یا مشروبات نیست؛ بلکه شامل هر عاملی میشود که تعادل روانی و فکری را مختل کند، از افکار مسموم و وابستگیهای ناسالم تا هر نوع لذت زودگذر که مانع دیدن حقیقت میشود.
در این وادی، مثالی آورده میشود که بسیار قابل تأمل است؛ یک گیاه دارویی اگر در دست فرد آگاه و دانا باشد، میتواند شفا و نجاتبخش باشد، اما همان گیاه اگر در اختیار فرد ناآگاه قرار بگیرد، میتواند به زهر تبدیل شود. این مثال نشان میدهد که حتی چیزهایی که در ظاهر مفید هستند، اگر درست استفاده نشوند، میتوانند آسیبزننده باشند.
در نهایت، پیام اصلی این وادی این است که ما باید در مسیر آگاهی و حرکت باقی بمانیم، از وسوسهها دوری کنیم، و با صبر، عشق و تفکر، راه خود را ادامه دهیم تا به آرامش و رهایی واقعی برسیم.
همسفر شهناز:
هدف از آموختن؛ داشتن انرژی و قدرت در زندگی انسان برای این است که در زندگی هر انسانی مشکلات هست و هیچ کس بدون مانع و مشکل نیست؛ فقط رنگ و شکل آن متفاوت است، پس برای عبور از این موانع به آموزش نیازمندیم تا بتوانیم به ارتقاء برسیم. همینطور برای خروج از تاریکی و ورود به روشنایی و رسیدن به وادی عشق و محبت باید مراحلی را طی کنیم. در کتاب عشق چهارده وادی برای رسیدن به خود، چهارده راه را به ما نشان میدهد که هرکدام از این وادیها چراغ راه ما هستند تا به سلامت به مقصد برسیم. در قسمت اول این وادی چشمههای جوشان و رودهای خروشان را میبینیم که ویژگی هر کدام مشخص شده است؛ چشمههای جوشان نماد انسانهایی است که با فراگیری آموزش درست و صحیح، در ادامه عمل به آن در مسیر حرکت قرار میگیرند، تغییر جایگاه میدهند و میتوانند به مسیر خود ادامه دهند.
رابط خبری: همسفر ژاله رهجوی راهنما همسفر آمنه (لژیون دوم)
ارسال: همسفر پرتو رهجوی راهنما همسفر آسیه (لژیون اول)نگهبان سایت
همسفران نمایندگی عمان سامانی شهرکرد
- تعداد بازدید از این مطلب :
89