در دل تاریکی نور خود را بیابیم

جلسه پنجم از دوره چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی سنایی به استادی همسفر مریم، نگهبانی همسفر زری و دبیری همسفر منصوره با دستور جلسه «وادی یازدهم (چشمه‌های جوشان و رود‌های خروشان، همه به بهر و اقیانوس می‌رسند.) وتاثیر آن روی من » روز یک‌شنبه ۳۰ آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

در جلسات قبلی، درباره وادی‌ها صحبت‌های زیادی انجام شده است. وادی‌ها بخش بسیار مهمی از کنگره هستند که به ما یاد می‌دهند چگونه درست زندگی کنیم. اینجا به ما یاد می‌دهند که چگونه باید درست فکر کنیم و درست اندیشیدن را به ما می‌آموزند. این فرآیند باعث می‌شود که جهان‌بینی ما ارتقا پیدا کند و دیدگاه‌هایمان نسبت به زندگی تغییر کند. وادی یازدهم هم که می‌گوید چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان همه به بحر و اقیانوس می‌رسند، یکی از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین وادی‌هاست. در این وادی، گفته شده که روشنایی گاهی آبستن تاریکی است و در دل هر روشنایی ممکن است تاریکی‌ای به وجود بیاید که به تدریج گسترش پیدا کند. این تاریکی به طور طبیعی در جستجوی تسلط بر روشنایی‌هاست. اما از دل همین تاریکی نیز یک نقطه نور و روشنایی به وجود می‌آید و دوباره این نقطه می‌تواند گسترش یابد تا جایی که دوباره دنیا را روشن کند. در حقیقت، همیشه یک نوع تعامل بین نور و تاریکی وجود دارد.

این وادی به ما می‌آموزد که هیچ چیز در زندگی نه به طور مطلق خوب است و نه به طور مطلق بد. همه چیز در حال تغییر است و ممکن است همزمان هم خوب باشد و هم بد. برای مثال، من خودم را در نظر می‌گیرم؛ من مریم هستم و گاهی به دلیل مشکلاتی که پیش می‌آید، به سرعت عصبی می‌شوم و احساس ناامیدی می‌کنم. اما این فقط یک جنبه از من است. در کنار این بدی‌ها، همیشه خوبی‌ها و نقاط مثبت هم وجود دارند که ما باید آن‌ها را بیشتر بشناسیم و به آن‌ها توجه کنیم. ما انسان‌ها در طول زندگی‌مان ممکن است اشتباهاتی داشته باشیم، اما این اشتباهات باعث می‌شوند که ارزش‌های خوب را بیشتر درک کنیم.

زمانی که خداوند انسان را خلق کرد، در درون او دو نیرو قرار داد: یک روح و یک جن. این دو نیرو در واقع به نوعی درون ما حکم می‌کنند. یکی از آن‌ها ما را به سمت خوبی‌ها و تقوا دعوت می‌کند و دیگری ما را به سمت بدی‌ها و گناه ترغیب می‌کند. این نیروهای متضاد به صورت دیالوگ‌هایی در ذهن ما ظاهر می‌شوند که گاهی باعث آشفتگی در افکار و رفتار ما می‌شوند. اما چگونه می‌توانیم این دیالوگ‌ها را به سمت ارزش‌های انسانی هدایت کنیم؟ پاسخ این سوال در تلاش و تفکر عمیق نهفته است. ما باید با خودسازی و پالایش درونی، خود را از ارزش‌های منفی دور کرده و به سمت آنچه که درست و ارزشمند است حرکت کنیم. وقتی این تغییرات درونی و بیرونی در ما اتفاق می‌افتد، آنگاه می‌توانیم مانند یک رودخانه باشیم که همه موانع را از سر راه خود برمی‌دارد و به سمت هدف خود حرکت می‌کند.

برای اینکه مثل یک چشمه یا رود خروشان باشیم، نیاز به دو ویژگی داریم: اول، منبع اطلاعاتی‌مان باید قوی و پرتوان باشد؛ یعنی باید همیشه آگاهی و دانایی‌مان را بالا ببریم. این همان منبع آب ذخیره‌ای است که باید برای حرکت رودخانه استفاده کنیم. دوم، نیاز داریم که انرژی پتانسیل درونی‌مان را بالا ببریم. این انرژی همان نیرویی است که باعث می‌شود چشمه و رودخانه به جریان بیفتند. اگر اطلاعات و آگاهی‌مان بالا باشد، این انرژی پتانسیل به‌طور طبیعی در ما شکل می‌گیرد. یکی از راه‌های ایجاد این انرژی، مشارکت فعال در جلسات و تعامل با دیگران است. زمانی که در یک جلسه شرکت می‌کنیم و با دیگران گفت‌وگو می‌کنیم، انرژی جدیدی در ما ایجاد می‌شود که به ما اعتماد به نفس و شادی می‌بخشد. این همان انرژی پتانسیلی است که باعث می‌شود بتوانیم دانایی‌مان را به دانایی موثر تبدیل کنیم.

برای مثال، اگر من بخواهم به موفقیت در تحصیلاتم دست پیدا کنم، باید آگاهی‌ام را افزایش دهم، در کلاس‌ها شرکت کنم، تحصیلاتم را ادامه دهم و در نهایت در مقاطع بالاتر همچون کارشناسی ارشد یا دکتری تحصیل کنم. اینگونه دانایی‌ام به دانایی موثر تبدیل می‌شود. زمانی که توانستم این دانایی را در زندگی واقعی به کار بگیرم و به دیگران کمک کنم یا مشکلاتی را حل کنم، آن موقع است که این انرژی پتانسیل به نتیجه واقعی تبدیل می‌شود. بنابراین، وقتی من آگاهی و اطلاعات خود را بالا می‌بریم، می‌توانیم در جامعه هم تأثیرگذار و مفید باشیم.

در نهایت، امیدوارم که همه ما مانند چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان در زندگی باشیم و با انرژی مثبت و دانایی بالا، مشکلات را حل کنیم. نباید منتظر باشیم که کسی بیاید و مشکلات ما را حل کند. باید خودمان برای حل مشکلاتمان تلاش کنیم و مسئولیت زندگی‌مان را به عهده بگیریم. تنها در این صورت است که می‌توانیم به مسیر درست زندگی دست یابیم و به نور و روشنایی برسیم.

مرزبانان کشیک: همسفر مهناز و مسافر حسین
تایپیست: همسفر شیوا رهجوی راهنما همسفر طیبه (لژیون سوم)
عکاس: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر سمانه (لژیون اول)
ویرایش و ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی سنایی