خداوند انسان را با اختیار آفرید

نهمین جلسه از دوره ششم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی محمدی‌پور قم با استادی مسافر اصغر، نگهبانی مسافر محسن و دبیری مسافر علی با دستور جلسه "وادی یازدهم و تاثیر آن روی من (چشمه های جوشان و رودهای خروشان همه به بحر و اقیانوس می رسند.)" روز یک‌شنبه سی ام آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان، اصغر هستم، یک مسافر؛ از خداوند سپاسگزارم که مرا لایق دانست تا بتوانم امروز در این جایگاه قرار بگیرم، خدمت کنم و آموزش بیاموزم. همچنین از بنیان کنگره ۶۰، جناب آقای مهندس دژاکام، نهایت تشکر و قدردانی را دارم. اگر امروز من، اصغر، در جایگاه استادی قرار گرفته‌ام و توفیق سخن گفتن یافته‌ام، تنها به این دلیل است که بیست‌وهشت سال پیش، شخصی آرامش و آسایش خویش را فدای جامعه کرد؛ جان و وقت خود را صرف انسان‌سازی «اصغر» و «اصغرها» نمود، مبارزه کرد و پیروز شد تا امروز من بتوانم در چنین محیطی امن و گرم بنشینم و آموزش بگیرم.

از راهنمای بزرگوارم، آقای یاسر، از ایجنت و گروه مرزبانی محترم، و نیز از نگهبان جلسه، صمیمانه سپاسگزاری می‌کنم. دستور جلسه این هفته «وادی یازدهم و تأثیر آن بر من» است، با عنوان: «رودهای خروشان و چشمه‌های جوشان، همه به بحر و اقیانوس می‌رسند.»

آقای مهندس این وادی را در دو بخش توضیح داده‌اند. به یاد دارم که در وادی اول آموختم تفکر چیست و چگونه باید تفکر کنم. در وادی دوم و سوم یاد گرفتم که نباید ناامید شوم و اینکه هیچ‌کس به اندازه‌ی خود من، به فکر من و نجات من نیست. در وادی دهم نیز می‌آموزیم که «صفت گذشته در انسان صادق نیست، چون انسان جاری است.»

این سخن به من می‌فهماند که قرار نیست تا پایان عمر همان «اصغرِ سابق» باقی بمانم؛ آن‌کس که روزی کارهای ضد ارزش انجام می‌داد. بلکه بنا بر این است که جاری باشم و زندگی کنم. در ابتدای وادی یازدهم آمده است که خداوند انسان را با اختیار آفرید؛ و انسان، تنها موجودی است که با قدرت انتخاب خلق شد. او می‌تواند مسیر خود را برگزیند. در همین لحظه، شیطان از خداوند مهلتی خواست تا همراه با یارانش، القائات و الهامات نادرست و منفی را بر انسان – که در جهان مادی و خاکی زندگی می‌کند – وارد کند.

در ادامه، درمی‌یابیم که اگر انسان می‌خواهد زندگی کند، جریان داشته باشد و مسیر را ادامه دهد، باید نخست در درون خود «اختلاف پتانسیل» و منابع آگاهی و اطلاعات ایجاد کند. تنها در این صورت است که می‌تواند در مسیر ارزش‌ها جاری شود. اگر در جا بزنیم و رکود را تجربه کنیم، ذخیره‌ی انرژی ما پایان می‌یابد. یادگیری، آموزش، خدمت و حتی تلاش برای آنکه امروزمان همانند دیروز نباشد، باعث می‌شود این اختلاف پتانسیل در وجود ما به وجود آید.

چنان‌که اگر آب در یک جا بماند، راکد شده و در نهایت می‌گندد، انسان نیز اگر جاری نباشد، رو به زوال خواهد رفت. بنابراین برای جاری شدن، نخست به دانش، آگاهی، آموزش و دانایی نیاز داریم و سپس باید هر روز اختلاف پتانسیل تازه‌ای در درون خود به وجود آوریم.

در پایان، مجدداً از تمامی عزیزانی که امروز این فرصت را فراهم کردند تا در این جایگاه آموزش بگیرم، صمیمانه تشکر و قدردانی می‌کنم. همچنین از راهنمای بزرگوارم، مسافر یاسر، که با محبت و دلسوزی فراوان به من یاری رساندند، نهایت سپاس را دارم.

از همه‌ی شما نیز بسیار سپاسگزارم که به سخنان من گوش فرا دادید.

گروه خبری مسافران نمایندگی محمدی پور قم

گروه خبری مساف