در مسیر حرکت انسان، تفاوت‌ها امری طبیعی است

به نام قدرت مطلق الله

چشمه‌های روشان و رودهای خروشان، همگی به بحر و اقیانوس می‌رسند
در مسیر حرکت انسان، تفاوت‌ها امری طبیعی است. تفاوت در فهم، در توان، در سرعت و حتی در شکل حرکت؛ اما وادی یازدهم کتاب عشق به ما می‌آموزد، این تفاوت‌ها دلیل بر جدایی مقصد نیست، چراکه (چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان، همگی به بحر و اقیانوس می‌رسند) در کنگره ۶۰ ما با انسان‌هایی روبرو هستیم که هرکدام از نقطه‌ای متفاوت آغاز کردند، یکی با تخریب‌های سنگین، یکی با آگاهی‌های اندک و دیگری با تجربه‌ای بیشتر اما آنچه اهمیت دارد قرار گرفتن در مسیر صحیح و استمرار در حرکت است.

چشمه‌های جوشان آغاز سفر
چشمه، نماد آغاز است، آغازی پر از هیجان، امید و گاه آشفتگی. مسافری که تازه‌وارد کنگره می‌شود بعد از چند ماه مانند چشمه‌ای جوشان است، انرژی دارد، سؤال دارد، گاهی عجله دارد و هنوز شناخت عمیق از مسیر پیدا نکرده است. در این مرحله ممکن است فرد خود را با دیگران مقایسه کند، یا از کندی حرکتش ناامید شود که در پیام سفر اول نیز به آن اشاره شده است. وادی یازدهم به ما یادآوری می‌کند که جوشش اولیه، اگر در مسیر درست هدایت شود ارزشمند است، حتی اگر حجم آن کم باشد.

رودهای خروشان مسیر آموزش و تجربه
با ادامه مسیر چشمه به رود تبدیل می‌شود، رود با موانع روبرو می‌شود، به سنگ‌ها برخورد می‌کند، گاه تند و گاه آرام می‌شود. این همان مرحله‌ای است که مسافر در کنگره با آزمون‌های واقعی و تمرین و تکرار مواجه می‌شود که به شرح زیر می‌باشد؛ صبر، نظم، تعادل، فرمان‌برداری، پذیرش، بخشش، محبت، گذشت و... رود خروشان ممکن است گل‌آلود شود، اما حرکتش متوقف نمی‌شود، در این مرحله آموزش‌ها عمیق‌تر می‌شوند و عقل جای احساسات خام را می‌گیرد و انسان می‌آموزد که سرعت مهم نیست، جهت و مسیر حرکت یا در صراط مستقیم بودن اهمیت دارد.

بحر نماد آرامش، یگانگی وحدت و درک عمیق است. در اقیانوس دیگر چشمه و رود معنا ندارد زیرا همگی یکی شده‌اند. در کنگره ۶۰ رسیدن به این مرحله به معنای رسیدن به تعادل نسبی، کاهش قضاوت، افزایش درک، عشق و محبت، ایمان و پذیرش تفاوت‌ها است. در این نقطه، انسان می‌فهمد که هر مسافر با هر پیشینه‌ای، اگر در مسیر آموزش و عمل باقی بماند به مقصد خواهد رسید.

نتیجه‌گیری:
وادی یازدهم به ما می‌آموزد، تفاوت در مسیر نشانه اشتباه بودن نیست، قضاوت دیگران نشانه جهالت است، حرکت مداوم در مسیر، ضامن رسیدن است، در کنگره ۶۰ نه چشمه بر رود برتری دارد، نه رود بر چشمه. چراکه اگر همه در مسیر باشند، سرانجام به بحر عشق و آگاهی خواهند رسید.

منابع مورد استفاده در این مقاله:
-سی‌دی‌های وادی یازدهم