
سلام دوستان، رحمان هستم یک مسافر
لژیون دوم
وادی یازدهم به ما میآموزد که چشمههای جوشان و رودهای خروشان، سرانجام همه به بحر اقیانوس میرسند. در این وادی، چشمههای جوشان نماد انسانهایی هستند که با تمام وجود خواهان رهایی از اعتیادند؛ انسانهایی زنده، جستوجوگر و پر از میل به تغییر. این افراد ظرفیت آن را دارند که از یک چشمه کوچک به رودهای خروشان تبدیل شوند، به شرط آنکه آموزش صحیح را بپذیرند، آن را بیاموزند و سپس در زندگی خود به کار بگیرند.
وقتی انسان در مسیر آموزش و عمل قرار میگیرد، جایگاهش تغییر میکند. این تغییر جایگاه، انرژی تازهای در او ایجاد میکند؛ انرژی مضاعفی که او را به حرکت وامیدارد. از دل همین حرکتهای پیوسته و آگاهانه است که رودهای خروشان شکل میگیرند؛ رودهایی که دیگر ایستایی ندارند، جاریاند و با قدرت پیش میروند. این انسانها در سطح بالایی از خواست، انگیزه و توان قرار دارند؛ آنقدر که میتوانند سختترین موانع مسیر درمان اعتیاد را پشت سر بگذارند.
رود خروشان از مانع نمیترسد. کوه، سنگ و دره برایش پایان راه نیست، بلکه بخشی از مسیر است. او با تلاش، سنگها را کنار میزند، راه خود را باز میکند و آرامآرام به سمت اقیانوس حرکت میکند. انسانِ در مسیر رهایی نیز همینگونه است؛ کسی که رو به نور حرکت میکند، دیگر توقف معنا ندارد. به درجهای از قدرت میرسد که هیچ مانعی توان متوقفکردنش را ندارد.
در این وادی میآموزیم که اگر بخواهیم، میتوانیم از اسارت اعتیاد خارج شویم و به آزادی و رهایی برسیم. باید بدانیم مسیر حرکت ما مانند مسیر رود خروشان هموار نیست؛ موانع عظیم در راه وجود دارد، اما عبور از آنها ممکن است. شرط این عبور، شناخت درست اعتیاد، آگاهی علمی، تسلط بر مواد مخدر و عملکردن بر اساس پروتکلها و استانداردهای کنگره است.
در نهایت، باید برای کاری که انجام میدهیم ارزش قائل باشیم. وقتی به مسیر خود احترام بگذاریم، انرژی ما حفظ میشود و هدر نمیرود. آنگاه چشمه جوشان درون ما، به رود خروشان تبدیل میشود و این رود، بیوقفه تا رسیدن به اقیانوس آرامش و قدرت مطلق به حرکت خود ادامه میدهد.
تنظیم:خدمتگزاران سایت نمایندگی کوروش آذرپور
- تعداد بازدید از این مطلب :
50