«چشمههای جوشان و رودهای خروشان، همگی به بحر و اقیانوس میرسند.»
آنگاه که روشنایی آبستن تاریکی بود، اهریمن از فرمان سرپیچی کرد؛ گویی نقطهای سیاه و تاریک از دل روشنایی زاده شد و حرکت خزنده و آرام خود را برای تاختن به جهان نور آغاز کرد تا ظلمت و تاریکی را گسترش دهد و برتری خود را نسبت به انسان در مقابل قدرت مطلق، به اثبات برساند.
همسفر زهرا و مسافرشان با سابقه تخریب ۱۰ سال مصرف آنتیایکس (شیره و تریاک) وارد کنگره۶۰ شدند، یازده ماه و یک روز، با متد DST و داروی OT به راهنمایی مسافر سعید و همسفر مائده سفر کردند. اکنون به مدت چهار سال و هشت ماه است که با دستان پرمهر آقای مهندس از بند اعتیاد آزاد و رها هستند. ورزش مسافر ایشان در کنگره والیبال و ورزش همسفر بسکتبال و دارت است.
در خصوص دستور جلسه، گفتوگویی با ایشان ترتیب دادهایم که شما را به خواندن آن دعوت میکنیم.

چرا گفته میشود چشمهای که از زمین میجوشد نشانه باران است؟ چه پیامی در این تشبیه نهفته است؟
طبق وادی یازدهم، چشمههایی که از دل زمین میجوشند دو ویژگی دارند:
اول وجود منابع آب ذخیرهشده، دوم اختلاف ارتفاع؛ بنابراین برای تحقق شرط اول، باید بارانی وجود داشته باشد. باران نشانه رحمت الهی است. انسانی که مانند یک چشمه در جریان است دیگران از وجودش بهرهمند میشوند و بخشندگی در ذات اوست، قطعاً به یک منبع الهی متصل است، این اتصال زمانی ممکن میشود که انسان در مسیر اجرای قوانین و فرامین الهی حرکت کند.
تفاوت باران الهی با چشمهای که در درون انسان میجوشد در وادی یازدهم چیست؟
باران الهی و رحمت خداوند به منبعی بیانتها متصل است و همواره موجب خیر و برکت میشود؛ اما چشمهای که در وجود انسان میجوشد، ممکن است روزی خشک شود یا با قرار گرفتن در مسیر ضد ارزشها، به چشمهای با آب گندیده و زهرآگین تبدیل گردد. اینکه چشمه وجودی ما زلال باشد یا زهرآگین، بستگی به خواستهها، مراتب نفس و میزان حرکت ما در مسیر ارزشها دارد.
در مسیر مستقیم زندگی با موانع و سختیهایی مواجه میشویم؛ وادی یازدهم چه نگرشی به ما میدهد تا از صراط مستقیم خارج نشویم؟
وادی یازدهم به ما میآموزد که مسیر یک چشمه هرگز هموار و صاف نیست؛ در مسیر آن کوه، دره و مناطق صعبالعبور وجود دارد. ما نیز بهعنوان یک چشمه، همواره با مشکلات و سختیها مواجه خواهیم شد و این مسائل، جزئی جدانشدنی از زندگی هستند. همین سختیها است که به زندگی معنا میبخشد؛ همانگونه که سنگها در مسیر آب، صدایی زیبا ایجاد میکنند. بنابراین برای عبور از مشکلات، باید همواره در حرکت و تلاش باشیم، از قوانین پیروی کنیم و به دنبال کسب دانش و آگاهی برویم.

اگر بخواهید مهمترین درس وادی یازدهم را در یک جمله بیان کنید، آن جمله چیست و چرا برای شما اهمیت دارد؟
مهمترین درس این وادی برای من این است که در مسیر تکامل، مانند چشمهای جوشان و رودی خروشان باشم؛ بخشش و بخشندگی را بیاموزم و اجازه دهم این ویژگی در وجودم جریان داشته باشد. همهچیز را فقط برای خود و خانوادهام نخواهم؛ بلکه دیگران را نیز در نظر بگیرم و برای آنچه در زندگی دریافت میکنم، بازپرداخت و بها قائل باشم تا در زمان سختی، دستهای دیگری نیز یاریگر من باشند.
آقای مهندس میفرمایند: «انسان باید نقاش زندگی خودش باشد.» منظور از این جمله چیست؟
طبق سیدی «نقاش» آقای مهندس میفرمایند: نقاش ماهر فقط خداوند است که انسان را خلق کرده است؛ اما آراستگی ظاهر و باطن این خلقت از نظر فیزیک، شعور و آگاهی برعهده خود انسان است. برای اینکه انسان بتواند این نقاشی را بهدرستی اجرا کند، پیامبران و فرامین الهی آمدهاند. هرچه انسان در مسیر صراط مستقیم و ارزشها حرکت کند، نقاشیای که از وجود خود میکشد چه در ظاهر و چه در باطن، زیباتر و آراستهتر خواهد بود.
جمله آقای مهندس: «در شب است که ستارهها پیدا میشوند» در آموزش جهانبینی چه مفهومی دارد؟
این جمله بیانگر آن است که در دل سختیها، تاریکیها و مشکلات انسان نباید جا بزند؛ بلکه باید راه را پیدا کند. مشکلات زندگی رحمت خداوند هستند نه لعنت او. چهبسا انسانهایی که با حل مشکلات خود همان گرفتاریها را به نقطه قوت و عامل رشد در زندگیشان تبدیل کردهاند.
رابطه بین نظم و احترام در کنگره چیست؟ یک رهجو چگونه میتواند این دو ویژگی را در رفتار خود بهکار بگیرد؟
احترام هر فرد در دست خودش است. هر شخص میتواند با رعایت نظم، انضباط، قوانین و حرمتها برای خود احترام ایجاد کند؛ اگر من امروز قوانین را رعایت کنم و به حقوق دیگران احترام بگذارم در مقابل همین احترام را از دیگران دریافت خواهم کرد.
منابع: وادی یازدهم، سیدی نقاش و سیدی نظم و احترام
طراح سوال و مصاحبه کننده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون یازدهم)
ویرایش و ارسال: همسفر شهناز رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون چهارم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی سهروردی اصفهان
- تعداد بازدید از این مطلب :
107