در نظام هستی هیچ حرکتی بی‌اثر نیست و هیچ تلاشی گم نمی‌شود

تعدادی از همسفران لژیون چهارم نمایندگی پرند مطالبی را در خصوص دستور جلسه «وادی یازدهم (چشمه‌های جوشان و خروشان همه به بحر و اقیانوس می‌رسند.) و تأثیر آن روی من» در قالب مشارکت مکتوب ارائه کردند که تقدیم شما می‌گردد.

مشارکت راهنما همسفر سمیرا:
وادی یازدهم به من آموخت که در نظام هستی هیچ حرکتی بی‌اثر نیست و هیچ تلاشی گم نمی‌شود. به شرط آن‌‌که در مسیر صحیح و تحت فرمان عقل باشد. چشمه نماد آغاز است. کوچک، آرام و شاید کم‌ قدرت؛ اما زنده و جاری است؛ اگر این چشمه جوشان بماند و در مسیر درست حرکت کند تبدیل به رودخانه‌ای خروشان می‌شود و در نهایت به بحر و اقیانوس می‌پیوندد. افراد در کنگره۶۰ در ابتدا با شک و تردید، ناامیدی و گاهی؛ حتی‌ با بی‌اعتمادی وارد می‌شوند؛ اما همین حرکت‌های به ظاهر ناچیز مانند حضور منظم در جلسات، گوش‌ دادن بدون قضاوت، عمل به آموزش‌ها و خدمت بی‌منت اگر استمرار داشته باشند، ما را از یک چشمه‌ کوچک به رودخانه‌ای تأثیرگذار تبدیل می‌کنند.

نکته‌ بسیار مهم در این وادی، استمرار و زمان است. هیچ چشمه‌ای با عجله به اقیانوس نمی‌رسد؛ اگر شتاب‌زده عمل کنیم یا در میانه‌ مسیر دچار توقف شویم جریان قطع می‌شود. بسیاری از آسیب‌ها در مسیر درمان نه به دلیل اشتباه بودن راه؛ بلکه به‌ خاطر نداشتن صبر و نماندن در مسیر است. این وادی همچنین به من هشدار می‌دهد که هر حرکتی حتماً به اقیانوس نمی‌رسد. تنها حرکت‌هایی که در مسیر آموزش و با رعایت حرمت‌ها انجام می‌شوند به مقصد می‌رسند. چشمه‌ای که آلوده شود یا مسیر خود را عوض کند، نه‌ تنها به بحر نمی‌رسد؛ بلکه به باتلاق تبدیل می‌شود؛ پس حس سالم، تفکر سالم و فرمانبرداری از سیستم کنگره شرط اصلی رشد است.

نگاه‌ها، کلام و رفتار ما می‌تواند چشمه‌ای را جوشان‌تر کند یا آن را بخشکاند؛ بنابراین لازم است خود من همواره در مسیر آموزش بمانم؛ زیرا رودخانه‌ای که از سرچشمه جدا شود دیر یا زود خشک خواهد شد. در ضمن؛ باید بدانم همان‌طور که در مسیر چشمه‌ای که به دریا می‌رسد سنگ‌های بزرگ و کوچک وجود دارد برای من هم به همین صورت است و ممکن است من هم در مسیر زندگی با سنگ‌ و کلوخ‌ها‌ی بزرگ و کوچک و ناهمواری‌های متعدد مواجه شوم؛ اما برای بزرگ شدن و قوی شدن با بهره‌گیری از آموزش‌های ناب آقای مهندس؛ باید بتوانم از آن‌ها عبور کنم. در نهایت این وادی به ما امید می‌دهد. امید به این‌که؛ حتی اگر امروز فقط یک چشمه‌ کوچک هستیم؛ اما با صبر، استمرار، آموزش و عمل سالم حتماً به رهایی، تعادل و اقیانوس آرام خواهیم رسید.

مشارکت همسفر عاطفه:
وادی یازدهم به ما می‌آموزد که چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان همه به بحر و اقیانوس می‌رسند و این امید را می‌دهد که در مسیر رسیدن به کمال با پیوستن به نیروهای هم‌نام و دریافت آموزش‌های کنگره و به کاربردن آن‌ها توان ما افزایش یافته و در مسیر صراط مستقیم قرار می‌گیریم. تأثیر این وادی بر روی هر فرد این است که با تفکر و انجام عمل سالم و حرکت مستمر در مسیر ارزش‌ها مانند چشمه‌ای که انرژی کسب کرده با عبور از موانع به رود؛ سپس به اقیانوس‌ می‌پیوندد؛ پس هر مسافر و همسفری در این مسیر با دریافت آموزش‌ها از رکود و سکون در ضد ارزش‌ها عبور کرده، قدرت تصمیم‌گیری‌ صحیح یافته، در نهایت به رهایی رسیده و زندگی را با طعم واقعی تجربه خواهد کرد.

وادی یازدهم یادآور حرکت پویایی است که همانند چشمه‌ای جاری و رودخانه‌ای خروشان است؛ پس انسان نیز باید در مسیر رشد، آموزش، تزکیه و پالایش نفس به طور مستمر در حال حرکت باشد تا به مرحله‌ نهایی؛ یعنی بحر و اقیانوس که در واقع رهایی و سلامتی است برسد. همچنین برای جوشش و حرکت نیاز به اختلاف پتانسیل است که انرژی لازم آن از طریق دانایی مؤثر و خدمت به دست می‌آید. انرژی و قدرت با تغییر جایگاه افزایش یافته و با افزایش نقطه تحمل در فرد به او در عبور از هر مرحله توان جدیدی می‌دهد و فرد را برای عبور از موانع بزرگ‌تر، قوی‌تر می‌کند.

در نهایت وادی یازدهم به ما می‌گوید که هر انسان چشمه‌ وجودی خودش است که با دریافت مداوم آموزش‌ها و تبدیل آن از دانایی به دانایی مؤثر و در نتیجه انجام عمل سالم می‌تواند به رود خروشان تبدیل شده و سرانجام به اقیانوس بیکران آرامش و رهایی برسد و معنای واقعی حیات و هدف قدرت مطلق از آفرینش انسان را درک کند.

مشارکت همسفر حمیده:
وادی یازدهم راه و مسیر زندگی را آموزش می‌دهد. انسان به خاطر نداشتن آگاهی برای خود مشکلاتی مانند اعتماد کردن، صحبت کردن در مورد مسائل خصوصی با دیگران یا چیزهای جدیدی که در جامعه مد شده درست می‌کند. ما؛ باید کاری را انجام دهیم که بقا داشته باشد و جاودانه بماند تا فردا روزی بر علیه خود ما استفاده نشود. نه این‌که فردا از انجام آن کار پشیمان شویم. مثل خال‌کوبی‌ کردن که زمانی مد بود؛ ولی الآن؛ اگر کسی خال‌کوبی داشته باشد در هیچ سازمان و اداره‌ای به او کار نمی‌دهند. آن‌گاه که روشنایی‌ها آبستن تاریکی بودند؛ یعنی انسان‌ها از بیرون آسیب نمی‌بینید؛ بلکه از درون دچار آسیب می‌شوند و یک نقطه سیاه درون روشنایی تبدیل به تاریکی و سیاهی می‌شود و در سیستم تاریکی هم یک نقطه روشن تبدیل به روشنایی می‌شود.

مشارکت همسفر الهه:
در رابطه با وادی یازدهم که می‌گوید چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان همه به بحر و اقیانوس می‌رسند می‌توان گفت من همسفر؛ روزی که وارد کنگره می‌شوم هیچ آگاهی و دانایی ندارم و ظرف وجودی خود را برای دریافت آموزش‌های کنگره؛ باید خالی کنم. اکنون بعد از آموزش دیدن و عملی کردن ۱۰ وادی گذشته، تزکیه و پالایش خود و ایجاد تغییرات مثبت‌ می‌توانم به چشمه جوشان تبدیل شوم و باحرکت و آموزش بیشتر سرانجام به رودهای خروشان برسم و در مسیر زندگی بهتر یا صراط مستقیم حرکت کنم و موانع را از سر راه خود بردارم؛ چون همیشه سختی‌ها و مشکلات بر سر راه ما قرار می‌گیرند و ما هستیم که با آموزش گرفتن و اجرایی کردن آن‌ها یاد می‌گیریم که چگونه آن‌ها را از پیش رو برداریم و با این تغییرات است که می‌توانیم موفق شویم و از ضد ارزش‌‌ها خارج شویم؛ چرا که همانند خشکسالی که درطبیعت باعث خشک شدن چشمه‌ها می‌شود این تاریکی‌های وجود ما نیز باعث می‌شود نتوانیم به چشمه  جوشان تبدیل شویم.

رابط خبری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر سمیرا (لژیون چهارم)
عکاس: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر الهه (لژیون سوم)
ویرایش و ارسال: همسفر مژگان رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پرند