جلسه هفتم از دوره دوازدهم کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره۶۰ نمایندگی اردستان با استادی مسافر محسن، نگهبانی راهنما مسافر حمیدرضا و دبیری مسافر علی با دستور جلسه «در کنگره۶۰ چگونه قدردانی کنیم؟» روز سهشنبه ۲۵ آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
در ابتدا لازم میدانم از آقای مهندس بابت فراهم کردن چنین بستری تشکر کنم و خدا را شکر میکنم که امروز هم توفیق حضور در این جایگاه و خدمت نصیبم شد. همچنین از راهنمای سفر اول مسافر حسین و راهنمای سفر سیگارم مسافر پیام و مسافر رسول مسئول نشریات که امروز لژیون خدمتگزار بخش نشریات بود و مسئولیت استادی را به من محول کردند سپاسگزارم. امیدوارم بتوانم آنطور که شایسته است خدمت کنم.
در مورد قدردانی در کنگره باید گفت: انسان در همه شرایط زندگی نیازمند قدردانی است. ما باید شکرگزار سلامتی خود باشیم؛ اینکه میبینیم، راه میرویم، میشنویم و صحبت میکنیم، همه نعمتهایی است که باید قدرشان را بدانیم. اگر خدایی نکرده چشم، گوش یا زبان نداشتیم، بسیاری از روشناییها و ارتباطات از ما گرفته میشد؛ پس لازم است در برابر نعمتهایی که خداوند در اختیار ما گذاشته سپاسگزار باشیم.
نمونهای دیدم در فضای مجازی که پشت چراغ قرمز، یک شاسیبلند کنار یک پراید ایستاده بود. راننده پراید آرزو داشت شاسیبلند داشته باشد، کنار ایشان موتورسوار ایستاده بود و میگفت: ای کاش پراید داشتم تا از باد سرد در امان باشم. کنار او دوچرخهسوار بود که آرزو داشت موتورسیکلت داشته باشد. بعد فردی پیاده میگفت: ای کاش دوچرخه داشتم؛ در نهایت فردی در ویلچر آرزو داشت دو پا داشته باشد تا بتواند مثل دیگران راه برود؛ این مثال نشان میدهد آنچه امروز داریم شاید آرزوی خیلی از افراد باشد.
گاهی پول هست اما خوشی نیست؛ گاهی درآمد کمتر است؛ اما حال خوب و آرامش در خانواده جاری است، اینها نعمتهایی است که باید قدرشان را بدانیم. در کنگره نیز باید قدردان خدمتگزاران باشیم؛ ایجنت، مرزبان، راهنما، مسئول OT، آبدارخانه، نگهبان نظم، دبیر و همه کسانی که برای برگزاری جلسات تلاش میکنند. اگر امروز ما راحت نشستهایم و جلسهای منظم برگزار میشود، نتیجه زحمات همین عزیزان است.

قدردانی باید در همه عرصههای زندگی جاری باشد. وقتی کاری انجام میدهیم و مزد میگیریم؛ باید از کارفرما تشکر کنیم؛ حتی وقتی سوار تاکسی میشویم و کرایه میدهیم لازم است از راننده بابت رساندن به مقصد سپاسگزاری کنیم و با همین رفتارهای کوچک است که جامعهای بهتر میسازیم. به قول راهنما مسافر کمال روزی جنگلی آتش گرفته بود. پرندهای کوچک با نوکش قطرهای آب میآورد و روی آتش میریخت. وقتی به او گفتند: این قطره چه فایدهای دارد، پاسخ داد: من به اندازه سهم خودم آوردم؛ اگر همه ما در جامعه قدردان باشیم و گذشت داشته باشیم، جامعهای سالمتر خواهیم داشت.
در پایان بهترین قدردانی رهجو از راهنما این است که سفر خوبی داشته باشد؛ گوش به فرمان بودن، حضور بهموقع، رعایت نظم و پوشش مناسب، نوشتن سیدیها در زمان مقرر، همه نشانههای قدردانی واقعی از راهنما است.
تایپ و ویراستار: مسافر علی (لژیون دوم)
عکاس: راهنمای تازهواردین مسافر ابراهیم
ارسال: راهنما مسافر محمدرضا نگهبان سایت
مسافران نمایندگی اردستان
- تعداد بازدید از این مطلب :
64