تبدیل پتانسیل درون به رود خروشان

در بازی بزرگ زندگی، این وادی‌ها هستند که به ما می‌آموزند چگونه تلخی‌ها و ناکامی‌ها را به کام خود شیرین کنیم.

به گفته استاد امین دژاکام، وادی یازدهم وعده‌ای راستین و بر حق است برای کسانی که در حال تلاش مداوم هستند و از هیچ کوششی برای رسیدن به خواسته‌هایشان فروگذار نمی‌کنند. در این وادی، انسان درمی‌یابد که چگونه پتانسیل درونی خود را به کار گیرد تا به رودی خروشان تبدیل شود.

چشمه درونی هر انسانی بر اساس خواست، اختیار و مراتب نفس او جوشش دارد. «چشمه جوشان» تمثیلی است از انسان‌هایی که دائماً در حال آموزش دیدن، افزایش آگاهی و بالا بردن سطح دانش خود هستند. این دانش و آگاهی همچون منابع آبی زیرزمینی عمل می‌کنند که چشمه را زنده و جوشان نگه می‌دارند. به‌کارگیری این اطلاعات در مسیر زندگی، جایگاه انسان را تغییر می‌دهد و انرژی مضاعف و اخلاق پتانسیلی ایجاد می‌کند که او را به سوی ادامه مسیر و تبدیل شدن به رودی خروشان سوق می‌دهد.

در مقابل، «رودهای خروشان» تمثیلی از انسان‌هایی هستند که در مسیر زندگی با نهایت خواسته‌های منطقی خواسته‌هایی که مبدأ، مقصد و هدف مشخص دارند با قدرت تمام در حرکت‌اند. آن‌ها هیچ توقفی نمی‌پذیرند و قادرند از صعب‌العبورترین موانع عبور کنند. برای گذر از این موانع، باید به ریسمان الهی یعنی قوانین الهی چنگ زد.

خداوند نیروهای بازدارنده و مکمل را قرار داده تا انسان را از مسیر منحرف کنند، در باتلاق‌ها گیر بیندازند یا میان قلوه‌سنگ‌ها خرد کنند. اما در برابر آن‌ها، قوانین و نیروهای الهی را نیز نهاده است؛ همچون زهر و پادزهر. این دوگانگی به انسان که به او اختیار تفویض شده امکان می‌دهد تا با خواست و تفکر سالم، حرکت‌های سالمی داشته باشد و با کمک حس سالم، عقل سالم و نهایتاً عشق سالم، به سرمنزل مقصود برسد: بحر و اقیانوس آرامش و آسایش.

در این مسیر، همچون آب باید نرم و منعطف باشیم تا راه خود را بیابیم، از انرژی در حل مشکلات کم نیاوریم و همیشه زلال بمانیم. این زلالی تنها با بازپرداخت آن‌چه دریافت کرده‌ایم چه مادی و چه معنوی ممکن است. اگر بازپرداختی نداشته باشیم، به شوره‌زاری تبدیل می‌شویم که در گرمای کویر، همواره در انتظار طوفان‌های شن است.

وادی یازدهم به هر سالک و مسافری این نوید را می‌دهد که:
در نهایت، جام‌های خالی یا نیمه‌پر، عاقبت پر خواهند شد. 
تو به بحر و اقیانوس خواهی رسید. 
تو به بیکران خواهی رسید. 
تو به رهایی و آزادی خواهی رسید؛ آزادی‌ای که کرانه‌های ناپیدایش نوید زندگی بی‌پایان می‌دهد. 
زندگی با طعم واقعی زندگی و احساس زنده بودن.

منابع:
کتاب خصوصی عشق (تألیف مهندس دژاکام)، سایت رسمی کنگره ۶۰،برداشت از سخنان آقای خدامی
نویسنده: همسفر وحیده رهجو راهنما همسفر فریبا (لژیون پنجم)
رابط‌ خبری: راهنما همسفر فریبا
ویرایش و ارسال: همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون چهارم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی باغستان کرج