با سفر نیکوتین توانستم از ترس‌ها عبور کنم

جلسه لژیون ویلیام‌وایت همسفران کنگره۶۰ پارک مادر دولت آباد به استادی راهنمای ویلیام‌‌وایت همسفر زهرا با دستور جلسه «چگونه در کنگره۶۰ قدردانی کنیم» و تولد سومین سال رهایی مسافر نیکوتین همسفر سمیه روز جمعه ۲۸ آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

ابتدا شاکر پروردگار عالم هستم بابت نعمت‌های باران و برف زیبایی که بر سر ما می‌بارد. امروز به واسطه‌ تولدی دیگر در جمع شما دوستان بامحبت‌ حضور دارم. دستور جلسه اول این است که در کنگره۶۰ چگونه قدردانی کنیم. سیستم درمانی کنگره۶۰، انسان‌ها را به اندیشیدن و چگونه اندیشیدن وامی‌دارد. به نظر من این یکی از زیباترین شیوه‌های درمان است؛ زیرا انسان را به تفکر و تعقل سوق می‌دهد.

قدردانی باید ابتدا در تفکر و اندیشه‌ ما شکل بگیرد. اگر این اتفاق بیفتد، آن‌گاه می‌توانیم گفتار، رفتار و کردار خوبی از خود در کنگره۶۰ نشان دهیم. به نظر من بهترین نوع قدردانی این است که انسانی صالح برای این سیستم و در ادامه الگویی صالح برای خانواده و جامعه باشم. نباید یک مصرف‌کننده‌ بی‌مصرف بود. من به کنگره۶۰ آمده‌ام و آب، برق، چای، مکان و آموزش به صورت رایگان در اختیار من قرار گرفته است.

حال که درمان شده‌ام و آرامش به زندگی‌ام بازگشته آیا نباید بهای آن را چه از نظر مالی و چه از نظر خدمتگزار بودن بپردازم؟ آقای مهندس دژاکام در وادی‌ها برای ما توضیح می‌دهند که طبیعت حکم مادر ما را دارد و ما همواره از طبیعت الگو می‌گیریم. نهالی که کاشته می‌شود ما به آن آب شور و زمین می‌دهیم؛ اما در نهایت میوه‌ شیرین مانند گیلاس و زردآلو به ما می‌دهد.

من وقتی درمان شدم نباید به رب و مربی خود پشت کنم؛ باید خدمت کنم و خدمتگزار باقی بمانم. در نوشتار قوانین کنگره۶۰، قانون شماره ۱۳ می‌گوید: «رشد علمی و معنوی کنگره۶۰ پیرو رعایت اصول، قوانین و احترام به پیشکسوتان است.» پس احترام گذاشتن دقیقاً از همین‌جا آغاز می‌شود. چرا انسان‌های قدردان شادتر هستند؟ چون همیشه داشته‌های خود را می‌بینند.

من در مرحله‌ اول باید اندازه‌ کنگره۶۰ را بدانم، ارزش و قیمت آن را بشناسم و بدانم سهم من در کنگره۶۰ چقدر است. باید ببینم این مکان مقدس چه میزان توانسته در زندگی من تغییر ایجاد کند. وقتی این را بدانم، آن‌گاه می‌توانم قدردان باشم و قدردانی کنم. یکی از راه‌های قدردانی، داشتن نظم، انضباط و سر وقت آمدن است. انسان‌هایی که حضور منظم و به‌موقع در کنگره۶۰ دارند انسان‌های قدردانی هستند؛ زیرا قانون زندگی، قانون کاشتن و برداشت کردن است. ان‌شاءالله بتوانیم بذر نیکویی بکاریم.

دستور جلسه دوم تولد سومین سال رهایی مسافر نیکوتین سمیه است. من خدمت آقای مهندس دژاکام، خانواده‌ محترم ایشان، مسافر نیکوتین سمیه و تمام اعضای کنگره۶۰ تبریک و شادباش عرض می‌کنم. مسافر سمیه در ابتدا ترس از قضاوت شدن داشتند و به دلیل بیماری دیابت نگرانی‌های زیادی را تجربه می‌کردند. در آغاز، این مسیر برای ایشان باوری در ناباوری بود؛ اما پس از چند ماه ایمان قوی‌تری پیدا کردند و بعد از درمان به تعادل رسیدند.

ایشان رهجوی فرمانبرداری بودند و سفر خوبی داشتند. من از ایشان راضی بودم. رهجویی قدردان و شاکر هستند؛ زیرا پس از درمان در کنگره۶۰ ماندند و اکنون در نمایندگی میرداماد لژیون ویلیام‌وایت دارند. ان‌شاءالله با ماندن در کنگره۶۰ و خدمت به انسان‌های هم‌نوع خود، بتوانند بهترین آموزش‌ها را دریافت کنند. انسان هرچه بیشتر خدمت کند، بیشتر متوجه می‌شود که هنوز مطالب بسیاری هست که نمی‌داند و به آن‌ها واقف نیست.

سخنان مسافر نیکوتین سمیه:

در سرزمین خاطره‌ها آنان که خوب‌اند، سبزاند و آنان که محبت‌ها و دوستی‌ها را برافراشتند، همیشه به یاد می‌مانند. خدا را شاکر هستم بابت تمام لطف و عنایتی که شامل حالم کرده است. از راهنمای ویلیام‌وایت همسفر زهرا صمیمانه تشکر می‌کنم بابت آموزش‌های ارزشمند و صحبت‌های پرمهر و قشنگ ایشان که همواره برای من درس‌آموز بوده است.

سپاسگزارم که در این هوای سرد پاییزی قبول زحمت فرمودید. از صمیم قلب قدردان شما هستم و دستانتان را در قلبم می‌بوسم. از تمام عزیزانی که در این روز سرد با حضور گرم خود تولد مرا پربرکت کردند، کمال تشکر را دارم. از آقای مهندس دژاکام و خانواده‌ سراسر عشق و محبت ایشان سپاسگزارم که چنین بستر زیبا و امنی را برای ما همسفران فراهم کردند تا بتوانیم سفر کنیم و به حال خوش برسیم.

من با حالی خراب و مصرف قلیان وارد کنگره۶۰ شدم. همیشه از مشارکت و خدمت کردن می‌ترسیدم. انسانی آرام بودم؛ اما درون من طوفانی عظیم جریان داشت. نقطه‌ تحمل بسیار پایینی داشتم. خاطره‌ای که از اوایل ورود به کنگره۶۰ دارم این است که دو هفته از ورود من به لژیون همسفران گذشته بود و ما لژیون خدمتگزار بودیم، اما من هیچ خدمتی را به دلیل ترس از دیده نشدن و قضاوت شدن قبول نکردم.

همیشه از این دو موضوع هراسان بودم.آقای مهندس دژاکام می‌فرمایند: «ما در کنگره۶۰ باید از هر سی‌دی که مکتوب می‌کنیم، درس زندگی و جهان‌بینی بگیریم.» در کنگره۶۰ مثلث درمان شامل جسم، روان و جهان‌بینی است. من در اثر مصرف قلیان، جسم و روان دچار آسیب شده بود و اصلاً متوجه آموزش‌های کنگره۶۰ نمی‌شدم. فقط آمده بودم برای رفع تکلیف و درمان مسافر خود غافل از اینکه من نیز یک مصرف‌کننده بودم.

من از راهنمای جهان‌بینی همسفر وجیهه بسیار تشکر می‌کنم؛ زیرا قدرت، توانایی و آموزش‌های ایشان قطعاً بی‌تأثیر نبود. من و چند نفر دیگر به واسطه‌ راهنمایی‌های ایشان وارد لژیون ویلیام‌وایت شدیم که در نهایت دو نفر از ما درمان شدیم و شال راهنمایی ویلیام‌ویلیام‌وایت را دریافت کردیم. در ادامه، هر هفته که راهنمای ویلیام‌وایت همسفر زهرا با آن لبخند زیبایشان برای معارفه به جایگاه می‌رفتند، با خود می‌گفتم کاش می‌توانستم سفر کنم.

من اما همچنان از قضاوت شدن می‌ترسیدم. با این حال به واسطه‌ انرژی خوب و مثبت راهنمای ویلیام‌وایت همسفر زهرا بالاخره توانستم از ترس عبور کنم. سفر ویلیام‌وایت برای من بسیار لذت‌بخش و جذاب بود. در این سفر ذره‌ذره نقطه‌ تفکر من بالا رفت. برای مشارکت میکروفون به دست گرفتم و دیگر ترس و ناامیدی در وجود من از بین رفت. قدم‌هایم محکم‌تر شد و شروع به خدمت کردم. یاد گرفتم عاشقانه خدمت کنم.

پیش از شروع سفر نیکوتین به بیماری دیابت مبتلا بودم و قوی‌ترین داروها را مصرف می‌کردم. به دلیل مصرف قلیان داروها بر جسم من تأثیر نداشتند و در اثر خارش‌های شدید، زخم‌های زیادی روی پاهای من ایجاد می‌شد که آثار آن باقی می‌ماند. غافل از اینکه علت اصلی، مصرف قلیان بود. پس از سفر دیگر خبری از آن زخم‌ها نبود. دوز داروهای من به‌تدریج کاهش یافت و به تعادل رسیدم. خدا را شاکر هستم بابت تمام لطفی که شامل حال من شد.

من از مسافرم تشکر می‌کنم که لطف داشتند و در این مسیر یار و همراه من بودند. اگر ایشان به من اجازه نمی‌دادند که به کنگره۶۰ بیایم، معلوم نبود امروز چه سرنوشتی داشتم و آیا به این جایگاه می‌رسیدم یا نه. دستور جلسه‌ این هفته قدردانی از کنگره۶۰ است. من قدردان تمام کسانی هستم که مرا از تاریکی به سوی نور هدایت کردند. از تمام راهنمایان خود سپاسگزار هستم. در حال حاضر در لژیون راهنمای جهان‌بینی همسفر صفورا هستم و از ایشان نیز تشکر می‌کنم. همچنین از تمام هم‌لژیونی‌ها و عزیزانی که تولد من را تبریک گفتند، قدردانی می‌کنم. از گروه مرزبانی و ایجنت محترم پارک مادر نیز کمال تشکر را دارم.

رابط خبری: راهنمای ویلیام‌وایت همسفر زهرا (نمایندگی میرداماد)
ارسال: نگهبان سایت راهنمای ویلیام‌وایت همسفر هایده (نمایندگی فردوسی مشهد)
گروه همسفران ویلیام‌وایت کنگره۶۰