بار و حس وادی یازدهم، بار امید و نوید است

چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان، همه به بحر و اقیانوس می‌رسند؛ جام‌های خالی و نیمه‌پر، عاقبت روزی پر خواهند گشت.

۱۴ وادی که توسط مؤسس و بنیان‌گذار کنگره۶۰، آقای مهندس دژاکام، طراحی گردیده است، هرکدام بار و معنای خاص خود را دارند و وقتی همه در کنار هم قرار می‌گیرند، بارشان بار هستی و زندگی است؛ بار رسیدن به عشق، عقل و ایمان.

کاری که کنگره و آموزش‌های آقای مهندس انجام می‌دهد، این است که قوانین و هنر زندگی‌کردن را به ما یاد می‌دهد. ما در کنگره یاد می‌گیریم که شناخت انسان، صور آشکار و پنهان دارد. صورت آشکار آن، یادگیری و کارکردن روی وادی‌هاست. در حقیقت، وادی‌ها نشان‌دهنده نقشه و مسیر راه هستند و با آن‌ها می‌توان به مقصد رسید؛ مشروط بر این‌که آموخته‌ها و دانسته‌های خود را کاربردی و اجرایی کنیم.

در این مسیر، به راه یا وادی یازدهم رسیده‌ایم؛ راهی که در قالب یک تمثیل بسیار زیبا و ملموس به ما می‌گوید: اگر می‌خواهی به بحر و اقیانوس که نماد صلح و آرامش است، برسی، باید مانند یک چشمه جوشان و رود خروشان باشی.

بار و حس وادی یازدهم، بار امید و نوید است؛ امید رهایی. این وادی به ما که زمانی در تنگناهای ناامیدی بوده‌ایم، می‌گوید: اگر بخواهیم، می‌توانیم به رهایی برسیم.

یک چشمه برای این‌که تبدیل به رود خروشان شود و خود را به اقیانوس برساند، باید دائماً در حال جوشش باشد و برای این منظور، باید دو ویژگی مهم داشته باشد: اول این‌که به منابع ذخیره‌شده متصل باشد و دوم این‌که منبع دارای اختلاف ارتفاع کافی باشد تا انرژی پتانسیل لازم فراهم شود. این اصول در مورد انسان نیز صدق می‌کند.

انسان برای رسیدن به تکامل باید از چشمه جوشان الگو بگیرد؛ یعنی اول به منابع اطلاعاتی صحیح که در مسیر دانایی قرار دارند، متصل شود و سپس اختلاف‌پتانسیل درونی و بیرونی را برای کسب انرژی ایجاد نماید.

چشمه‌های جوشان، تمثیل انسان‌هایی است که با آموزش صحیح، فراگیری آن و سپس عمل به آموزش‌ها، در مسیر حرکت قرار می‌گیرند، تغییر جایگاه می‌دهند و به‌واسطهٔ تغییر جایگاه، انرژی مضاعفی در آن‌ها پدید می‌آید که می‌توانند به مسیر خود ادامه دهند. ثمرهٔ به هم پیوستن این حرکت‌های تازه، رودهای خروشان است؛ یعنی انسان‌هایی که به سطح بالایی از خواست، انگیزه و قدرتِ ادامه دست می‌یابند، می‌توانند از صعب‌ترین موانع موجود عبور کنند.

رودهای خروشان تمثیل انسان‌هایی است که دیگر توقفی ندارند و اگر با مانعی در مسیر خود برخورد کردند، تفکر می‌کنند و به دنبال راه‌حل می‌گردند. البته اگر مشکلات و موانع نبودند، این امر امکان پذیر نبود؛ زیرا خلقت، نیروی منفی، ظلمت و مشکلات را به‌عنوان نیرو مکمل لازم دانسته و هر انسان اختیار کامل دارد تا انتخاب کند.

بنابراین انسان باقدرت اختیاری که دارد، ابتدا باید بخواهد، مسلط بر علم، دانش، شناخت و آگاهی شود و این آگاهی‌ها را مرتباً دریافت کند و آن دانسته‌ها را عملیاتی کند. سپس تغییر جایگاه رخ می‌دهد و در او انرژی پتانسیل ایجاد و برای حرکت‌های بعدی ذخیره می‌شود. همین انرژی، روزبه‌روز او را قوی‌تر می‌کند و او را به انسانی قدرتمند، باعقل و درایت و دارای قدرت تصمیم‌گیری و مدیریت بحران تبدیل می‌کند. آن‌گاه است که می‌تواند به کلید شهر وجودی خویش دست یابد و این یعنی آزادی، رهایی و زندگی با طعم واقعی و زنده‌بودن.

منابع: کتاب عشق، مطالب سایت، صحبت‌های آقای خدامی
نویسنده: راهنمای تازه‌واردین همسفر نعیمه
عکاس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر کبری (لژیون دوم) عکاس اول
ویرایش: همسفر پرستو رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون نهم) دبیر اول سایت
تنظیم و ارسال: همسفر شیوا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون نهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی زنجان