سیستم‌ها از بيرون آسیب‌پذیر نیستند

مشارکت مکتوب اعضاء لژیون هشتم راهنما همسفر سهیلا

راهنما همسفر سهیلا:

وادی یازدهم می‌گوید: «چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان، همه به بحر و اقیانوس می‌رسند.» وادی‌ها مجموعه‌ای از مسائل کاربردی هستند که راه و مسیر زندگی را به ما نشان می‌دهند و به ما می‌آموزند چگونه فکر کنیم، چگونه بیندیشیم و چگونه زندگی کنیم. انسان در یک‌سری مشکلات و معضلات به سر می‌برد و این مشکلات را خود انسان به‌دست خودش مهیا می‌کند؛ زیرا نمی‌داند و آگاه نیست. یکی از این مشکلات این است که حرف‌های دل و مسائل شخصی خود را برای دیگران بازگو می‌کند و بعدها ممکن است همین گفته‌ها علیه او مورد استفاده قرار بگیرد. وادی‌ها دقیقاً به همین مسائل اشاره می‌کنند. وادی یازدهم به ما می‌گوید: «آنگاه که روشنی آبستن تاریکی بود.» یعنی نور می‌خواهد تاریکی را از درون خود بیرون بیاورد. معمولاً همین‌طور است که سیستم‌ها از بیرون آسیب نمی‌پذیرند یا اگر بپذیرند، بسیار کم و به‌ندرت است. در این وادی می‌آموزیم که نیروهای منفی حرکت خود را آرام و خزنده آغاز می‌کنند به‌‌گونه‌ای که انسان متوجه آن نمی‌شود؛ باید بدانیم که همه‌چیز به‌صورت کم و آرام اتفاق می‌افتد و به‌تدریج فکر و اندیشه را مسموم می‌سازد. در این وادی گفته می‌شود کسانی که هرچه دریافت می‌کنند در عوض هیچ‌گونه پرداختی ندارند و همه‌چیز را فقط برای خود یا خانواده خود می‌خواهند، گویی به شورزار یا کویری تبدیل می‌شوند که هیچ‌گونه روییدنی در آن نمی‌روید. در انسان هیچ‌چیز ثابت نیست؛ حتی سلول‌ها تغییر می‌کنند و اطلاعات در آن‌ها دگرگون می‌شود؛ بنابراین انسان باید به‌طور مداوم منابع اطلاعاتی را دریافت کند و هیچ‌گاه نباید دریافت او متوقف شود. با ایجاد حرکت‌های آرام و پیوسته، جهش‌های لازم برای کسب انرژی به‌وجود می‌آید تا انسان در مسیر زندگی بهتر یعنی همان صراط مستقیم حرکت نماید.

همسفر سارا:

«چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان، همه به بحر و اقیانوس می‌رسند.» در جهان آفرینش، تاریکی‌ها از درون روشنایی‌ها بیرون می‌آیند و تمام سطح را فرامی‌گیرند و روشنایی دوباره از درون تاریکی‌ها شروع به گسترش می‌کند. هیچ‌کدام از بین نمی‌روند، نمی‌توانیم بگوییم تاریکی مطلق وجود دارد. این‌ها همه در دل یکدیگر هستند و کم و زیاد می‌شوند. آن‌گاه که روشنایی‌ها آبستن تاریکی بودند، اهریمن از فرمان سرپیچی کرد و یاران و نیروهایی را در لامکان گرد آورد و گفت: به انسان ویژگی‌هایی داده شده است که ما فاقد آن هستیم. ما باید از طریق الهام و القاء، او را از مسیر ارزش‌ها و مسیر صعودش منحرف کنیم تا برتری خود را به اثبات برسانیم و از این راه می‌توانیم انسان را به‌سوی ضد‌ ارزش‌ها سوق دهیم. مسئله مهم و حساس، اختیار انسان است که محترم شمرده شده است؛ یعنی هیچ‌کس نمی‌تواند انسان را مجبور به انجام کاری کند. انسان موجودی مختار است و ما نمی‌توانیم گناه خودمان را به گردن دیگران بیندازیم. کلیدی‌ترین موضوع، ماده و مادیات است. اگر بر مادیات سوار باشیم، نیمی از اهریمن را شکست داده‌ایم. همان‌طور که پول پیدا کردن سخت است، جدا شدن از آن هم سخت است. از اسب پیاده شدن به همان اندازه مهم است که می‌خواهی سوار شوی. آنچه خداوند می‌خواهد، تعادل است؛ افراط و تفریط قانون نیست. اهریمن تیغ هفت‌ زهرآگین خود را به‌سوی جادوی هفت‌ رنگ نشانه رفت؛ چیزی نبود جز خَمر که مانند گلی زیبا و وحشی به نام خشخاش است؛ گیاهی که یکی از مفیدترین و مهم‌ترین گیاهان دارویی بود. او گفت: اگر در دست حکیم باشد، دارو، شفا و زندگی است و اگر به‌دست مردم عادی بیفتد، زهری شیرین است. بدین‌گونه طی هزاران سال، خمر گسترش یافت.

همسفر فاطمه (مهدی):

من در وادی یازدهم فهمیدم که یک‌سری مسائل وجود دارد که راه و مسیر درست زندگی کردن را به منِ رهجو آموزش می‌دهد؛ این‌که چگونه راه درست را پیدا کنم و چگونه فکر کردن را بیاموزم. این وادی به ما یاد می‌دهد که با آموزش و تعلیم می‌توانیم راه‌های منفی را از خودمان دور کنیم و بدون ایجاد مشکلات به زندگی ادامه دهیم. ما باید روی کارهایی که انجام می‌دهیم خوب فکر کنیم و تفکر داشته باشیم تا بعداً دچار مشکل نشویم. در وادی یازدهم به امید، دانایی و آموزش می‌رسیم و یاد می‌گیریم چگونه می‌توانیم ظرفیت خود را بالا ببریم و با توان خود حرکت کنیم. در این وادی می‌آموزیم که همیشه به خودمان تکیه کنیم تا بتوانیم ذره‌ذره باآگاهی و دانش، راه و روش درست زندگی کردن را یاد بگیریم و خود را از تاریکی‌ها به سمت روشنایی‌ها هدایت کنیم. ما باید مثل یک چشمه جوشان باشیم؛ یعنی با حضور در کنگره، آموزش گرفتن و خدمت کردن، انرژی بگیریم، فقط در این صورت است که می‌توانیم پیشرفت کنیم.

منبع: وادی یازدهم
رابط خبری: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر سهیلا (لژیون هشتم)
ویرایش و ارسال: همسفر رخساره نگهبان سایت
همسفران نمایندگی تخت‌جمشید شیراز