وادی یازدهم میگوید: «چشمههای جوشان و رودهای خروشان همه به بحر و اقیانوس میرسند.» تمام وادیهای کنگره۶۰ میخواهند، راه درست زندگی کردن را به من آموزش بدهند؛ همانطور که من میخواهم مثلا در شهر یا جاده رانندگی کنم؛ باید صد قانون را رعایت کنم، برای درست زندگی کردن هم یکسری قوانین وجود دارد، که ما در وادیها یاد میگیرم. یک چشمه را در نظر بگیرید؛ اگر این چشمه بخواهد به آن بحر و اقیانوس برسد، باید یکسری پستی و بلندیها، مشکلات و سختیها را که در مسیرش هستند تحمل کند و پشت سر بگذارد تا بتواند به مقصدش برسد. در کنگره؛ وقتی که یک سفر اولی میآید، اگر بخواهد به آن حال خوش و آرامش برسد باید یکسری دشواریها و ناملایمتها را تحمل کند و همچنین باید قوانین کنگره را هم رعایت کند.
حال این قوانین کدامند؟ قوانینی مثل تسلیم بودن، فرمانبردار بودن، حضور به موقع در کنگره داشتن، در جلسات شرکت کردن، لباس سفید پوشیدن، سیدی نوشتن و کاربردی کردن آنها در زندگی. در این صورت آن سفر اولی به هدف خود، که درمان و تعادل است میرسد. اگر میخواهم به جایی یا چیزی برسم باید صبر کنم؛ اما این صبر به تنهایی کافی نیست و من باید در کنار آن تلاش و کوشش مداوم داشته باشم، مثلا وقتی که من میخواهم یک دوچرخه را به حرکت در آورم، باید ادامهدار رکاب بزنم تا حرکت کند؛ ولی اگر من از رکاب زدن بایستم و خسته شوم من و دوچرخه هر دو با هم سقوط میکنیم. به نظر من وادی یازدهم تلنگری است، برای تمام افرادی که در مسیر کنگره نعمت سلامتی و آرامش را به دست آوردند و یک پیام برای آنها دارد، که میگوید؛ حالا که از تاریکیها خارج شدید آگاه باشید، که تازه از منطقه۶۰ درجه زیر صفر به منطقه صفر رسیدید؛ پس اگر میخواهید اوج بگیرید، باید مثل یک چشمه جوشان باشید؛ یعنی با حضورم در کنگره و آموزش گرفتن، منابع اطلاعاتی خودم را بالا میبرم، دانایی خودم را بالا میبرم و با خدمت کردن در کنگره، زکات آن چیزهایی را که در این مسیر به دست آوردم را پرداخت میکنم و انرژی میگیرم؛ در این صورت من میتوانم پیشرفت کنم و به یک چشمه جوشان یا رود خروشان تبدیل بشوم.
وقتی که من با کنگره ۶۰ آشنا شدم و آموزش گرفتم، فهمیدم که اول خودم باید حرکت کنم و نگاهم روی خودم باشد و خودم را بشناسم؛ تا بتوانم مثل رود خروشان به آن دریا و اقیانوس برسم، به آن هدفم برسم؛ تا شرایط زندگی من تغییر کند. فهمیدم که با دوری کردن از ضدارزشهایی مثل؛ دروغ گفتن، غیبت کردن، تهمت زدن، سرزنش کردن دیگران، دزدی کردن و... حال من خوب میشود. پس وقتی که من در مسیر ارزشها و درستیها حرکت کنم، هرچقدر هم که قلوه سنگ، تخته سنگ و مشکلات در مسیرم باشد، با صبر میتوانم از این موانع عبور کنم و تا سختیها نباشند، انسانی ساخته نمیشود. پس متوجه میشوم که سختیها و مشکلات لعنت خداوند نیستند؛ بلکه رحمت خدا هستند برای رشد و ارتقای انسان. امیدوارم تک تک اعضای کنگره بتوانند در سفر اول به رهایی از بند مواد دست یابند و در ادامه به چشمهای جوشان تبدیل شوند تا پیام رهایی از اعتیاد را به گوش افرادی برسانند که امیدی به درمان اعتیاد ندارند.
منبع: کتاب عشق (۱۴ وادی برای رسیدن به خود) و تجربیات شخصی
نویسنده: راهنما همسفر زهره (لژیون سوم)
ویرایش: همسفر راضیه دبیر سایت
ارسال: همسفر فاطمه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دکتر احمد-اراک
- تعداد بازدید از این مطلب :
65