فرد تبدیل به یک چشمه جوشان می‌شود

آنگاه که روشنایی آبستن تاریکی بود اهریمن از فرمان سرپیچی کرد. گویی نقطه‌ای سیاه و تاریک از دل روشنایی‌ها زاده شد و حرکت خود را آرام و خزنده برای تاختن به جهان روشنایی‌ها آغاز کرد، تا ظلمت و تاریکی را گسترش دهد و برتری خود را نسبت به انسان در مقابل قدرت مطلق به اثبات برساند.

سؤالی که با خواندن این مطلب پیش می‌آید، این است که چطور روشنایی آبستن تاریکی می‌شود؟ در جواب می‌توان گفت وقتی که چرخه‌ آموزش و دانایی قطع شود، آغاز حرکت تاریکی و شیطان شروع می‌شود. چشمه‌های جوشان تمثیل انسان‌هایی است که با آموزش صحیح و یادگیری قوانین الهی (دروغ نگو، دزدی نکن، خودبین مباش، ربا نخور، گمان بد مبر، رشوه نخور، مواد مخدر مصرف نکن و ..‌.) عمل کردن به آن‌ها در مسیر حرکت قرار می‌گیرند. 

با شروع این حرکت تغییر جایگاه به وجود می‌آید این تغییر جایگاه یک انرژی و قدرتی در فرد به‌وجود می‌آورد که می‌توانند مسیرشان را ادامه دهند و کارهای جدید و حرکت‌های تازه‌ای را شروع کنند. در این شرایط است که فرد تبدیل به یک چشمه جوشان می‌شود و خواسته درونی و انگیزه‌اش به سطح بالایی می‌رسد و با انگیزه‌ای که در وجودش حس می‌کند می‌تواند در برابر موانع موجود ایستادگی کند و به مسیر خودش ادامه دهد و کم‌کم تبدیل به رود خروشان شود. 

انسانی که به رود خروشان تبدیل شده باشد برای رسیدن به هدفش چیزی جلودار آن نیست و هیچ مشکل و مسئله‌ای نمی‌تواند فرد را در مسیر رسیدن به خواسته‌اش متوقف کند؛ اما نقطه مقابل این موضوع که چطور انسانی تبدیل به چشمه جوشان و رود خروشان نمی‌شود؟ زمانی که اهریمن وارد صحنه می‌شود و با استفاده از الهام و القاء انسان را به طرف ضدارزش‌ها دعوت می‌کند. 

انسان موجودی است که خداوند قدرت اختیار را تنها به او داده است و می‌تواند یکی از دو راه ارزشی و ضدارزشی را انتخاب کند موضوع جالب اینجاست که هر چقدر خواست درونی ما به سمت ارزش‌ها، تزکیه و پالایش بیشتر باشد صدای الهامات که در مسیر درست و راستین است را بیشتر دریافت می‌کنیم و بالعکس؛ اما به دلیل این‌که انسان موجودی طماع، حریص، زیانکار و پنهان‌کننده خدای خود است دعوت شیطان را می‌پذیرد و از راه ارزش‌ها خارج شده و به طرف ضدارزش‌ها کشیده می‌شود؛ بعد حجاب و پرده‌ای به اسم خمر بر روی اندیشه، عقل و شخصیت انسان را می‌پوشاند به طوری که خوب را از بد، زشت را از زیبا و راست را از دروغ نمی‌تواند تشخیص بدهد. 

انسان بایستی منابع اطلاعاتی را مرتب دریافت کند و هیچ‌گاه نبایست دریافت او متوقف گردد و با ایجاد حرکت‌های آرام جهش‌های لازم را برای کسب انرژی به وجود آورد تا در مسیر زندگی بهتر یعنی همان صراط مستقیم حرکت نماید. تا زمانی که ما صفتمان را به سمت الهی بودن و مثبت اندیشی تغییر نداده باشیم نمی‌توانیم مانند چشمه‌هایی که در حال جوشیدن هستند و برای پاک شدن تلاش می‌کنند شویم. 

اگر در حالت رکود باشیم و حرکتی درست نداشته باشیم به سمت باتلاق و مرداب می‌رویم و به آن اقیانوس که تمثیل از پاکی و روشنایی است نخواهیم رسید؛ پس باید حرکت کرد تا مانند یک رود تمامی ناخالصی‌ها و ضدارزشی‌ها را در مسیر حرکت به جای بگذاریم و به آن پاکی و زلالی که مد نظرمان است برسیم. انسان باید بداند که هرگز مسیر او هموار نیست چیزی که مهم است خواست و تفکر سالم خودش است و با این حس سالم، عقل سالم و عشق سالم می‌تواند به مسیر خودش ادامه دهد و به نور و روشنایی که همان عشق و محبتی است که خالق در وجود انسان‌ها نهاده است برسد. 

منبع: وادی یازدهم از کتاب عشق
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون پنجم)
رابط خبری: راهنما همسفر سمیه (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر آذر رهجوی راهنما همسفر فرشته (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی باباطاهر همدان