از چشمه‌های جوشان تا رودهای خروشان

چشمه‌های جوشان، نماد انسان‌هایی هستند که با آموزش صحیح و پیروی از آن در مسیر رشد قرار می‌گیرند. این افراد با حرکت به‌سوی جلو و تغییر جایگاه خود، انرژی مضاعفی دریافت می‌کنند که به آن‌ها قدرت ادامه مسیر می‌دهد. درنهایت این تغییر جایگاه‌ها به رودهای خروشان تبدیل می‌شود؛ انسان‌هایی که به سطح بالایی از انگیزه، خواست و قدرت دست‌یافته‌اند و قادرند از سخت‌ترین موانع عبور کنند. رودهای خروشان انسان‌هایی را نشان می‌دهند که دیگر هیچ‌گونه توقفی ندارند و به درجه‌ای از قدرت و حرکت رسیده‌اند که هیچ مانعی نمی‌تواند آنان را متوقف کند. خصوصیت چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان، درنهایت رسیدن به هدف است، هدفی که همان دستیابی به بحر و اقیانوس است؛ اما شرایطی لازم است تا این چشمه‌های جوشان به رودهای خروشان تبدیل شوند. انسان برای داشتن جوششی همچون چشمه، به دو ویژگی اساسی نیاز دارد: 1- منابع اطلاعاتی صحیح در مسیر دانایی 2- اختلاف‌پتانسیل درونی و بیرونی برای کسب انرژی مورد نظر است.

در کنگره۶۰ ما به بهترین منابع آموزشی دست‌یافته‌ایم؛ این آموزش‌ها و خدمت در جایگاه‌های خدمتی داوطلبانه و خالصانه ما را به پاک‌ترین و پایدارترین حس‌ها می‌رساند، حس‌هایی که با «عمل سالم» و «عشق سالم» به‌دست می‌آید و در نهایت ما را به آرامش، دریا و اقیانوس معنوی می‌رساند. در کنگره۶۰ از طریق اصلاح تفکرات و تغییر ضدارزش‌ها، جایگاه‌های درونی و بیرونی ما دگرگون می‌شوند. قبلاً در مسیر ضدارزشی حرکت می‌کردیم و نیازی به آموزش، احساس نمی‌کردیم؛ اما اکنون حرکت به‌سوی ارزش‌ها نیازمند تلاش بیشتر، آموزش مستمر و حضور منظم در جلسات است. پیام وادی یازدهم برای همسفران می‌تواند بر تلاش مستمر و پیگیری آموزش‌ها تأکید داشته باشد؛ اینکه منظم در جلسات حضور داشته باشیم، آموزش‌ها را ادامه دهیم و اگر در مسیر شکست خوردیم، نهراسیم و دوباره برخیزیم.

باید بدانیم وقتی تک‌تک ما چشمه‌های جوشان شویم در کنار هم به رودهای خروشان تبدیل خواهیم شد و می‌توانیم در جهت ارتقای اهداف جلسات و یاری‌رساندن به مسافران گام برداریم. تمام انسان‌ها چشمه‌اند؛ اما آنچه چشمه را زلال یا زهرآگین می‌کند، اعمال، خواسته‌ها و دانش آن‌هاست. افرادی هستند که به‌محض دریافت حال خوش زکات آن را می‌دهند؛ یعنی آن را با خدمت و بخشش به دیگران می‌رسانند و خود نیز از زندگی نیکو برخوردار می‌شوند. با تفکر سالم، حس و عشق پاک به دیگران نیز اجازه می‌دهند تا در کنارشان به آرامش برسند. در وادی یازدهم می‌آموزیم که تاریکی از دل روشنایی‌ها به وجود می‌آید و کم‌کم گسترش پیدا می‌کند؛ اما زمانی که تمام سطح تاریکی شد، دوباره نقطه‌ای از روشنایی از دل آن بیرون می‌آید و گسترش می‌یابد تا هنگامی‌که تمام سیستم به روشنایی تبدیل شود. این دو همیشه در حال تغییرند.

این وادی مانند نقشه‌ای دقیق، ابتدا و انتهای راه را برای ما روشن کرده است؛ حال اختیار و تصمیم با خود ما است که کدام راه را انتخاب کنیم، به سمت کمال انسانی حرکت کنیم یا مانند آبی که در باتلاق می‌ماند، مسیر رکود، سکون و سقوط را در پیش گیریم. پس انسان باید از خودش بجوشد و همیشه به خویش تکیه کند تا بتواند ذره‌ذره آگاهی خود را بالا ببرد و مانند چشمه‌ای جوشان شود و این باعث ایجاد انرژی در او می‌شود. انسان باید در زمان حال زندگی کند، افسوس گذشته را نخورد و به آینده امید داشته باشد، زمان حال را نابود نکنیم تا آینده‌ای بهتر داشته باشیم و شاکر آنچه خداوند به ما داده است باشیم. فراموش نکنیم که خلقت، نیروهای منفی و ظلمت را برای ایجاد انرژی پتانسیل، به‌عنوان نیروی مکمل لازم دانسته و هرکس یا هرنفس، اختیارِ کامل دارد تا انتخاب کند زشتی یا زیبایی، بدی یا نیکی را و ... در این وادی نتیجه می‌گیریم که انسان‌ها باید همیشه در حرکت باشند و منابع اطلاعاتی را مرتب دریافت کنند. مسیر حرکت آنان همیشه هموار نخواهد بود؛ اما آنچه مهم است، «خواست» و «تفکر سالم» است.

نویسنده: همسفر آسیه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون چهارم)
رابط خبری: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون چهارم)
عکاس: همسفر ستاره رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون چهارم)
ارسال: راهنمای تازه‌واردین همسفر اکرم نگهبان سایت

همسفران نمایندگی اردستان