حرکت، رمز ماندگاری

وادی‌ها در کنگره۶۰ مجموعه‌ای از اصول فکری و عملی هستند که مسیر درمان، آموزش و بازسازی انسان را مشخص می‌کنند. آن‌ها برگرفته از قوانین الهی هستند و قادرند که ما را از ظلمت به‌طرف روشنایی هدایت کنند. اجرای قوانین به ما در رسیدن به یک زندگی نسبتاً ایده‌آل همراه با آرامش و آسایش بسیار کمک می‌کنند و برای رسیدن به آن، ما به تفکر، ایمان، آموزش و تجربه مفید نیازمندیم. این وادی‌ها به ما می‌آموزند که تغییر از تفکر صحیح آغاز می‌شود و با عمل، مسئولیت‌پذیری و حرکت مستمر به نتیجه می‌رسد. وادی‌ها فقط مخصوص درمان اعتیاد نیستند، بلکه راهنمایی برای زندگی سالم، رسیدن به تعادل، شناخت خود و اصلاح رفتارها به شمار می‌آیند. هر وادی دریچه‌ای تازه، به سوی شناخت، آگاهی و تغییر درونی می‌گشاید و فرد را از ناامیدی، بی‌نظمی و آشفتگی به سمت آگاهی، محبت و تعادل هدایت می‌کند.

اکنون ده وادی را پشت سر گذاشته‌ایم؛ اگر این مسیر را فقط نخوانده باشیم، بلکه عمل کرده باشیم، اکنون به نقطه‌ای رسیده‌ایم که نگرش ما نسبت به خود، دیگران و جهان تغییر کرده است و می‌دانیم تغییر واقعی آرام، پیوسته و حاصل استمرار است. اگر وادی‌ها را عملی کرده باشیم، اکنون اسیر روزمرگی و ناامیدی نیستیم و می‌دانیم هر حرکتی اگر کوچک نیز باشد در هستی گم نمی‌شود. در این‌جا وارد وادی یازدهم با عنوان «چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان، همه به بحر و اقیانوس می‌رسند.» این وادی به ما می‌آموزد هیچ تلاشی بی‌نتیجه نیست.

این وادی وعده برحقی است برای همه انسان‌هایی که در حال تلاش هستند و از هیچ کوششی برای رسیدن به خواسته‌ها و اهدافشان فروگذار نمی‌کنند و به ما یادآوری می‌کند که حرکت هر فرد، صرف‌نظر از مسیر، شرایط یا توانایی‌هایش، در صورتی که در چهارچوب قوانین و مسیر صحیح باشد، حتماً به نتیجه خواهد رسید. همان‌طور که چشمه‌های جوشان در طبیعت، با مسیرهای مختلف و فراز و نشیب‌های گوناگون، نهایتاً به دریا و اقیانوس می‌رسند، انسان‌ها نیز اگر در مسیر درست بمانند، موفقیت و تحقق اهدافشان حتمی است. این وادی مسیر رشد و تعالی را برای همه هموار می‌کند و فرد را از تمرکز بر مقایسه با دیگران یا نگرانی از تفاوت‌ها آزاد می‌سازد.

پیام اصلی وادی یازدهم این است که پایداری، استمرار و حرکت در مسیر درست، مهم‌ترین شرط رسیدن به اهداف و تحقق خواسته‌ها است و تفاوت در سرعت یا شکل حرکت، هرگز مانع موفقیت نخواهد شد. در این وادی به ما آموزش داده می‌شود که هر انسانی متناسب با ظرفیت، شرایط و توان خود پیش می‌رود و همین تفاوت‌ها است که مسیر هر فرد را منحصربه‌فرد می‌کند. آن‌چه اهمیت دارد این است که انسان، خود را با دیگران مقایسه نکند و جهت حرکت خویش را حفظ نماید، نه این‌که به زود یا دیر رسیدن توجه کند. این وادی همچنین به ما هشدار می‌دهد که توقف؛ حتی اگر به بهانه خستگی یا رضایت موقت باشد می‌تواند انسان را از مسیر خارج کند.

رودهای خروشان، نماد مسیر حرکت و استمرار انسان است. رود نشان‌دهنده مسیر جاری شدن است، یعنی انسان پس از شروع حرکت اگر بخواهد به مقصد برسد باید مسیر را ادامه دهد. همان‌طور که رود در مسیر خود با سنگ‌ها، پیچ‌وخم‌ها و موانع روبه‌رو می‌شود، انسان نیز در مسیر رشد و تغییر با چالش‌هایی مواجه می‌شود. رود خروشان به ما یادآوری می‌کند که پایداری و استمرار برای رسیدن به هدف ضروری است.

چشمه یعنی جاری بودن و توقف نکردن است؛ حتی اگر حجم آب کم باشد. رود شدن یعنی ادامه دادن؛ حتی اگر مسیر پر پیچ‌وخم باشد. رود خروشان، با وجود پیچ‌وخم‌ها و دشواری‌های مسیر با حرکت مداوم و توقف‌ناپذیر خود سرانجام به دریا و اقیانوس می‌رسد و می‌آموزد که انسان نیز اگر با صبر، پشتکار و استمرار در مسیر صحیح حرکت نماید می‌تواند از موانع عبور کند و به تعادل، رهایی و نتیجه‌ای پایدار دست یابد.

در این وادی، انسان‌ به چشمه‌ جوشان تشبیه شده است. چشمه دو ویژگی دارد: یکی منابع آب زیرزمینی و دیگری اختلاف‌ پتانسیل به منظور ایجاد فشار برای جوشش چشمه است. انسان‌ها نیز باید دارای این دو ویژگی باشند. برای انسان منابع، همان اطلاعات و دانایی است. هر چه دانایی و آگاهی انسان بالاتر رود و همراه با عمل باشد، اختلاف سطح و اختلاف‌ پتانسیل در او به‌وجود می‌آید که باعث تغییر جایگاه و به‌دست آوردن انرژی می‌شود؛ اما باید بدانیم کسب انرژی به‌صورت دائمی نیست و به‌مرور کاهش می‌یابد. به همین دلیل انسان نمی‌تواند به داشته‌های گذشته خود اکتفا کند یا در یک مرحله از رشد متوقف شود. اگر آموزش و عمل متوقف شود، این اختلاف سطح، نیز از بین می‌رود و حرکت جای خود را به سکون می‌دهد؛ بنابراین لازم است انسان همواره با یادگیری، تجربه و حرکت آگاهانه، خود را در مسیر رشد نگه دارد تا بتواند به تعادل و پایداری واقعی برسد.

در وادی یازدهم متوجه می‌شویم، مهم نیست امروز در چه جایگاهی هستیم، مهم این است که در حال حرکت باشیم؛ حتی اگر بارها سقوط کرده باشیم و هنوز ضعف‌هایی در ما وجود داشته باشد تا زمانی که حرکت می‌کنیم، زنده‌ و پویا هستیم، ایستادن خطرناک‌تر از آهسته رفتن است. همه انسان‌ها، ظرفیت رسیدن دارند؛ اما مسیر، سرعت و زمان هر شخص متفاوت است.

مقایسه ما را از جریان خارج می‌کند؛ اما پذیرش ما را در مسیر نگه می‌دارد. در نهایت این وادی، نقطه‌ای است که ما را به این آگاهی می‌رساند که زندگی پیوسته در حال تغییر است و برای رشد و پیشرفت، باید حرکت کنیم و انعطاف داشته باشیم. درک این نکته سرآغاز تحول واقعی و رسیدن به آرامش است. آرامشی که از دانستن این حقیقت می‌آید که با حرکت درست، دریافت آموزش، عمل مداوم و استمرار، دریا و اقیانوس منتظر ما است. شاید امروز نتیجه آن را نبینیم؛ اما مسیر صحیح و پیوسته ما را به مقصد می‌رساند.

منابع: سخنان استاد امین دژاکام با موضوع وادی یازدهم، وادی یازدهم از کتاب عشق چهارده وادی برای رسیدن به خود، سی‌دی‌های وادی یازدهم و فاضلاب‌های جوشان
نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر فرشته (لژیون چهارم)
رابط خبری: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر فرشته (لژیون چهارم)
ارسال: همسفر آتنا رهجوی راهنما همسفر ناهید (لژیون دهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی بنیان مشهد