وادی یازدهم پیامرسان حقیقتی ملموس از زندگی است و با جملهای شگفتانگیز آغاز میشود «قلمرو جهانمادی و جسمخاکی یا مادیات به انسانها داده شده است؛ لذا کلیدیترین موضوع، ماده و مادیات است. اگر انسان بر مادیات سوار باشد، نیمی از قدرت اهریمن را شکست داده است و اگر مادیات بر انسان سوار شود، صددرصد اهریمن او را شکست خواهد داد.»
این جمله بسیار ساده به نظر میرسد؛ اما در باطن، عمیق و راهگشا است. انسان در جهانمادی برای خدمت، آموزش و تکامل حضور یافته و مهمترین ابزار این مسیر، همین مادیات است. ماده، بخش جداییناپذیر از زندگی انسان است؛ اما آنچه مسیر زندگی را روشن یا تاریک میکند نحوه برخورد و استفاده او از مادیات است.
وقتی انسان بر مادیات مسلط باشد، نیروهای منفی را پشت سر میگذارد؛ اما اگر مادیات بر انسان مسلط شوند، زندگی در گردابحرص، ترس و اندوختههای بیثمر فرو میرود و از مسیر اصلی منحرف میشود.
در این نقطه، تعادل بهعنوان قانون بنیادین طبیعت اهمیت پیدا میکند. قرار گرفتن هر چیز در جای درست خود، انسان را از افراط و تفریط حفظ میکند، نه فرو رفتن در فقر، سستی و نه غرق در طمع و انباشت بیپایان شدن.
مادیات همانند آتش هستند، اگر در جای درست قرار گیرند، گرمابخش و روشنیآفرین میشوند و اگر از حد بگذرند، سوزاننده خواهند شد؛ بنابراین توانایی انسان در برقرار کردن تعادل با مادیات، یکی از کلیدهای حرکت درست در زندگی است.
وادی یازدهم این نکته را با تصویری زیبا از جریان هستی نشان میدهد «چشمههای جوشان و رودهای خروشان همه به بحر و اقیانوس میرسند.» چشمه زمانی چشمه است که بجوشد و رود زمانی رود است که جاری باشد ایستایی، حیات را از بین میبرد.
هیچ جریان زندگی بدون منبع، پایدار نمیماند و سرچشمهایضعیف، جریان کمجان بههمراه خواهد داشت. این حقیقت دقیقاً در زندگی انسان نیز صادق است.
اینجا است که اهمیت منابع مالی، علمی و دیگر منابع حیاتی مشخص میشود. بهطور مثال در خصوص منابع مالی، انسان زمانی میتواند منابع خود را در مسیر درست به جریان بیندازد که ابتدا پایههای مالی خود را مستحکم کرده باشد. همانطور که درخت برای باردهی نیاز به ریشه قوی دارد، انسان نیز برای بهرهگیری صحیح از مادیات؛ باید توان و استحکام مالی کافی داشته باشد.
وقتی پایهها مستحکم شد و منابع پس از کاشت و برداشت محصول در مسیر درست به کار گرفته شوند، انسان همانند چشمهای میشود که زمین اطراف خود را زنده میکند. طبیعت این اصل را بارها نشان میدهد، درختی که هرس نشود، خشک میشود و خاکی که شخم نخورد، حاصلخیزی خود را از دست میدهد. از این رو هر کس باید به اندازه توان و ظرفیت خود در مسیر زندگی، چه با گامی بزرگ و چه با حرکتی کوچک حرکت کند؛ حتی رودهایی که آرام پیش میروند، در نهایت به اقیانوس خواهند رسید.
بهطور کلی و در تمامی ابعاد، آموزش، تجربه و تفکر عناصر حیاتی ادامه مسیر هستند و انسانی که همسو با آنها نباشد بهراستی چه چیزی از حیات خویش برداشت خواهد کرد؟ مگر نه این است که معجزه حیات، خود حیات است.
هر روز باید گامی برداشت، چیزی آموخت یا اثری پدید آورد؛ حتی کوچکترین اقدامها موتور درونی انسان را روشن نگه میدارند و جریان زندگی را فعال میکنند.
بیشک زندگی انسان مانند باغی است که نیاز به مراقبت مستمر دارد. هر تجربه، یادگیری و حرکت کوچک مانند آب، نور و خورشید برای این باغ است، اگر باغ بهموقع رسیدگی نشود، حتی بذرهای خوب نیز به ثمر نخواهند رسید و ثمره تلاش از بین میرود.
برای رشد و شکوفایی باید هزینهها و تلاشهای لازم پرداخت شود؛ چرا که هر چیز باارزش، قیمتی گزاف دارد.
وادی یازدهم به ما یادآوری میکند که مسیر زندگی، همچون رودخروشان، همواره در جریان است. آنچه انسان از جریان زندگی به دست میآورد، حاصل مراقبت، تلاش، یادگیری و حرکت مداوم است. این باغ نه تنها زندگی فرد را شکل میدهد؛ بلکه محیط اطراف او را نیز تحت تأثیر قرار میدهد.
باغبان هوشیار، باغی سرسبز میآفریند که دیگران نیز از آن بهرهمند میشوند. هر روز، هر تجربه و هر لحظه فرصتی برای هرس عادات منفی، کاشتن بذر دانایی و اصلاح مسیر زندگی است.
جریان زندگی متوقف نمیشود و هرکس که در این مسیر فعال و آگاه باشد، باغ وجود خود همواره سرسبز، پرثمر و شکوفا باقی میماند.
منابع: وادی یازدهم کتاب عشق، سیدی نقاش، سیدی هرس
رابطخبری: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر حمیده (لژیون پنجم)
عکاس: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر حمیده(لژیون پنجم)
ارسال: همسفر فاطمه دبیر سایت
همسفران نمایندگی کاسپین قزوین
- تعداد بازدید از این مطلب :
236