برای رسیدن به آرامش و تکامل، باید همچون چشمه‌های خروشان باشیم

سلام دوستان الهه هستم یک همسفر؛

«چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان همه به بهر و اقیانوس می‌رسند.»
از نظر من، این وادی بیان می‌کند که برای رشد کردن، رسیدن به تکامل و در نهایت به حال خوش رسیدن، باید مانند یک چشمه پر آب و جوشان باشم. اولین چیزی که چشمه را جوشان می‌کند، داشتن اختلاف ارتفاع و منابع آب است. انسان نیز اگر می‌خواهد رشد کند، باید آموزش صحیح بگیرد؛ مانند آموزش‌های کنگره و همیشه سعی داشته باشد از این آموزش‌ها جلوتر باشد. چشمه زمانی که حرکت می‌کند و به سمت دریا می‌رود، از هر مانعی عبور می‌کند از پستی و بلندی‌ها می‌گذرد و مسیرهای طولانی را طی می‌کند، انسان نیز باید در مسیر خود از مشکلات و موانع عبور کند و به مقصد نهایی خود برسد.

یک انسان زمانی در یک جایگاه مانند کنگره۶۰ قرار می‌گیرد دقیقاً مثل همان چشمه است که یک جا راکد و بی‌حرکت بوده و وقتی وارد کنگره شد شروع به حرکت می‌کند حرکت به سوی رشد و بزرگ شدن. این حرکت، رشد و بزرگ شدن پستی بلندی‌ و فراز و نشیب‌هایی دارد. یک مسافر باید این سختی‌ها را به جان بخرد سعی کند آموزش‌ها را فرا گیرد، فرمانبردار باشد تا بتواند از راکد بودن خارج شود و سفر خود را به پایان برساند.

انسان باید بداند که همیشه مسیر او هموار نیست و نکته مهم در این مسیر، تفکر فرد است. با حرکت سالم، در صورتی‌که چشمه وجودی او خالی باشد، با حس و عقل سالم، عاقبت پر خواهد شد و به مسیر خود ادامه خواهد داد. انسان‌هایی که زندگی یکنواختی را تکرار می‌کنند، هر روزشان مانند روز قبل است، هیچ جهشی ندارند، تولید و اثری از خود بر جای نمی‌گذارند، آموزشی دریافت نمی‌کنند و انرژی لازم برای رشد و پیشرفت را به دست نمی‌آورند.
زمانی‌که از ضد‌ارزش‌هایی مانند: دروغ گفتن، دزدی کردن، ریاکاری، تجسس کردن و امثال این دوری کنیم از تاریکی‌ها فاصله می‌گیریم و به سمت روشنایی نزدیک می‌شویم. این زمانی است که از آن چشمه بی‌حرکت و راکد، ذره‌ذره به چشمه‌ای جوشان تبدیل می‌شویم و با حرکت در راه مستقیم و انجام کارهای ارزشی، به رودهای خروشان تبدیل می‌شویم و به سمت اقیانوس روان می‌گردیم.

سلام دوستان زهره هستم یک همسفر؛

«چشمه های جوشان و رودهای خروشان، همه به بحر و اقیانوس می‌رسند.»
این وادی به ما چه می‌گوید؟ ما را به چه سمتی هدایت می‌کند؟ این وادی به ما می‌آموزد که باید از خود جوشش داشته باشیم تا به هدف‌مان برسیم. جوشش داشتن یعنی اینکه با انرژی و حرکت مداوم، می‌توانیم سختی‌ها و مشکلات را از میان برداریم و با تکیه بر ارزش‌ها، مسیر خود را ادامه دهیم.

ما در طول سفر خود ۱۰وادی را پشت سر گذاشته‌ایم و با کوله‌باری از تفکر، اندیشه و آموزش به راه خود ادامه می‌دهیم و مسیرمان را پیدا کرده‌ایم. حال این وادی به من می‌گوید که باید از خود جوشش داشته باشم، حرکت کنم و ساکن نمانم. برای اینکه مثل چشمه‌ای جوشان باشیم، باید منابع اطلاعاتی که همان دانایی است و همچنین اختلاف پتانسیل درونی و بیرونی که همان انرژی و قدرتی است که می‌تواند به ما در این مسیر کمک کند را با خود همراه داشته باشیم؛ زیرا تلاش ما باید ادامه‌دار باشد تا به هدف خود برسیم و لذت و آرامش را دریافت کنیم. در این مسیر، زمانی حال ما خوب است که قوانین الهی را اجرا کنیم و اگر متوجه شدیم حالمان خراب است، باید به درون خود برگردیم و آن را بررسی و تزکیه کنیم.

حال خراب ارتباطی به مادیات ندارد و بستگی به افکار و اندیشه‌های ما دارد. باید قدر زندگی خود را بدانیم و با افکار منفی و نداشتن اعتماد به نفس، روح و اندیشه خود را تخریب نکنیم. نیروهای منفی به عنوان بخشی از زندگی‌مان همیشه حضور دارند. برای زندگی کردن و مقابله با مشکلات و اینکه زندگی‌مان یکنواخت نباشد، باید بپذیریم که این نیروهای منفی همواره وجود دارند. در نهایت، این ما هستیم که با عقل و اختیار خود، مسیر حال خوش و لذت را یا مسیر ضدارزش‌ها را انتخاب می‌کنیم.
بنابراین نتیجه تفکر ما مهم و ارزشمند است. باید از خود جوشش داشته باشیم، مانند چشمه‌ای که در مسیر رودی حرکت می‌کند. در این مسیر، اگر قوانین الهی را رعایت کنیم به دریایی از علم، آگاهی و اندیشه‌ای ژرف خواهیم رسید. با خدمت به دیگران می‌توانیم آرامش، لذت و شادی را تجربه کنیم. همچنان که دریای بیکران مسیر خود را به اقیانوسی از آرامش، عشق و محبت می‌سپارد، ما نیز باید مسیر خود را به سمت این آرامش برسانیم. در این راه، باید سپاسگزار خالقی باشیم که ما را در این مسیر قرار داد تا بتوانیم آموزش بگیریم و برای رسیدن به خوبی‌ها، خود را تزکیه و پالایش کنیم.

سلام دوستان مرضیه هستم یک همسفر؛

تیتر وادی یازدهم بیان می‌کند: «چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان همه به بحر و اقیانوس می‌رسند.»
وادی‌ها مسیر زندگی و چگونه فکر کردن را به ما آموزش می‌دهند. در این وادی می‌آموزیم که اگر ۱۰وادی گذشته را درست به انجام رسانده باشیم به‌طورقطع تبدیل به چشمه جوشان و رود خروشان می‌شویم و اگر جام ما در وادی اول خالی بوده و اکنون نیمه پر باشد، سرانجام با تلاش و کوشش خودمان و با تزکیه لازم و امیدواری به زندگی، پر خواهد شد.

انسان موجودی کمال‌گرا است و به هر نقطه که برسد چه از نظر مادی و چه از نظر معنوی باز جایگاه بالاتر را طلب می‌کند. در مسیر زندگی، انسان با مشکلات زیادی روبه‌رو می‌شود؛ اما باید در لحظه‌ی حال زندگی کند و هیچ‌گاه افسوس گذشته را نخورد. اگر انسان دانا باشد، می‌تواند سنگلاخ‌ها را کنار زده و مانند چشمه‌ای جوشان به راه خود ادامه دهد. برای اینکه انسان به چشمه‌ای جوشان تبدیل شود، باید به کسب علم، دانش و معرفت بپردازد. برای رسیدن به آرامش و تکامل، باید همچون چشمه‌های خروشان باشد.

در این وادی، خمر به معنای پرده، حجاب و پوشش است؛ یعنی آنچه اندیشه و عقل ما را می‌پوشاند به گونه‌ای که قادر به تشخیص خوب از بد و زشت از زیبا نباشیم. چشمه‌های جوشان و ورودهای خروشان همیشه اطراف خود را آباد و پر رونق می‌کنند. این چشمه‌‌ها در کنگره۶۰، تمثیلی است از انسان‌هایی که با آموزش صحیح و فراگیری آن در مسیر درست، حرکت می‌کنند و جایگاه خود را تغییر می‌دهند و به‌واسطه این تغییر انرژی زیادی دریافت می‌کنند. اگر تغییر جایگاه به سمت ارزش‌ها باشد باعث صعود، انرژی مثبت و ایجاد لذت و آرامش در انسان می‌شود؛ اما اگر به سوی ضدارزش‌ها باشد، با ترس و دلهره همراه خواهد بود.

این وادی به منِ همسفر می‌آموزد که اگر می‌خواهم انسان مفیدی باشم می‌بایست دانش و آگاهی خود را افزایش دهم تا بتوانم مشکلاتم را پشت سر گذاشته و زندگی آرام داشته باشم؛ همچنین، اگر در این مسیر شکست خوردم، نباید بترسم؛ باید دوباره برخیزم و به مسیر ادامه دهم.

ویرایش و رابط خبری: همسفر نرگس رهجو راهنما همسفر ندا (لژیون سوم)
عکاس: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر ندا (لژیون سوم)
ارسال: راهنما تازه‌واردین همسفر الهه
همسفران نمایندگی ملاصدرا (نیک‌آباد)