جلسه دوازدهم از دوره پنجم سری کارگاه های آموزشی، خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی دزفول با استادی مرزبان محترم مسافر رامین، نگهبانی مسافر سالار و دبیری مسافر احسان با دستور جلسه « در کنگره ۶۰ چگونه قدردانی می نماییم؟ » در روز پنجشنبه ۲۷ آذرماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد جلسه :
سلام دوستان رامین هستم یک مسافر

از ایجنت شعبه، آقا پژمان و راهنمای تازه واردین که اجازه دادند تا در این جایگاه قرار بگیرم و خدمت نمایم،تشکر و قدردانی می نمایم.امروز آقا پژمان به اهواز رفتند و جای ایشان واقعا خالی است، از تمامی افرادی که باعث شدند تا من به درمان برسم، از همه صمیمانه تشکر و قدردانی می کنم.
استاد فرمودند هر انسانی که شکر گذاری نماید، از نعمت های بسیار فراوانی برخوردار می شود و تمام مشکلات، به خودی خود حل می شود و باعث می شود به حال خوب برسد، ولی آن شخصی که ناسپاس باشد و شکر گذار نباشد، از حال بدی برخوردار می شود و هیچ وقت انرژی نمی گیرد.
در خلقت هستی، شکر گذاری و قدردانی، یکی از ارکان هستی است و اگر خوب نگاه نماییم همین تنفسی که انجام می دهیم، همان انرژی که از خورشید می گیریم، باید قدردان باشیم.همه ما که در کنگره حضور داریم، چون که ناسپاس و قدر دان نبودیم، باعث شد که مصرف کننده، مواد مخدر شویم و به عمق تاریکی ها رفتیم و در ضد ارزشها فرو رفتیم.
هر فردی که وارد کنگره می شود، یکسری آموزش از طریق راهنما و آقای مهندس دریافت می کند و وقتی که یک رهجو سرش را با سر راهنما، عوض نماید و یا به عبارتی آنچه که راهنما می گوید، عملی نماید و اگر راهنما می گوید سر موقع دارو را مصرف کنی؛ سی دی بنویس، به موقع در جلسه حاضر باش، به همه اینها عمل نماید، قطعا در ادامه به حال خوب خواهد رسید.
استاد در ادامه فرمودند اگر یک رهجو به وظایف و تکالیف خود درست عمل نماید و آنچه که در نوشتار حرمت کنگره ۶۰ آمده است عمل نماید و چشم بگوید، در واقع یعنی سپاسگزار و قدردان بودن از استادش است.
فردی که به درمان می رسد باید هیچوقت گذشته خود را فراموش نکند و داستان ایاض را همیشه باید به یاد آورد، نباید یادم برود که صبح که از خواب بیدار شدم، قبل از این که دست و صورت خود را بشورم، باید به فکر مواد خود باشم، چونکه مثل ماشینی که نیاز به بنزین دارد تا حرکت نماید، من هم باید مواد مصرف می کردم تا ۲ ساعت بعد بتوانم کاری را انجام بدهم و باید به یاد بیاورم که کنگره به من چی داده است.
من همیشه وقتی که صبح از خواب بیدار می شوم همیشه شکر گذار خداوند هستم که این درب کنگره به من نشان داده شد تا بتوانم بیایم و اموزشهای کنکره را دریافت نمایم و بتوانم عمل نمایم و حال خوب دریافت نمایم.
من در گذشته، تولد بچه خود را یادم نبود ولی در کنگره یاد گرفتم که بچه ام چه تاریخی به دنیا آمده است و تاریخ تولدش که است، من در گذشته فقط در ضد ارزشها بودم و اصلا هیچ کدام از ارزشها را احساس نمی کردم، من بعضی وقتها وقتی که به گذشته خود نگاه می کنم واقعا حالم بد می شود، ولی خداوند را شکر میکنم برای بودن در کنگره ۶۰.

استاد در آخر فرمودند آقای مهندس بسیار شخص بزرگواری است، آقای مهندس بعد از این همه سال که در کنگره است و بنیانگذار است، می فرماید همیشه من به کنگره بدهکارم، وقتی آقای مهندس اینطور می گوید، من رامین کجا هستم.
در زندگی مشکلات همیشه وجود دارد و جزئی از زندگی هستند ولی آقای مهندس می گوید در دل سنگ بروید و بشکافید آنچه شکافتنی نیست، قطعا با حرکت کردن و شکر گذار بودن و قدردان بودن، میشود مشکلات و مسائل را حل نمود و به ارامش و آسایش رسید.
امیدوارم همه سفر اولی ها به درمان برسند و به حال خوب برسند،آرزوی سلامتی برای همه دارم و امیدوارم در مسیرتان ثابت قدم باشید.
ممنونم که به صحبتهای من گوش کردید.
تهیه و ارسال: وبلاگ نمایندگی دزفول
- تعداد بازدید از این مطلب :
56