چگونه از کنگره قدردانی کنیم

چهاردهمین جلسه از سری سوم کارگاه های آموزشی عمومی کنگره 60 ویژه مسافران و همسفران نمایندگی گرمسار با دستور جلسه چگونه در کنگره قدردانی کنیم با استادی ایجنت محترم مسافر علیرضا، نگهبانی مسافر بهزاد و دبیری مسافر مهدی در تاریخ 1404/09/27 راس ساعت 17 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد :

سلام دوستان علیرضا هستم مسافر. خیلی خوشحالم که در خدمت شما عزیزان هستم. خدا را شاکرم، اجازه پیدا کردم که در این جایگاه خدمتی قرار گرفتم. حضور در کنگره لیاقت می خواهد. اجازه خدمت گرفتن، لیاقت بیشتر می خواهد. از ایجنت شعبه ابوریحان پهلوان حسین و هیئت همراهشون تشکر می کنم که به شعبه گرمسار تشریف آوردند. در کنگره قدردانی و سپاسگزاری کردن را واقعی یاد می گیریم و آموزش می بینیم. شاید در بعضی مقاطع حالت جبر هم به خودش بگیرد. سپاسگزاری کردن در کنگره واقعا" اتفاق می افتد. اگر بخواهم در این دایره خدمت باشم و درست سفر بکنم، باید یک سری اصول را رعایت بکنم. باید قدرشناس و سپاسگزار باشم. چون غیر از این باشد، اتصالم از کنگره قطع می شود. 3 تا اصل گفتار، کردار، پندارداریم. آیا گفتار کافی است؟ خیر. حال در بعضی از انسان ها غرورشون اجازه نمی دهد، حتی یک تشکر کلامی بکنند. این تشکر برای آغاز خوب است. ولی کافی نیست.

زندگی آدمهای موفق را در یک مقطعی خیلی دنبال می کردم. بلند پرواز بودم، ولی موفق نمی شدم. آن ایستگاه نهایی که انسان های موفق بهش رسیده بودند، برایم جذاب بود. ولی طی کردن این مسیر و سختی هایش را بلد نبودم. از چه کسی آموزش و یاد بگیرم. قبل از کنگره برای درمان مواد و سیگار یک سری فقط نصیحت می کردند. راهی که اصولی باشد و مجبورم بکند، قدم به قدم آموزش بگیرم و از آن موضوع به نتیجه برسم فقط جایی اتفاق می افتد که آموزش واقعی و صحیح وجود داشته باشد. قبل از کنگره خیلی گذشته تاریک داشتم. امروز باید تقدیر آن گذشته را پشت سر بگذارم. اگر یک زندگی درب وداغونی دارم، کسی مفصر نیست. این عین عدالت است. در کنگره راه صراط مستقیم را نشانم دادند و تلاش کردم در کنگره حضور داشته باشم. حضور در کنگره و خدمت کردن یک نوع قدرشناسی می شود. چیزی که به من دادند و نجات بخش بود، این نجات بخشی را به دیگران بدهم. نسبت به آن گذشته تاریکی که داشتم، خیلی منصفانه با من رفتار می شود. خیلی از آرامش هایی که لایق آن نیستم را امروز تجربه می کنم. این یک نشانه است.
در نوشتارها داریم که تقدیر هر چه هست، باید اتفاق بیافتد. اما آن اعمال ما است که در خطوط تقدیر تاثیر بسزایی دارد. یعنی چی؟ یعنی تیری که از کمان خارج شد، باید برود. ولی رفتار و اعمالی که سعی کردم در کنگره درست انجامش بدهم، کمک کرد از آتش های جهنم نجات پیدا کنم. این نشان می دهد که کار روی یک حساب کتابی پیش می رود. حالا کار مهمی که در کنگره انچام دادیم چی است؟ آن چه که در اختیارم گذاشتند، درست عمل کردم. آن چه عمل کردم، آرامشش را تجربه کردم. آن چه عمل نکردم، زندگی ام دچار سختی شده است. درست عمل کردن در کنگره خودش قدرشناسی و سپاسگزاری می شود.

یک سفر اولی وقتی درست سفر می کند، سپاسگزاری روش دی اس تی را انجام می دهد. علم برای خداست. انسان های خاص اجازه پبدا می کنند که علم خداوند را بگیرند ودر اختیار سایرین قرار بدهند. جناب مهندس می گوید نگهبان کنگره هستم، نمی گوید که مالک کنگره هستم. نگهبان یعنی مراقب هستم، آن چه که باید درست اتفاق بیافتد. حتما" اتفاق بیافتد. هیچ کسی هیچ چیز را نمی تواند خلق کند. خالق فقط خداوند است. انسان کاشف است. کمک کردن به دیگران در کنگره قدرشناسی می شود. ما مدیون خداوند و تک تک انسان ها هستیم. طبق گفته پروردگار هر نفسی خودش بار خودش را به دوش می کشد. اگر کسی به کمک این نفس در این مسیر آمد، ما به آن انسان بدهکار می شویم.
قسمت دوم دستور جلسه تولد یک سال رهایی مسافر محمد رضا است. درادامه تولدش را جشن می گیریم.

مرزبان کشیک: مسافر محمد سعید
عکاس: مسافر سهیل
تهیه گزارش: مسافر غلامرضا
تنظیم و ارسال گزارش: مسافر غلامرضا