مشارکت مکتوب لژیون یازدهم

سلام دوستان، میلاد هستم، مسافر. می‌خواهم بگویم که قبل از کنگره۶۰ در وضعیت مناسبی نبودم و حال خوبی نداشتم. مثلاً استرس شدید، اعتیاد به انواع و اقسام قرص و گرفتار بودن در همه افکار منفی. به انواع دکترهای روان‌شناس و متخصص مراجعه نمودم، ولی هیچ کاری برای من انجام ندادند. به قول خودشان می‌گفتند: حمله پانیک به شما دست داده و وسواس فکری دارید. هر موقع به دکترم می‌گفتم: «آقای دکتر، من تپش قلب شدید دارم و همه جا برایم سیاه می‌شود و چیزی متوجه نمی‌شوم»، اما دکتر فقط دوز دارو را زیاد می‌کرد. به دکتر گفتم اعتیاد به قرص دارم، ایشان حتی گفت می‌توانی به کلینیک مراجعه کنی و قرص متادون بگیری و باید با آن کنار بیایی. من از همه‌چیز ترس داشتم. استرس من آن‌قدر زیاد و قوی بود که حالت تهوع شدید داشتم و گاهی اوقات وقتی موبایلم زنگ می‌خورد، ناخودآگاه اضطراب و دلهره شدید می‌گرفتم. همیشه ترس از اتفاقات ناگوار داشتم. به لطف خدا و آقای مهندس، وقتی به کنگره آمدم و این قضیه را با راهنما در میان گذاشتم، گفت: «بهت قول خواهم داد که همه چیز درست خواهد شد، فقط آموزش‌ها و سی‌دی‌ها را به دقت گوش بده.». یادم هست که با حال خراب وارد کنگره شدم، ولی روز به روز حالم بهتر می‌شد و وقتی استرس‌ها به سراغم می‌آمد، نوشتن سی‌دی‌ها به من آرامش می‌داد. در یکی از سی‌دی‌ها ایشان فرمودند: «درختان ایستاده می‌میرند.» این جمله چنان قوت قلب و روحیه‌ای به من داد که استرس و اضطراب به‌طور کامل از بین رفت. هرچه بیشتر در جلسات شرکت می‌کردم و سی‌دی می‌نوشتم و از آموزش‌های راهنما استفاده می‌کردم، کم‌کم حالم بهتر و بهتر می‌شد. آقای مهندس از صبر و تحمل صحبت می‌کردند و می‌گفتند باید در مورد هر کاری صبر کرد. همه این‌ها به لطف آقای مهندس و راهنمای عزیزم است. نظر شخصی من در مورد آموزش‌ها این است که ما خیلی به کنگره بدهکار هستیم و تنها جایی است که آرامش کامل به ما داده است. قدردانی کردن در کنگره۶۰ این است که تمام آموزش‌ها را به دقت گوش بدهیم، سی‌دی‌ها را هر هفته بنویسیم و هر موقع مشکلی برایمان پیش آمد، همان موقع با راهنما تماس بگیریم و مشورت کنیم. در پایان از جناب مهندس، دیده‌بانان عزیز و تمامی خدمتگزاران تشکر می‌کنم

سلام دوستان محمد هستم یک مسافر.  قدردانی یعنی این‌که ما شکرگزار باشیم برای چیزهایی که داریم و از کسانی که برای ما کاری انجام می‌دهند، شکرگزاری کنیم. این‌که راهنما از وقت خود می‌زند و در کنگره حضور پیدا می‌کند، آن را ببینیم و با سر وقت آمدن، حضور در جلسه و رعایت اصول کنگره از او تشکر کنیم.  تشکر کردن همیشه مادی نیست، گاهی با یک لبخند ساده هم می‌شود تشکر کرد. از نظر من، قدردانی از کنگره یعنی خدمت کردن و احترام گذاشتن به قوانین آن، یعنی احترام به تمام لحظات و آموزش‌هایی که در این مسیر به من داده شده است، یعنی درک این‌که کنگره فقط یک مکان برای درمان اعتیاد نیست، بلکه جایی است که ما را به انسانیت خودمان برمی‌گرداند. و از همه مهم‌تر، قدردانی از کنگره یعنی در حاشیه نبودن و دخالت نکردن در کارهایی که به من ارتباطی ندارد. همچنین تشکر می‌کنم از راهنما و استاد خودم، آقا میلاد، راهنمای لژیون۱۱، که تلاش می‌کند تا من و امثال من به حال خوب و رهایی از این منجلابی که برای خودمان درست کرده‌ایم برسیم. امیدوارم بتوانم مسافر خوبی باشم و سفر خوبی انجام دهم تا تمام زحماتی که برای رهایی من می‌کشد بی‌مزد نماند، تا باعث افتخار شود که یکی دیگر از رها یافتگان لژیون۱۱ شعبه دکتر علیرضا باشم

سلام، محمدعلی هستم، یک مسافر. کنگره۶۰ فقط یک نام نیست، راهی است که از تاریکی به نور ختم می‌شود. کنگره۶۰ بهشت روی زمین است که قسمت هر کسی نمی‌شود، نه از لحاظ معتاد بودن، بلکه از لحاظ لیاقت شخص، چه مسافر و چه همسفر، که در کنگره راه زندگی، گذشت، امید، معرفت و صداقت را می‌آموزد. پس از گذراندن این مراحل، می‌تواند با خدمت در کنگره به عنوان یک خدمتگزار، در هر زمینه‌ای که استعداد دارد فعال باشد و با این کار کوچک تا اندازه‌ای قدردان کنگره باشد. از کنگره سپاسگزارم که به من و امثال من آموخت درمان ممکن است و ادامه زندگی با پاکی و درس‌هایی که آموخته‌ایم می‌تواند ادامه داشته باشد و الگویی باشیم برای دیگر افراد جامعه. کنگره۶۰ امید واقعی است و انسان می‌تواند دوباره متولد شود. قدردان تمام راهنماها و بنیان‌گذار هستیم که بی‌چشم‌داشت زندگی دوباره به ما می‌بخشند. کنگره۶۰ سپاسگزاریم.

تنظیم و ارسال: مسافر حسین

ویرایش: مسافر احسان