جلسه هشتم از دوره پانزدهم کارگاههای آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی دکتر مسعود، به استادی راهنمای محترم مسافر فرهاد، نگهبانی مسافر مجتبی و دبیری مسافر سعید با دستور جلسه «در کنگره ۶۰ چگونه قدردانی میکنیم؟»پنجشنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.
.jpg)
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان فرهاد هستم یک مسافر؛ خداوند را شاکر و سپاسگزارم که در این جایگاه قرار گرفتم تا خدمت کنم. دستور جلسه «در کنگره چگونه قدردانی میکنیم» است. هر فرد با حضور در کنگره و گذشت حدوداً سه ماه، میتواند به درک و آگاهی نسبت به این دستور جلسه برسد؛ تنها کافی است سفری خوب و باکیفیت داشته باشد. سفر منظم باعث ایجاد حال خوش و باز شدن حس در مسافر میشود و در ادامه، موضوع قدردانی در شخص، بهواسطهی حال خوشی که دریافت کرده است، مطرح میگردد.
در ابتدای سفر، هر شخص با حسهای بسته وارد کنگره میشود که امری کاملاً طبیعی است. من زمانی جایگاه خود را شناختم که کنگره ۶۰ را با یک جهان کوچک قیاس کردم؛ با این استدلال که هر اتفاقی که در کنگره ۶۰ رخ میدهد، در بیرون از کنگره نیز انعکاس خواهد داشت. کنگره ۶۰ بهگونهای توسط جناب مهندس و دیدبانان طراحی شده است که مقیاس و اشل کوچکی از جهان بیرون کنگره به شمار میآید.
من در ابتدای سفر اول، حسهایم کاملاً بسته و آلوده بود و طبیعتاً چیزی برای قدردانی نمیدیدم که بخواهم از آن قدردانی کنم. انسان موجودی فراموشکار است و با تکرار یک موضوع، دچار یکنواختی میشود و بهمرور ارزش آن اتفاق برای او از بین میرود. تمام جایگاههای خدمتی در کنگره به انسان، بخشش و قدردانی را بهخوبی آموزش میدهند و در ادامه، انسان میتواند جایگاه واقعی خود را بشناسد.
طراحی این سیستم بهگونهای است که در صورت عدم شکرگزاری، آن جایگاه از انسان گرفته میشود. من در سال ۹۴، بهواسطهی عدم شناخت نسبت به موضوع قدردانی و بسته بودن حسهایم، از کنگره فاصله گرفتم. عدم شکرگزاری در هر زمینهای، حس لذت از آن جایگاه را از انسان میگیرد. تصور کنید جایگاهی که روزی آرزوی انسان بوده است، دیگر برای او لذتبخش نباشد. اگر حس شکرگزاری نسبت به فرزند وجود نداشته باشد، آن حس بهمرور یخ میزند و از بین میرود؛ در خصوص کنگره نیز این موضوع دقیقاً به همین صورت است. در پایان، از همه شما دوستان صمیمانه تشکر میکنم.
.jpg)
تایپ: مسافر حمید
عکس: مسافر سهند
تنظیم: مسافر امید
- تعداد بازدید از این مطلب :
253