سپاس‌گزاری منشاء نور است

جلسه هفتم از دوره سی‌وهفتم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره۶۰؛ نمایندگی امین قم، با استادی مسافر محمد، نگهبانی مسافر محمدعلی و دبیری مسافر محمد، با دستور‌‌ جلسه "در کنگره۶۰ چگونه قدردانی می‌کنیم؟" پنج‌شنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۴ ساعت ۱۶ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان محمد هستم یک مسافر؛ از گروه مرزبانی، دبیر جلسه، نگهبان و کسانیکه نوشتارها را خواندند تشکر می‌کنم. خداوند را سپاسگزارم که به من توفیق داد تا در کنار شما دوستان، در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم.

دستور جلسه امروز ‹‹در کنگره60 چگونه قدردانی کنیم؟›› می‌باشد؛ این دستور جلسه به نحوی است که کنگره60 را معرفی می‌کند. میزان برداشت شخص از کنگره60 به مقدار قدردانی و شکرگزاری شخص برمی‌گردد.

تمام این بحث‌ها، اقدامات و چیزهایی که می‌گویم یک طرف قضیه است؛ زمانی که اقدام عملی داشته باشم و بتوانم قلبا سپاس‌گزار باشم سوی دیگه قضیه است. لازم است که از آقای‌مهندس، ایجنت و راهنما با زبان قدردانی کنیم. تمام این موارد در جایگاه خودش خوب است ولی تا زمانی که آن اقدام عملی را نداشته باشم قدردان واقعی نیستم.

مثلا وقتی که هفته ایجنت یا هفته راهنما است اگر رهجو حساب‌گرانه به موضوع نگاه کند باید تفکر کند و به سپاسگزاری خود شک کند. اگردر هر قسمتی خدمت‌گزار می‌شوم و با همکارم در آن قسمت می‌جنگم عین ناسپاسی است. وقتی در جایگاه خدمتی می‌جنگم و گذشته خود را فراموش می‌کنم که چه وضعیتی داشتم و اگر از کوچک‌ترین حرف سایر اعضا ناراحت می‌شوم: این دقیقا عین ناشکری است. ناسپاسی و نادیده گرفتن نعماتی که به واسطه وجود آقای‌مهندس یا کنگره۶۰ به من اعطا شده است هیچ نتیجه‌ای به جز تخریب ندارد. اگر من درسیستمی می‌جنگم علاوه بر تخریب خود، به اطرافیان هم تخریب وارد می‌کنم.

به طور مثال اگر با ایجنت بجنگم یک صور آشکار و یک صور پنهان دارد و در هر صورت ذره‌ذره از دور خارج می‌شوم وبه طرف تاریکی می‌روم. سپاس‌گزاری منشا نور است. این روزها که رحمت خداوند و باران الهی می‌‌بارد کدام یک از ما قدردان وشکرگزار خداوند بوده‌ایم؟ اصل داستان کنگره۶۰ که همه ما را در این مکان جمع کرده این است که ما به انسان‌های سپاس‌گزاری تبدیل بشویم.

به نظر من داستان خلقت از ناسپاسی شروع شد. آنجا که شیطان کبر ورزید و گفت: من از انسان برتر هستم، ناسپاسی کرد و نعمت‌های خداوند را نادیده گرفت از درگاه خداوند رانده شد. من هم اگر بخواهم از رحمت الهی خارج نشوم باید نعمت‌های او را ببینم، قدرشناس و سپاس‌گزار او باشم. اگر بتوانم خدمت‌گزاری شوم که نه تنها به دیگران آسیبی نمی‌زنم، حال دیگران را هم خوب کنم آن‌گاه در مسیر قدردانی قدم گذاشته‌ام.
ممنون که به صحبت‌های من توجه نمودید

^{تایپ: مسافر مصطفی لژیون دهم
ویراستاری و ارسال خبر: مسافر امیر لژیون دوم
عکس: مسافر مجتبی لژیون یازدهم
نگهبان سایت: مسافر حسن لژیون دوم
مرزبان خبری: مسافر صادق
تهیه و تنظیم توسط گروه سایت نمایندگی امین قم}