برداشت راهنمای تازه واردین مسافر محمدسام
قدردانی یکی از ویژگیهای بارز انسانهای خوب است؛ اما این امکان نیز وجود دارد که انسانی خوب باشد و قدرشناس نباشد. ریشه این اتفاق در ناآگاهی است.
قوانین هستی بهگونهای طرحریزی شدهاند که وقتی انسانی قدرناشناسی میکند، به داشتههایی کمتر و کمارزشتر قانع میشود؛ کمتر و کمتر، تا مرز قانع شدن به هیچ.
نه هیچِ حاصل از قناعت، بلکه هیچِ ناشی از تسلیم شدن در برابر نفس؛ تسلیمی که انسان را از درون تهی میکند. و اینگونه است که انسان، پس از مدتی که به خود میآید، درمییابد چقدر از زندگی عقب افتاده است.
اما اگر قرار باشد انسان قدرشناس شود، باید از یکسری فیلترها عبور کند؛ و عبور از این فیلترها نیازمند دانش است. دانشی که در پرتو آموزش، به دور از منت و منیت، شکل میگیرد. انسانی که قدرشناس میشود، چون از سختیها و تاریکیها عبور کرده و رنجهای بسیاری را متحمل شده است، قدرت درک بالاتری دارد و تغییرات را بهتر تشخیص میدهد. او قدر این تغییرات را میداند و به مسببان آن احترام میگذارد.
اگر این انسان از اعضای کنگره ۶۰ باشد، بهخوبی حس میکند که پشت آرامش امروز کنگره ۶۰، چه مشقتها و دردهایی نهفته است؛ و به همین دلیل، بیوقفه و از روی عشق و علاقه، در کنار انجام بینقص امور زندگی شخصی خود، در مسیر پیشرفت اهداف کنگره گام برمیدارد و خدمتگزار میشود.
بعید میدانم چیزی بیش از این، جناب مهندس را مسرور کند که ببینند فرزندان، یا به عبارتی شاگردانشان، در مسیری صحیح گام برمیدارند و در آشتی دادن انسانها با جهانهای هستی سهم دارند. به اعتقاد من، این خود میتواند نوعی زیبا و عمیق از قدردانی در کنگره ۶۰ باشد.
قدردانی موجب همدلی میشود، و همدلی است که دوران طلایی هر جریان را رقم میزند. تداوم این دوران طلایی، زمینه رشد جوانههای عشق را فراهم میکند؛ و با نمایان شدن عشق، زندگی در جهانی زیباتر تجربه خواهد شد.
گروه سایت نمایندگی لوئی پاستور
- تعداد بازدید از این مطلب :
1032