کنگره آدرس هر کسی را به خودش می دهد

جلسه سیزدهم از دوره چهل و پنجم کارگاه‌های آموزشی کنگرۀ ۶۰ نمایندگی ارتش، با استادی راهنمای محترم مسافر علیرضا، نگهبانی مسافر مجتبی و دبیری مسافر فرهاد با دستور جلسه «در کنگره 60 چگونه قدردانی می کنیم؟» در روز چهارشنبه 26 آذر ماه ۱۴۰۴ ساعت ١٧ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
در ابتدا خداوند را شکر می کنم که به من اجازه داده شد تا در این جایگاه قرار بگیرم تا بتوانم خدمت کنم و از شما عزیزان آموزش بگیرم.
بنده در گذشته هنگامی که از خواب بیدار می شدم به دلیل حال خراب و خمار بودن، اولین کاری که انجام می دادم فحاشی و ناسزا گفتن به زمین و زمان و پس از آن مصرف مواد مخدر بود، تا بتوانم به کارهای روزمره خود رسیدگی کنم؛ ولی به لطف خداوند متعال امروزه ساعت پنج صبح از خواب بیدار می شوم و به محض باز کردن چشمانم خداوند را شکر می کنم که به من فرصت عطا کردند تا یک روز دیگر را زندگی کنم و بتوانم خدمتگزار باشم.
در یکی از سی دی ها استاد امین فرمودند: هر صفتی که در من وجود داشته باشد را می توانم در دیگران مشاهده نمایم؛ برای مثال هنگامی که راجع به کسی نزد دوستت غیبت می کنی و می گویی فلانی فرد حسودی است، در واقع این صفت حسادت در وجود شما موجود می باشد و یا بالعکس هنگامی که شخصی را با محبت خطاب می کنید، در حقیقت ریشه محبت در وجود شما قرار دارد.
من زمانی می توانم سپاسگزار و قدر دان نعماتی که به من داده شده است باشم که صفت آن در من وجود داشته باشد و این مهم به این گونه حاصل می گردد که من در آغاز، قدر و اندازه خویش را بدانم.
قدر و اندازه من این نبود که دو ساعت در خیابان منتظر مواد فروش باشم یا بخاطر مواد مخدر بازداشت شوم؛ من قدر و اندازه واقعی خود را در کنگره 60 پیدا کردم در واقع کنگره آدرس هر کسی را به خودش می دهد و هر کسی را با جایگاه اصلی خودش روبرو می کند، در واقع هر شخصی را به جایگاه واقعی انسانی خود می رساند.
به نقل از استاد امین که همیشه از مثال های مدل سازی شده برای درک بهتر مطالب استفاده می نمایند؛ هنگامی که هر شخصی وسیلۀ با ارزشی را گم می کند بسیار ناراحت و غمگین می شود؛ در حقیقت ما به واسطه مصرف مواد مخدر و فرو رفتن در اعماق تاریکی‌ها، خود واقعی خود را سالیان سال گم کرده بودیم و گنج درونمان که با حیله از ما، ربوده شده بود را به واسطه حرکت در صراط مستقیم، توانستیم باز پس بگیریم.
به دلیل اینکه خود واقعی ام را گم کرده بودم، بزرگ شدن فرزندم را به چشم ندیدم و از مادرم به آن گونه که شایسته بود، قدر دانی نکردم ولی با تغییراتی که در کنگره برای من اتفاق افتاد، امسال از یک ماه قبل از رسیدن روز مادر به فکر قدر دانی شایسته از مادرم بودم.
ما باید قدر جایگاه و صندلی کنگره 60 که به ما داده شده است را بدانیم و قدردان سلامتی و تندرستی که به دست آورده ایم باشیم.

تایپ، ویرایش و ارسال: مسافر محمد و مسافر علیرضا و مسافر مجید از لژیون دوازدهم
نمایندگی ارتش