اولین جلسه از دوره هشتاد و چهارم کارگاههای آموزش خصوصی کنگره ۶۰ ویژه مسافران آقا نمایندگی شادآباد، با استادی مسافر فرهاد، نگهبانیِ مسافر محمدعلی و دبیریِ مسافر امیر با دستور جلسه «در کنگره ۶۰ چگونه قدردانی میکنیم؟» روز چهارشنبه ۲۶ آذرماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد
سلام دوستان فرهاد هستم، یک مسافر. خدا را شکر میکنم که امروز توفیق خدمت در این جایگاه را یافتم.
دستور جلسه این است: «ما در کنگره ۶۰ چگونه قدردانی میکنیم؟» این پرسش، تبدیل به یک امر بدیهی و وظیفه شده و تنها باید از کیفیت قدردانی خود بگوییم.
من قدردانی در کنگره را در دو بخش میبینم
بخش اول قدردانی از اشخاص است یعنی کسانی که بار زحمت ما را به دوش میکشند؛ مانند دیدهبانان محترم، ایجنت و مرزبانان زحمتکش و همسفران صبور. طبق عرف و قوانین کنگره، با تقدیم پاکت از این عزیزان تشکر میکنیم.
بخش دوم قدردانی از سیستم، ساختار و تشکیلات است که برای ما این تشکیلات، کنگره ۶۰ است.
قدردانی از این سیستم بسیار مهم است زیرا ما در آن در حال آموزش دیدن هستیم. به نظر من این بخش نیز به دو شاخه تقسیم میشود:
1. خدمت راهنمایی، ایجنت، مرزبانی یا واحدهایی مانند سایت و OT.
2. خدمت در واحد مالی که کنگره ۶۰ برای آن ساختاری منظم و عالی به نام «لژیون سردار» طراحی کرده است.
برای توسعه و پیشرفت، علاوه بر نیروی انسانی متخصص، بحث مالی نیز بسیار مهم است اما در لژیون سردار، آقای مهندس و دیدهبانان محترم آنقدر بر آموزش تأکید دارند که این جنبه نیز برای ما در نظر گرفته شده است.
دلیل اینکه لژیون سردار میتواند حال خوش برای ما ایجاد کند، چیست؟ مقایسهای بین دو واژه «لذت» و «شادی» وجود دارد. معمولاً در ذهن یا جامعه این دو را مترادف میدانیم، در حالی که کاملاً متفاوت و حتی در مقابل هم قرار دارند. دلایل را مستند و بر اساس تحقیقات عرض میکنم:
اول اینکه لذت زودگذر است، اما شادی پایدار. دلیل دوم اینکه لذت جسمی است (جسممان لذت میبرد)، اما شادی روحی است (به روحمان شادی میبخشد). نکته مهم و مرتبط با لژیون سردار آن است که لذت گرفتنی است یعنی فرد چیزی دریافت میکند، اما شادی بخشیدنی است یعنی وقتی چیزی میبخشی، شاد میشوی. این شادی را ما در لژیون سردار به وفور حس میکنیم.
در قیاسی دیگر میتوان گفت لذت را میتوان از مواد مخدر به دست آورد، اما شادی را نه. جز در اوایل مصرف، هرگز از این طریق شادی به دست نیاوردیم و همیشه پس از مصرف، شادیمان به صفر رسید. لذت در تنهایی به دست میآید، اما شادی در جمع اتفاق میافتد مثل حسی که همه ما در کنگره داریم.
زیادهروی در لذت باعث اعتیاد میشود، اما هیچکس را نمیبینید که بگویند به شادی معتاد شده است. کسی که شاد است، میتواند سالها شاد باشد و آن را به دیگران منتقل کند.
نکته جالب دیگر آنکه لذت از جنس دوپامین است، اما شادی از جنس سروتونین. هر جا دوپامین زیاد شود، سروتونین کم میشود؛ یعنی هر جا لذت زیاد شود، شادی کم خواهد شد.
انشاءالله بتوانیم با حضور در جلسات لژیون سردار، این شادی را به خود و دیگران منتقل کنیم. ممنونم که به صحبتهایم گوش دادید.
جلسه هماهنگی راهنمایان شعبه شادآباد:
تایپ و ارسال: خدمتگزاران سایت شادآباد
- تعداد بازدید از این مطلب :
231