یک سفر استاندارد، بهترین سپاسگزاری از کنگره است

هفتمین جلسه از دوره هفتم جلسات لژیون سردار شعبه شادآباد با دستور جلسه «در کنگره 60 چگونه قدردانی می‌کنیم؟»در روز چهارشنبه مورخ 1404/09/26 رأس ساعت ۱۵/۳۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان محمدرضا هستم، یک مسافر. خیلی خوشحالم که در جمع شما عزیزان هستم. از نگهبان، دبیر و خزانه‌دار لژیون سردار تشکر می‌کنم و همچنین از ایجنت و گروه مرزبانی شعبه شادآباد سپاسگزارم که ما را گرد هم می‌آورند. بی‌نهایت خوشحالم که برای اولین بار در لژیون سردار به عنوان استاد خدمت می‌کنم.
همان‌طور که می‌دانیم، دستور جلسات کنگره ۶۰ به صورت زنجیره‌ای به هم پیوسته است. هفته گذشته «بنیان» بود که در آن بحث به این نتیجه رسیدیم که نباید شخصیت‌پردازی کنیم، شخصیت‌ها را تخریب یا زیر پا له نماییم و باید بدانیم کنگره از کجا آغاز شد و اکنون به کجا رسیده است.
من همیشه به رهجویانم می‌گویم: این نانی که می‌خوریم، ریشه‌اش کجاست؟ گندمی بوده، آسیابی بوده، آسیابانی بوده، کاشت و داشت و برداشت شده اما با نگاهی عمیق‌تر می‌بینیم مشیت الهی هم در کار بوده؛ باد، باران و... همه کمک کرده‌اند. دارویی که در سفر اول دریافت می‌کنیم، باید بدانیم از کجا آمده است. باید بدانیم این صندلی که روی آن می‌نشینیم چه ارزشی دارد و چه خون‌بهایی برای آن پرداخت شده است.

یک بیت شعر هست که می‌گوید:
در این دنیا که نامردان عصا از کور می‌دزدند
من از خوش‌باوری آنجا محبت آرزو کردم
امروز عصای منِ مسافر، همین داروی درمان است که در این وضعیت نابسامان، عده‌ای در پی سودجویی از آنند. اما در همین حال، شخصیتی هست که سنگ ما را به سینه می‌زند و برای درمان اعتیاد، فقط داروی OT را مناسب می‌داند.
به یاد دارم در دوران مصرف، زمانی هروئین نایاب شده بود. پول کمی داشتم و همزمان گرسنه بودم. بین خرید مواد یا سیر کردن خودم، مواد را انتخاب کردم و پولی نماند. وقتی از نانوایی محل خواستم نانی به امانت بدهد تا بعد پولش را بدهم، قبول نکرد. این خاطره را هرگز فراموش نمی‌کنم. حالا در چنین شرایطی، مجموعه و مکانی وجود دارد که به من دردمند دارو می‌دهد تا درمان شوم.
در جشن گلریزان امسال، قیمت طلا در حال صعود بود. اما در همان حال، در شعبه پهلوان‌ها، دنورها و کسانی که می‌خواستند عضو لژیون سردار شوند صف کشیده بودند. این موضوع بسیار ارزشمند است؛ این افراد کسانی هستند که به غیب ایمان دارند. در قرآن اشاره شده: «ای فرمانروایان، شما حتی مالک آن قِطمیر (لایه نازک بین هسته و گوشت خرما) هم نیستید» عزیزانی که در لژیون سردار خدمت می‌کنند، به واقع معنای مسافر را درک کرده‌اند.

در پاسخ به این سوال که «چگونه می‌توانم از کنگره قدردانی کنم؟» باید بگویم یک سفراولی با انجام یک سفر استاندارد می‌تواند این کار را انجام دهد. دقیقاً همان پهلوان‌ها از دل همین لژیون‌های DST برخاسته‌اند. منِ سفر دومی نیز با رفتارم در جامعه می‌توانم سفیر خوبی برای کنگره باشم.
نکته مهم و خطرناک دیگر این است که اگر به هر دلیل می‌توانم ببخشم و کمک کنم، چه داشته باشم چه نه، اشکالی ندارد اما لااقل «فاسق» نباشم. اگر فرد دیگری می‌خواهد کمک کند، او را منصرف نکنم. ممکن است فکر کنم خدمت زیادی در کنگره انجام داده‌ام، راهنما بوده‌ام، مرزبان بوده‌ام و ... کافی است. اما آقای امین در سی‌دی «هرس» می‌فرمایند:
سرو از قامت خویشش به کمالی نرسید
قدر خویشت چو شناسی به جهان سرو سری
از اینکه به صحبت‌هایم گوش دادید، از همه شما سپاسگزارم.

تایپ و ارسال: خدمتگزاران سایت شادآباد