جلسه چهارم از دوره بیست و نهم کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی حسنانی به استادی همسفر پروانه، نگهبانی همسفر پریسا و دبیری همسفر ندا با دستور جلسه «در کنگره۶۰ چگونه قدردانی میکنیم؟» روز سهشنبه ۲۵ آذر ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
خداوند را شاکرم که در این جایگاه قرار گرفتم و از نگهبان و راهنمای خود تشکر میکنم که به من اجازه دادند تا خدمت کنم.
دستور جلسه این هفته «چگونه در کنگره۶۰ قدردانی میکنیم؟» است. آقای مهندس در رابطه با این موضوع صحبتها و سیدیهایی داشتند و آنهایی که در سفر دوم هستند از این موضوع اطلاع دارند. من دوباره بیان میکنم تا هم برای من مرور شود و هم سفر اولیهایی که نمیدانند، برای آنها نیز تجربه شود.
کنگره یک سازمان مردم نهاد است و اشخاصی که در این مکان از بند اعتیاد و مصرف موادمخدر رها شدهاند؛ باید این چرخ را بچرخانند و نیاز به نیروی انسانی دارد. به چند مورد آنها اشاره میکنم؛ نخست خدمت کردن، نیروی مالی، کلامی و احترام است. اولین گزینه احترام گذاشتن به افرادی است که وقتی وارد شعبه میشویم آنها را میبینیم. ما در کنگره مطالب زیادی را آموزش میگیریم.
زمانیکه یک تازهوارد به کنگره میآید، چگونه با آنها برخورد میکنند؟ مرزبانها، ایجنت و راهنماهایی که به ما خدمت میکنند؛ باید این خدمتگزاران کنگره را الگوی خود قرار دهیم. آقای مهندس همیشه این موضوع را تکرار میکنند، روشی که در کنگره اجرا میشود، روش «الگویی» است. اولین موضوع در رابطه با دستور جلسه، احترام است. وقتی ما به پیشکسوتان احترام بگذاریم به دیگران هم آموزش میدهیم که چگونه به یکدیگر احترام بگذارند و هنگامیکه تازهوارد به شعبه میآید، این موضوع را متوجه میشود که در کنگره قوانینی وجود دارد که باعث استحکام کنگره شده است؛ اگر اینطور نباشد از هم فرو میپاشد.
دوم خدمت مالی است که از لژیون سردار شروع میشود و میتواند از مبلغی کم شروع و تا پهلوانی ادامه پیدا کند. زمانیکه از تاریکیها رها و آرامشی در زندگی من ایجاد شده است، چه بهایی باید پرداخت کنم؟ دو بار در لژیون سردار شرکت داشتم. در شرایط مالی سختی بودم؛ اما تعهد دادم که دنور شوم و باورم نمیشد که چهطور توانستم مبلغی از آن را پرداخت کنم.
سال اول که وارد لژیون سردار شدم، شخصی که عضو لژیون سردار بود، میگفت: «قرار است برکت زیادی وارد زندگی شما شود.» چون در تاریکی بودم متوجه حرف ایشان نشدم؛ ولی به این نتیجه رسیدهام که خدمت مالی در کنگره بلاعوض است. نیروهایی وجود دارد که ما را پشتیبانی میکنند و نباید به این مسئله شک کرد.
همه میدانیم کنگره مکان مقدسی است؛ حتماً همینطور بوده و باید قدر آن را بدانیم. احترام گذاشتن در کنگره برای من خیلی جالب است. افراد از یکدیگر تشکر میکنند؛ حتی با یک لیوان آب که به دستشان میدهند و اشخاصی هم هستند که فکر میکنند آنها عزت نفس پایینی دارند؛ درصورتیکه این موضوع نتیجه آموزش و تربیت آنها است.
اگر از دیگران تشکر و قدردانی کنم؛ یعنی به خود احترام گذاشتهام. این احترام میتواند به همه موجودات طبیعت هم باشد و بیاحترامی به طبیعت آسیبهایی دارد که همه ما آن را تجربه کردهایم. ما باید این را یاد بگیریم که خشم طبیعت هم وجود دارد و سیستم کائنات طوری برنامهریزی شده است که از هر دستی که بدهیم از همان دست هم تحویل میگیریم و نباید منکر این قضیه شویم.
حضرت علی (ع) میفرمایند: «میراثی که پدر و مادر برای فرزندان خود به جا میگذارند، ادب است.» ممکن است ما خانواده ثروتمندی نباشیم؛ اما میدانیم که با بزرگتر از خودمان چگونه رفتار و برخورد کنیم.


مرزبانان کشیک: همسفر جمیله و مسافر احسان
تایپیست: همسفر اسرا رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون دهم)
عکاس: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول)
ویرایش: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون دهم)
تنظیم و ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی حسنانی تهران
- تعداد بازدید از این مطلب :
127