راه رهایی و قدردانی

هشتمین جلسه از دوره سیزدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره‌۶۰ ویژه مسافران نمایندگی ملایر، با استادی راهنما مسافر علی، نگهبانی مسافر مصطفی و دبیری مسافر احمد با دستور‌جلسه «در کنگره۶۰ چگونه قدردانی می‌کنیم؟» روز سه‌شنبه ۲۵ آذر ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خداوند را شاکر و سپاسگزارم که بار دیگر این توفیق را به من عطا کرد تا در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم. از راهنمای درمانم، آقای سهراب، صمیمانه تشکر می‌کنم که مرا به حال خوش و به رهایی رساندند. همچنین از اعضای محترم کنگره ملایر، مهندس عزیز و خانواده محترمشان قدردانی می‌کنم که چنین بستر ارزشمندی را فراهم کردند. دستور جلسه امروز درباره «قدردانی» است؛ اینکه یاد بگیریم از کسانی که به ما آموزش داده‌اند تشکر و قدردانی کنیم. این موضوع برای یک مصرف‌کننده، که روزی حتی با خودش هم قهر بود و از هیچ‌کس جز نفس اماره خود پیروی نمی‌کرد، جای امید دارد. این نشان می‌دهد اگر ما در کل قدردان باشیم، این نعمت به ما ارزانی می‌شود؛ اما اگر ناسپاسی و ناشکری کنیم، نتیجه‌ای جز از دست دادن نعمت‌ها نخواهد داشت.

در ضرب‌المثل‌های عامیانه نیز آمده است: «شکر نعمت، نعمتت افزون کند؛ کفر، نعمت از کف بیرون کند.» در مورد همین واژه «کفر»، آیه‌ای در قرآن کریم وجود دارد که می‌فرماید: «اللّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُوا یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّورِ وَالَّذِینَ کَفَرُوا أَوْلِیَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَی الظُّلُمَاتِ أُولٰئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ.» خداوند ولی و سرپرست کسانی است که ایمان آورده‌اند و آنان را از تاریکی‌ها به سوی نور هدایت می‌کند؛ و کسانی که کفر می‌ورزند، اولیای آنان طاغوت است که آن‌ها را از نور به سوی تاریکی‌ها می‌برد. کسانی که نعمت خدا را می‌بینند، راه درمان را می‌بینند، رهایی دیگران را مشاهده می‌کنند اما آن را نادیده می‌گیرند، در حقیقت دچار کفر نعمت شده‌اند. از اینکه به صحبت‌هایم توجه کردید، از شما صمیمانه سپاسگزارم.

عکاس و تایپ: مسافر ابراهیم لژیون چهارم
تنظیم و ارسال: راهنما مسافر بهمن
مسافران نمایندگی ملایر