قلم خیلی ارزشمند و معجزه‌ای از طرف خداست

این وادی‌ها که ۱۴ وادی است راه و روش زیستن را به ما یاد می‌دهند؛ ولی به ما نمی‌گوید این کار را بکن یا این کار را نکن؛ باید خودت انتخاب کنی، تصمیم بگیری و راه را پیدا کنی. ابزار لازم در اختیار ما قرار می‌دهند. اگر ما به همه این‌ها توجه کنیم به صلح و آرامش می‌رسیم. پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری است. هر نقطه‌ای که تمام شد، نقطه دیگری آغاز می‌شود و این در کل هستی جریان دارد. می‌توانیم بگوییم کهکشان ما ۴ میلیارد سال قبل شروع شده، ۱۴ میلیارد سال دیگر از بین می‌رود. این‌ها مجموعه‌ای هستند که اهداف و خواسته‌های بشری را تشکیل می‌دهند.

در کتاب آسمانی ما سوره‌ای به نام «قلم» است که در آن آمده، خود قلم خیلی نان دارد، یک جور قلم بچرخد آدم را نان و آب‌‌دار می‌کند، وضع آدم خیلی خوب می‌شود و در مواقع دیگر سر آدم را به باد می‌دهد. قلم خیلی ارزشمند و معجزه ای از طرف خداوند است، بگو آینده از آن خداست. این‌‌قدر این کتاب عجیب است که عجایب دنیا در برابرش رقمی نیست. برای تبدیل شدن تغییرات اندک‌اندک ایجاد می‌شود. برای مثال فردی که الکلی است و می‌خواهد تبدیل به فرد صالح و سالم شود؛ بایستی تغییرات در فیزیولوژی و تمام سطوح افکار و اندیشه او ایجاد شود؛ در غیر این صورت قادر به تبدیل شدن نیست.

هر مرحله‌ای که به پایان می‌رسد مرحله‌ دیگری آغاز می‌شود. پایان هر نقطه سر آغاز خط دیگری است. تغییر تمام شده تبدیل شروع می‌شود، تبدیل تمام شده، ترخیص شروع می‌شود؛ به‌عبارتی جهان آفرینش مثل اعداد هستند و از قوانین اعداد پیروی می‌کند، هر عددی بیاید یک عدد بالاتر از آن است. ساکنین حیات هر انسانی به تنهایی از قانون اعداد پیروی می‌کنند. هر انسانی مرده و زنده شدنش مثل اعداد ۱،۲،۳،۴ ادامه دارد. کلیه اطلاعات هستی در تک‌تک موجودات حفظ می‌شود. هستی به گونه‌ای است که‌ نمی‌توانید هیچ‌چیز را بیرون بریزید.

در بعضی از قسمت‌ها ساکنین از ضدارزش‌هایی مثل الکل، موادمخدر گفته‌اند که انسان مرتکب آن خواهد شد؛ اما جواب داده شد که پایان هر نقطه سر آغاز خط دیگری است. آسمان تیره و تار است و غرش امان انسان را بریده است،  تمام نیروهای قدرت مطلق دچار مشکل شده‌اند، فرزندان انسان را، ابرهای تیره و ضدارزشی فرا گرفته است. جانشین این گونه ادامه می‌دهد، بازی زندگی توسط معمار بزرگ این‌گونه طراحی شده؛ زیرا به انسان اختیار کامل داد که خود انتخاب کند تا بیاموزد آن‌چه نمی‌داند، باز هم وقتی که دانست دریافت از قوه به فعل در‌آوردن دانسته‌ها راهی بسیار سخت و سنگین است. «یوسف گم‌گشته باز آید به کنعان غم مخور کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور» هر قدر که می‌گذرد تعداد انسان‌های ناپاک و ضعیف در جهان رو به کاهش می‌رود و گویی خود در سیلابی که انسان‌های پاک مهیا نموده‌اند، فرو خواهند رفت.

منبع: وادی سیزدهم
نویسنده: همسفر پریوش رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون هفتم)
رابط خبری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون هفتم)
ویرایش: همسفر آسیه دبیر دوم سایت
ارسال: همسفر رخساره نگهبان سایت
همسفران شعبه تخت‌جمشید شیراز