یکی از گره‌های مسئولیت تکبر و طمع است

استاد امین در سی‌دی گره مسئولیت فرمودند: «انسان‌ها برای رسیدن به هدف‌های خود باید همیشه تلاش کنند تا بتوانند به نتیجه مطلوب برسند.» تلاششان باید ادامه‌دار باشد اگر فقط به چند روز تلاش بسنده کنند نتیجه‌ای نمی‌گیرند، مانند چشمه‌ای که اگر باران و برف نبارد خشک می‌شود و اگر زیاد باران ببارد رود خروشان به راه می‌افتد. در مسیر این تلاش و رسیدن به هدف‌ها، مسئولیت‌هایی به انسان تعلق می‌گیرد که گاهی انسان را دچار گره مسئولیت می‌کند.

این گره صفاتی است که در وجود انسان‌های خارج شده از مسیر درست به‌وجود می‌آید و هم در صور آشکار هم در صور پنهان وجود دارد. وقتی در یک جایگاهی قرار می‌گیریم متوجه آن گره می‌شویم. یکی از این گره‌ها تکبر و طمع است، در اینجا انسان خودش را در انجام کارها و حتی در آفرینش از دیگران برتر می‌داند و فکر می‌کند با بقیه فرق دارد، این‌جاست که دچار طمع می‌شود، دنبال زیاده‌خواهی است و هرچه داشته باشد برای او کافی نیست و همیشه ترس از دست دادن آن‌ها را دارد.

وقتی این صفات در انسان به وجود آید، دچار زیاده‌خواهی می‌شود و با عقل حسابگرانه خود محاسبه می‌کند که مسئولیت‌های بیشتری داشته باشد و با خود می‌اندیشد که سریع‌تر به تکامل می‌رسد و به هیچ مسئولیتی نه نمی‌گوید؛ اما این کار درست نیست؛ چون که توان هر انسانی اندازه‌ای دارد و او با دخالت‌های بی‌جا یک سری محدودیت‌ها را از بین می‌برد و ممکن است آن دخالت در کار دیگران یا مسئولیت دیگران در آن لحظه کمک کند؛ اما حال آن شخص خراب می‌شود و چون کار شخص درست نبوده انرژی مثبت را دریافت نمی‌کند؛ چون فرد دیگری که مسئولیتی بر عهده‌اش بوده به دلیل دخالت این شخص نتوانسته مسئولیت خودش را به خوبی انجام دهد و تجربه لازم را کسب کند و نمی‌تواند پیشرفت کند.

ما باید به این نکته توجه داشته باشیم که هر جایگاهی همیشگی نیست و همان‌طور که یک روز می‌آییم یک روز هم باید برویم نه اینکه همیشه در آن جایگاه بمانیم و گاهی باید از آن جایگاه چشم‌ پوشی کنیم و این‌جاست که دندان طمع را کشیده‌ایم. در کلام الله نیز آمده خدا شرایط هیچ قومی را تغییر نمی‌دهد، مگر اینکه آن قوم خواسته‌های نامعقول خود را تغییر دهند.

انسان در مسئولیت باید خواسته‌هایش را تغییر دهد و اجازه تلاش، کوشش و مسئولیت داشتن را به دیگران بدهد، گاهی اوقات انسان دچار وسواس می‌شود و می‌خواهد همه کارها را به تنهایی انجام دهد و کارهای دیگران را قبول ندارد؛ اما باید توجه داشته باشیم که وقتی در حال نوشتن هستیم هر چقدر قلم را بیشتر بر روی کاغذ فشار دهیم کاغذ پاره می‌شود.

در نتیجه باید تعادل را رعایت کنیم، به دیگران اعتماد کنیم، مسئولیت را به دیگران هم واگذار کنیم و اجازه دهیم موقعیت را برای دیگران به وجود آوریم، مسئولیت به عهده دیگران قرار دهیم و اگر این اجازه را ندهیم ما دچار تکبر و طمع شده‌ایم، اینجاست که انرژی ما تحلیل می‌رود، با این کار نیز اجازه می‌دهیم دیگران هم تجربه کنند، حتی اگر آن کار خراب شد اشکالی ندارد، به دیگران هم فرصت تجربه بدهیم.

منبع: «سی‌دی گره مسئولیت»
نویسنده: همسفر هاجر رهجو راهنما همسفر فرزانه (لژیون دهم)
رابط خبری: همسفر سمیه رهجو راهنما همسفر فرزانه (لژیون دهم)
ویرایش و ارسال: همسفر فاطمه رهجو راهنما همسفر مریم (لژیون پنجم)
همسفران نمایندگی میرداماد اصفهان