قدردانی در کنگره بودن در مسیر ارزش‌ها و دوری از ضد‌ارزش‌هاست

همسفر لیلا؛
در ابتدا خداوند را بسیار شاکرم که کنگره۶۰ را در مسیر زندگی من قرار داد. راهی که کنگره به من نشان داد، راهی است که در انتها به خالق خواهم رسید و این نعمت بزرگ، ارزش بسیار بالایی برای من دارد. حال چگونه می‌توانیم در کنگره۶۰ قدردانی کنیم؟ سپاسگزاری و قدردانی در سه مرحله است: اول در افکار و قلب تشکر می‌کنیم، بعد آن را به زبان می‌آوریم و سپس باید قدردانی را در عمل نیز نشان دهیم. کنگره بستری برای آموزش و دستیابی به آرامش است؛ پس قدردانی من در راستای اهداف کنگره می‌تواند تنها قطره‌ای باشد در برابر یک اقیانوس. شکر واقعی آن است که انسان نعمت خداوند را در مسیر خداوند قرار دهد؛ بنابراین با رعایت نظم، پیروی از قوانین کنگره، رعایت حرمت‌ها، حضور به‌موقع، احترام به جایگاه‌ها و فرمان‌بردار بودن، می‌توان قدردان نعمت‌هایی بود که خداوند از طریق کنگره در اختیار ما قرار داده است. در زندگی، لحظات و رویدادهایی وجود دارد که در زیبایی آن‌ها هیچ شکی نیست و یکی از زیباترین آن‌ها لحظه‌ای است که در حال قدردانی و تشکر هستیم. خدایا، به من توفیق بده در مسیری که قدم گذاشته‌ام ثابت‌قدم باشم و قدردان زحمات کنگره باشم.

همسفر فرحناز:
در مورد دستور جلسه‌ «چگونه قدردانی می‌کنیم؟» باید بگویم اگر کلمه‌ «قدردانی» ریشه‌یابی شود؛ «قدر» به معنای جایگاه و اندازه است و واژه‌ «قدردانی» به معنای دانستن اندازه و میزان هر چیزی در کل هستی است. سپاسگزار بودن و قدردانی فقط از طریق آگاهی به‌دست می‌آید؛ هرچه انسان آگاه‌تر باشد، قدر‌دان‌تر است. در کنگره یاد می‌گیرم از کسانی که به‌صورت رایگان خدمت می‌کنند قدردانی کنم و این قدردانی می‌تواند هم مالی باشد و هم معنوی. به نظر من یک رهجو می‌تواند با رعایت نظم، به‌موقع حاضر شدن در جلسات و با فرمان‌برداری از راهنما قدردانی خود را نشان دهد. قدردانی در کنگره به‌ معنی بودن در مسیر ارزش‌ها و دوری از ضد‌ارزش‌هاست. روز اولی که وارد کنگره شدم، سراسر ناامیدی و یأس بودم؛ اما امروز با آموزش‌ها ذره‌ذره در حال تغییر هستم و باید قدردان این آموزش و این تغییر باشم. باید قدر نعمت‌هایی را که در زندگی دارم بدانم و یکی از مهم‌ترین نعمت‌ها اذن ورودم به کنگره بود. بابت این نعمت از خداوند بزرگ سپاسگزارم و همچنین وجود راهنمای صبورم که این مسیر را پیموده و می‌داند من در چه حال و احوالی هستم، برایم نعمتی بزرگ است. او با صبر و مهربانی مرا در رسیدن به تعادل راهنمایی می‌کند. همیشه قدردان چنین افرادی هستم و در آخر، قدردان همه‌ شما عزیزان هستم که با حوصله مشارکت من را خواندید.

همسفر سکینه:
قدردانی تأثیر مهمی بر سلامت ما دارد و وقتی این را بدانیم، شکرگزاریمان بیشتر می‌شود. انسان حتی در سخت‌ترین شرایط هم کسانی را در کنار خود دارد که می‌توانند حمایتش کنند و حال او را بهتر کنند. قدردانی یعنی تشکر از خانواده، دوستان و افرادی که با نقش مثبتشان حال خوب را وارد زندگی ما می‌کنند. شکرگزاری از نعمت‌های خداوند نیز بر سلامت جسم و روان اثر دارد؛ عزت‌نفس را افزایش می‌دهد و هیجانات منفی مثل ترس، غم و افکار منفی را کاهش می‌دهد. همچنین فشار خون را کم و عملکرد قلب را بهتر می‌کند. ما می‌توانیم هر روز در یک دفترچه کوچک بابت نعمت‌هایی که داریم سپاسگزار باشیم و خداوند را بابت این زندگی شکر کنیم. در کنگره، این مکان مقدس که راهی به‌سوی خوبی‌هاست، قدردانی از زحمات عزیزانی که راهنما و پشتیبان ما هستند با هیچ کلمه‌ای جبران نمی‌شود؛ اما آنچه از عهده‌ من سکینه برمی‌آید این است که با تمام عشق، قدردان این عزیزان باشم؛ کسانی که بدون چشم‌داشت برای من زحمت می‌کشند. ارادتم را نیز با اهدای پاکت در مناسبت‌های خاص (روز راهنما، ایجنت و مرزبان، اسیستانت، دیده‌بان) نشان می‌دهم. خداوند را شاکر و سپاسگزارم بابت کنگره۶۰ و وجود انسان‌هایی که با عشق خدمت می‌کنند و خوشحالم که من هم جزئی از این خانواده بزرگ هستم.

همسفر فاطمه :
چگونه در کنگره قدردانی می‌کنیم؟ شاید هنوز که یک سال است در کنگره هستم و در سفر دوم به‌ سر می‌برم به این موضوع فکر نکرده بودم که: «خدای من! چگونه از کسی تشکر کنم که زندگی‌ام را نجات داد؟» از جایی که مقدس و پاک است. شاید کمترین کار این باشد که قانون را اجرا کنم؛ به‌موقع بیایم، سر وقت بنشینم، نظم را به‌هم نزنم، در جلسه‌ پربار و پرمحتوا سکوت کنم، جلسه‌ای که هر کلامش عشق، محبت و آموزش به من است. قدردان کنگره باشم، قدردان راهنمایم، قدردان هر کسی که کوچک‌ترین خدمتی به من یا کنگره می‌کند تا من در این مکان با خیالی راحت و آسوده بنشینم. در زمان جشن‌ها با تمام وجود پذیرای هرگونه خدمت و قدردانی باشم. مشکلاتم را با کمک مسافرم و راهنمایم کم‌کم حل کنم، بهانه‌جویی نکنم و بدانم که اگر در صراط مستقیم باشم، خود راه به من نشان داده خواهد شد.

حرمت‌ها را رعایت کنم و احترام بگذارم، سی‌دی‌هایم را بنویسم؛ این‌ها همه کوچک‌ترین و ساده‌ترین کارها و کمترین قدردانی و شکرگزاری از خداوند مهربان و کنگره‌۶۰ است. سبد پول را حمایت کنم و بدانم روزی در سختی بودم؛ روزی که اعتیاد مسافرم امان را از همه‌ ما گرفته بود. حالا چرا شکرگزار نباشم؟ چرا فراموش کنم؟ مگر یاد نگرفته‌ام که کفر نورزم به کسی که به من خدمت کرد، جان و زندگی من و مسافرم را نجات داد و به من حیات بخشید؟ قدردانی کنم، رهجوی مرتب و منظم باشم تا کمی از محبت‌های کنگره جبران شود.

رابط خبری: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر فرشته (لژیون چهارم)
ویرایش و ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون‌اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی بروجن