کنگره۶۰ و شیوه قدردانی کردن

جلسه اول از دوره چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره‌۶۰  نمایندگی بندرعباس به استادی راهنما همسفر رقیه، نگهبانی همسفر آزیتا و دبیری همسفر زهرا با دستور جلسه «در کنگره۶۰ چگونه قدردانی می‌کنیم؟» در روز دوشنبه ۲۴ آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را به خاطر وجود نازنین آقای مهندس و خانواده محترمشان، به خاطر وجود کنگره۶۰ و نمایندگی بندرعباس شکر می‌کنم. از نگهبان، ایجنت و مرزبانان نمایندگی ممنونم که به من اجازه دادند تا امروز خدمت کنم. در قسمتی از آیت الکرسی، خداوند می‌فرماید: «اللهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنوُا یُخرِجُهُم مِنَ الظُّلُماتِ إلَی النُّورِ» خداوند ولی و سرور کسانی است که ایمان آوردند، آن‌ها را از ظلمت به طرف نور هدایت می‌کند؛ دقیقاً کاری که کنگره۶۰ انجام می‌دهد و ما را از تاریکی، ظلمت، بدی و زشتی خارج کرده و به طرف نور هدایت می‌کند.

زمانی که مسافری وارد کنگره می‌شود، اوایل شاید وقتی افرادی را می‌بیند که این‌جا هستند و حالشان خوب است، بگوید این‌ها واقعیت ندارد؛ اما زمانی که به آمدنش ادامه می‌دهد، پی می‌برد که این‌جا واقعاً خبرهایی است و کنگره۶۰ دارد کارهایی انجام می‌دهد‌. ماهمسفران هم شاید در اوایل سفرمان چیزی را نمی‌بینیم و متوجه نمی‌شویم؛ اما زمانی که سی‌دی می‌نویسیم و به حرف راهنما گوش می‌‌دهیم، کم‌کم متوجه موضوع می‌شویم و آموزش‌های کنگره را یاد می‌گیریم. خدا را شکر آقای مهندس خیلی چیزها را به ما آموزش می‌دهند که یکی از آن‌ها احترام و قدردانی است.

سعدی بزرگ می‌فرماید: «منت خدای را عزوجل که طاعتش موجب قربت است و به شکر اندرش مزید نعمت. هر نفسی که فرو می‌رود ممد حیات است؛ چون بر می‌آید مفرح ذات. در هر نفسی دو نعمت است و بر هر نعمتی، شکری واجب» من اول باید قدردان چه کسی باشم؟ اول باید قدردان خدای خودم باشم؛ خدایی که من و جسمم را آفرید و تمام نعمت‌ها در زمین و آسمان در اختیار من گذاشت. خداوند به سجده و تشکر من نیازی ندارد. وظیفه من است که شکرگزار و قدردان همه نعمت‌ها و خوبی‌ها باشم.

خداوند الآن راه را برای من باز کرده است که من به کنگره بیایم. این فرصت به هر کسی داده نمی‌شود؛ پس الان از این فرصت داده شده استفاده کنم و قدردان آن باشم.  آقای مهندس می‌گویند: «کسانی که دائماً غر می‌زنند و ناله و شکایت می‌کنند، ‌آن‌ها مردود می‌شوند. کسانی که صبر می‌کنند، آن‌ها قبول می‌شوند و کسانی که شاکرند، آن‌ها شاگرد اول هستند.» دستور جلسه از من می‌پرسد که ما در کنگره چگونه باید قدردانی کنیم؟ اول این‌که درست است یکی از وظایف رهجو این است که سی‌دی بنویسد و حرف راهنما را گوش کند؛ اما این‌که من به راهنمای خود چشم بگویم، فرمان‌بردار او باشم و به موقع حضور داشته باشم، با این کارهایم دارم از راهنمای خودم قدردانی می‌کنم.

امروز در فضای مجازی خیلی مطالب می‌بینیم؛ مثلاً یک خانواده کنار سفره نشسته‌اند و بعد مرد خانه از همسرش تشکر می‌کند که دست شما درد نکند، خیلی زحمت کشیده‌ای و چقدر غذا خوشمزه شده است. من خودم قبل از ورودم به کنگره، این تصاویر را که می‌دیدم، آن را به مسافر و بچه‌هایم نشان می‌دادم و به آن‌ها می‌گفتم که یاد بگیرید، من دارم زحمت می‌کشم و شما نمی‌بینید؛ باید از من قدردانی کنید. آیا اصلاً از خودم می‌پرسیدم من که از دیگران انتظار قدردانی دارم، خودم در مقابل، از کارهایشان قدردانی کرده‌ام؟ پس من اول باید روی خودم کار کنم و خودم را بشناسم؛ نه این‌که انتظار داشته باشم که دیگران در خدمت من باشند.

آقای مهندس در مورد شیوه قدردانی کردن می‌گویند: «اول باید در قلب‌ حک بشود؛ بعد بر زبان بیاید و سپس به صورت عملی انجام شود.» ما در کنگره هم به صورت زبانی و هم قلبی تشکر کنیم؛ اما مهمترین چیزی که آقای مهندس به ما اعضاء کنگره یاد دادند که انجام بدهیم تا قدردانی کامل شود، پاکت دادن (مبلغی پول برحسب وضعیت مالی شخص به همراه دلنوشته) است. خدا را شکر ما در کنگره مناسبت‌هایی داریم که قدردانی به ما یاد داده می‌شود. ما هفته همسفر داریم که مسافر به همسفر پاکت می‌دهد. هفته راهنما که رهجو به راهنما پاکت می‌دهد. هفته دیده‌بان و هفته ایجنت و مرزبان هم داریم که به این‌ افراد خدمتگزار نیز پاکت تقدیم می‌شود. امیدوارم که بتوانیم در این مناسبت‌ها قدردان باشیم و همیشه و در همه حال هم در عمل و هم در گفتارمان شکرگزار باشیم. ان‌شاءالله بتوانیم جزو خدمتگزاران راستین کنگره باشیم.

تعویض جایگاه نگهبانی و دبیری

مرزبانان کشیک: همسفر معصومه و مسافر امیر
تایپیست: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول)
عکاس: همسفر فهیمه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول)
ویرایش و ارسال: راهنما همسفر رقیه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی بندرعباس