کنگره قدردانی را به ما یاد داد

چهاردهمین جلسه از دوره سیزدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی امام‌قلی‌خان با استادی همسفر شهین، نگهبانی همسفر مهشید و دبیری همسفر شیما با دستور جلسه «در کنگره۶۰ چگونه قدردانی می‌کنیم؟» روز دوشنبه ۲۴ آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد

هفته‌ گذشته روز قدردانی از مادر و روز زن بود. در آغاز می‌خواهم تبریک بگویم به همه‌ شما شیرزنانی که پای زندگی‌تان ایستادید و توانستید این زندگی را دوباره با آموزش و آگاهی بسازید و شما واقعاً مایه‌ افتخار هستید. مادران، هیچ توقعی از فرزندان خود ندارند؛ اما فرزندان فقط با یک تشکر زبانی می‌توانند قدردان زحمات آن‌ها باشند. بچه‌های ما این قدردانی را از ما می‌آموزند. ما اگر بتوانیم قدردان زحماتی باشیم که برایمان کشیده می‌شود؛ حتماً بچه‌ها از ما آموزش می‌گیرند. یادمان باشد ما قدردانی را از جایی که آمده‌ایم (کنگره) آموزش گرفته‌ایم و خیلی از کارهایمان مثل اخلاق، رفتار و حتی طرز برخوردمان عوض شده و همه این‌ها جای شکر دارد. چیزی که ما در این چند سالی که درس خواندیم و تحصیلات عالی دانشگاهی کسب کردیم، هیچ‌کس این مهارت‌ها را به ما نیاموخت؛ ولی به لطف خداوند در کنگره آموختیم و همه‌ این‌ها جای شکر و تقدیر دارد.

آقای مهندس می‌‌فرمایند: برای قدردانی کردن از کنگره سه روش وجود دارد، ذهنی، زبانی و دیگری نقدی با پاکت است. شکل ذهنی آن است که وقتی به کنگره می‌آییم از کسی توقع نداشته باشیم. کسی که برای ما کاری انجام می‌دهد، نگوییم وظیفه‌اش را انجام می‌دهد، خیر! وظیفه‌اش نیست؛ همیشه باید قدردانی و تشکر در درون ما وجود داشته باشد و قدردان زحمات دیگران باشیم. تشکر زبانی هم به این صورت است که خیلی از افرادی که در شعبه خدمتگزار هستند، صاحب خانواده و فرزند هستند آن‌ها همانند ما مشکلات خاص خود را دارند؛ ولی بندگان خدا زودتر از ما به شعبه می‌آیند، مکان حضور ما را آماده می‌کنند تا ما بتوانیم آموزش بگیریم، بر ما واجب است که حداقل با یک تشکر، یک خدا قوت گفتن، انجام یک خدمت کوچک و گوش به فرمان بودن از آن‌ها تشکر زبانی کنیم، ما با این کارها می‌توانیم شعبه‌ خودمان را سرپا نگه‌داریم و این عزیزان هم دل‌خوش قدردانی ما باشند.

تشکر پاکتی چیست؟ در این شیوه وقتی همسفر با مسافری زندگی می‌کند و می‌بیند که در زندگی دستش به هیچ‌جا بند نیست، دعا می‌کند که خدایا دری را به روی من باز کن تا من این زندگی را نجات بدهم. دری که برای ما باز می‌شود، راهی که برای ما باز می‌شود جای شکر دارد. شاید مادری که در یک منطقه دور فرزند خود را می‌بیند و شب‌ها به زیر آسمان دعا می‌کند و از خدا به خاطر مستأصل بودنش کمک می‌خواهد تا راهی به رویش باز شود. این‌جاست که شاید با عضو شدن ما در لژیون سردار، دنور و یا پهلوان شدن و حتی کمک‌های کوچک بتوانیم دستی باشیم برای یاری خداوند که در آستین ما است. هر چند که آقای مهندس و بزرگانی دیگر در میدان هستند؛ ولی حمایت‌های کوچک ما هم بی تأثیر نیست و با این کمک‌ها یک شعبه‌ای در منطقه‌ای دور افتاده زده شود و مادری درمان بچه‌اش را به واسطه‌ کنگره ببیند.

به‌راستی درمان و رهایی یک فرد از اعتیاد همانند درمان یک نسل می‌باشد. ما در شعبه بسیار دیده‌ و شنیده‌ایم، فردی که از اعتیاد آزاد می‌شود، ازدواج می‌کند، خانواده‌دار و بچه‌دار می‌شود و این یک نسل است که ادامه پیدا می‌کند و وقتی مادری می‌بیند که بچه‌اش درمان شده می‌گوید: خداوند به باعث و بانی این کار خیر دهد و باعث آن آقای مهندس و خدمتگزاران کنگره و در نهایت ما که به واسطه‌ قدردانی از لطف دیگران کمک می‌کنیم و این کمک‌ها باعث می‌شود که خیر به زندگی ما هم برگردد و باور کنید جایی دستمان را می‌گیرد که اصلاً تصورش را هم نمی‌کنیم و از هیچ‌کس توقع حل مشکل را نداریم. در جا و مکانی، گره‌های بسته شده باز می‌شود که متعجب می‌شوید. این خیر، همان خیری است که به جاهای دیگر می‌رود و شما هستید که با کار نیک خود کسی را از غمی بزرگ نجات داد‌ه‌اید.

به نظر من کسی که با یک مسافر زندگی می‌کند، مثل شخصی است که به زیر آب مانده و در حال غرق شدن است. دستش را بالا می‌گیرد و به هر تکه تخته‌ای امیدوار است، خیلی دلش می‌خواهد کسی کمکش کند تا از این غم و ناراحتی نجات یابد. بعضی‌ها شاید اعتیاد مسافرشان، لطمه‌ای به زندگی‌شان نزند. خیلی‌ها هم‌چون من هستند که می‌گویند: در زندگی ما اصلاً تغییری ایجاد نشده و به همان روال گذشته است؛ ولی در گوشه‌ای از ذهن ما ‌هست که با یک مصرف‌کننده زندگی می‌کنیم و این‌که در آینده چه خواهد شد؛ قطعا در آینده، مصرف مواد مسافر، روی همسفر تاثیر می‌گذارد، پس بیایید دست به دست هم بدهیم و کمک کنیم و قدردان کنگره باشیم. چه زبانی، چه ذهنی و چه نقدی، این‌گونه است که شعبه‌ها سرپا می‌مانند و خیر این کمک‌ها در زندگی خودمان به مرور خودنمایی خواهند کرد. 

    معرفی کاندید‌های نگهبان جلسه

    اهداء لوح تقدیر اعضاء لژیون سردار

   اعلام رهایی جونز همسفران صفورا، اکرم، مرجان رهجویان راهنما همسفر نفیسه

     اعلام رهایی ۴۰ سی‌دی و ۳۰ سی‌دی همسفر اعظم

    اهداء نشان پیمان وادی هشتم همسفر سمیه و همسفر نیلوفر توسط راهنما همسفر الهام

مرزبانان کشیک: همسفر الهام و مسافر علی
تایپیست: همسفر فریبا رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون دهم)
عکاس: همسفر ملیحه رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون چهاردهم)
ویرایش و ارسال: همسفر فریبا رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون نهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی امام‌قلی‌خان