سیزدهمین جلسه از دوره اول کارگاههای آموزشی-خصوصی کنگره 60، ویژه مسافران نمایندگی اندیشه با استادی دستیار محترم دیده بان تازه واردین مسافر محسن، نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر علی با دستور جلسه"در کنگره 60 چگونه قدردانی میکنیم؟" دوشنبه 24 آذرماه 1404 رأس ساعت 17 آغاز به کارکرد.
خلاصه سخنان استاد:
خدا را شکر توفیق حاصل شد تا در این جایگاه قرار بگیرم تا خدمت کنم و آموزش بگیرم. امیدوارم یک انرژی خوبی را بتوانیم کسب کنیم و این انرژی را در بیرون و به خانواده خودمان انتقال بدهیم. در مورد دستور جلسه در کنگره 60 چگونه قدردانی میکنیم؟ به نظر من این دستور جلسه شامل 3 بخش میشود، بخش اول، باید درست سفر کنیم به حرف راهنما گوش کنیم، سر ساعت اوتی مصرف کنیم، بهموقع در جلسه حضور داشته باشیم، ما در وادی سوم یکی از مهمترین مسائلی که با آن سروکار داریم اول خودمان، بعدخانواده و سپس جامعه میباشد.
همچنین مهمترین موضوع برای من سفر اولی قدردانی از خداوند بزرگ میباشد، که این راه را برای من گشوده است و بهعنوان یک سفر اولی لقب مصرفکننده و معتاد را از روی من برداشته و من را بهعنوان یک مسافر در جامعه معرفی کرده است، همین که من دیگر مصرفکننده نیستم این بزرگترین قدردانی از خداوند بزرگ میباشد.
همانطور که گفتم مهمترین مسئله برای من در سفر اول فرمانبرداری می باشد، اما در سفر دوم، ما با درست خدمت کردن میتوانیم قدردان پروردگار خود باشیم. در کنگره ما جشنهای مهمی داریم مانند جشن راهنماها یا جشن ایجنت و مرزبانان که ما با پاکت از این بزرگواران تقدیرو تشکر میکنیم. چگونه ما در کنگره قدردانی میکنیم؟ اگر راهنمایان محترم در کنگره در حال خدمت کردن هستند آیا آنها مشغله ایی ندارند؟ قطعاً اینطور نیست، دیگران کاشتند ما خوردیم ما میکاریم دیگران بخورند. اما خدمت کردن در کنگره فقط مخصوص راهنمایان نمیباشد همانطور که یک سفر اولی اذن ورود به جلسه لژیون سردار را پیدا میکند همین خودش یک نوع خدمت کردن بهحساب میآید.
ما نباید خدمت کردن در کنگره 60 را کوچک بشماریم و این را بدانیم که به هرکسی اجازه خدمت کردن داده نمیشود اگر این خدمت کردن سهم ما نباشد اگر اذنش صادر نشود اصلاً در کنگره نمیتوانیم حضورداشته باشیم.
وقتی به یک شخصی هدیه ایی میدهیم و اگر آن فرد از ما تشکر را به عمل نیاورد آیا ما حاضریم دوباره این را کار را تکرار کنیم؟ خیلیها دیگر این کار را انجام نمیدهند دلیلش این است که آن شخص قدرشناس نبوده است شکر نعمت نعمتت افزون کند کفر نعمت از کفت بیرون کند.
انسان باید همیشه شاکر و سپاسگزار خالق خود باشد. من در حال زندگی کردن میباشم حالم خوب است در حال خدمت میباشم آیا من نباید از جهان هستی تشکر کنم؟ از پروردگار خود قدردانی کنم؟ اگر بنا باشد من در این جهان هستی فقط در حال خوردن و خوابیدن باشم و هیچ مسئولیتی بر عهده نداشته باشم پس فرق من با دیگر موجودات در چه میباشد؟ من مسافر در این زندگی آفریده شدم که قدردان تمام نعماتی که پروردگار به من عطا کرده باشم.
از اینکه به صحبتهای من توجه کردین از همه شما عزیزان تشکر میکنم
گروه سایت نمایندگی اندیشه
- تعداد بازدید از این مطلب :
266