ما یک باغ خزان‌زده بودیم، دستور و فرمان صادر شد، ما را هرس و به ما آب دادند و از ما مراقبت کردند، دوباره سبز شدیم، مبادا باغبان خود را فراموش کنیم.

سیزدهمین جلسه از دوره اول کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی کاشان با استادی مسافر آرش، نگهبانی مسافر عباس و دبیری مسافر حمید‌رضا با دستور جلسه "در کنگره ۶۰ چگونه قدردانی می‌کنیم؟" روز یک‌شنبه بیست و سوم آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کارنمود.

خلاصه سخنان استاد:

ابتدا شاکر و سپاسگزار خداوندی هستم که به من اجازه داد در این مکان مقدس حضور داشته باشم و آموزش بگیرم. همچنین از ایجنت محترم گروه مرزبانی، نگهبان و دبیر جلسه و دوستانی که نوشتارها‌ را خواندند، تشکر می‌کنم. به رسم انسانی کنگره ۶۰، تشکر و قدردانی می‌کنم از راهنمای عزیزم علی آقا محمدی و آقای آرش یوسفی که این عزیزان زحمات بسیاری را برای من متحمل شدند و در حقیقت حال خوب امروزم را مدیون این بزرگواران هستم.

دستور جلسه امروز در مورد شکرگزاری در کنگره است. اجازه بفرمایید با سخنی از آقای مهندس دژاکام شروع کنم. به قول آقای مهندس، یکی از کمترین ضررهای اعتیاد، مصرف مواد مخدر در یک ساعت مشخص است، اما این کمترین ضرر، همراه خود ضررها و خسارت‌های دیگری را به همراه دارد.

هر انسانی برای خود یک شخصیت، اصول و خطوط قرمزی دارد، مصرف مواد مخدر باعث شد که من ازمرزها و خطوط قرمز خودم عبور کنم و این عبور، انسان را به عمق  تاریکی می‌برد، معصومیت را از او می‌گیرد و گاهی اوقات باعث می‌شود، دل آدم برای خودش تنگ ‌شود. و احتمالاً شما هم این حالت را تجربه کرده‌اید که دل‌تان برای خودتان تنگ شود.

استاد امین در این مورد جمله بسیار خوبی دارند: "مسافری که رها می‌شود، تازه وارث شهری از خرابی‌‌ها است." شهری را تصور کنید که بمباران شده و همراه با ویرانه‌هاست، الان من تازه می‌خواهم شروع به باز سازی کنم ، با چه مصالحی، این مصالح را از کجا پیداکنم ، جایی نمی‌فروشند. کنگره 60 این مصالح را به رایگان در اختیار من قرار می‌دهد. این مصالح عبارت است از: سی‌دی‌ها، جلسات هفتگی، صحبت‌های چهارشنبه، راهنما و...

ما یک باغ خزان‌زده بودیم، دستور و فرمان صادر شد، ما را هرس کردند، به ما آب دادند و از ما مراقبت کردند، دوباره سبز شدیم، مبادا باغبان خود را فراموش کنیم .
کنگره ۶۰ به‌طور رایگان یک سفر اولی را به درمان وتعادل می‌رساند، به ما یک زندگی دوباره با استانداردهای بالا را هدیه می‌دهد و کمک‌مان می‌کند به نسخه بهتری از. خود تبدیل شویم. در زمان اعتیاد، آسیب‌های گوناگونی به همسفران و زندگی خود زده‌ایم نمونه بارز این آسیب، نگذاشتن وقت برای فرزندان و خانواده است. با همین رویه همسفرخودم را به تاریکی و نا امیدی هدایت کردم، امیدوارم از سر ما بگذرند. همچنین، همه چیز را با دیدگاه حق به جانب خود بررسی می‌کردیم، هر بحثی را به نفع خود تمام و هر فکر واندیشه مخالفی را سرکوب می‌کردیم.
حالا وظیفه ما است که شکرگزار باشیم، هم به قلب و زبان و هم به عمل.
امید‌وارم بتوانم با خدمت کردن در کنگره،چه بصورت مالی و چه غیر از آن گوشه ای از این محبت بزرگ را جبران کنم. از توجه شما متشکرم.

گروه سایت مسافران