وظیفه قدردانی

چهاردهمین جلسه از دوره چهاردهم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره۶۰، نمایندگی اسلامشهر، با استادی راهنمای محترم مسافر حسن، نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر فرهاد با دستور جلسه "در کنگره ۶۰ چگونه قدردانی می کنیم؟" شنبه ۲۲ آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان حسن هستم یک مسافر شاکر خداوندم که امروز در این جایگاه قرار گرفتم تا آموزش بگیرم و خدمت کنم، همچنین از ایجنت محترم و گروه مرزبانی سپاسگزارم که به بنده اجازه خدمت دادند، دستور جلسه این هفته چگونه در کنگره ۶۰ قدردانی می‌کنیم، می‌باشد. من به عنوان مسافر با شرایط نامناسب و حال خراب وارد کنگره شدم و اکنون به حال خوش و رهایی رسیده‌ام؛ در این شرایط آیا می‌توانم در ازای حال خوش و سلامتی به دست آمده قدردان کنگره باشم؟ در بسیاری از مواقع قصد انجام اعمال زیادی را داریم و قدردانی نیز از همین اعمال می‌باشد، اما از سخن تا عمل فاصله زیادی است و سخن به تنهایی دردی را دوا نمی‌کند و باید در راه قدرشناسی قدم بردارم و عملکرد داشته باشم؛ اینکه من در کنگره چه عملکردی دارم قدردانی مرا نشان می‌دهد، مثلاً در جشن‌های کنگره چگونه حضور به عمل می‌آورم یا در قبال خدماتی که دریافت کرده‌ام چه خدمتی انجام می‌دهم، به اصطلاح در قالب قلم، قدم و درهم باید برای خدمت به افراد پس از خودم و جبران بخش کوچکی از الطاف کنگره، قدردانی خود را به صورت عملی انجام بدهم.

قدرشناسی باید از درون و خودجوش رخ دهد، زمانی که تغییرات درون انسان ایجاد شود و حسِ خوب شکل بگیرد، قدر شناسی در من به وجود می‌آید. برخی از اعضا، از توان مالی بیشتری برخودار می‌باشند و خدمت و قدردانی مالی بیشتری انجام می‌دهند، عده‌ای هم می‌توانند زمان بیشتری را به خدمت اختصاص دهند و حضور پررنگ‌تری دارند؛ اما استفاده از انرژی و حال خوش کنگره بدون باز گرداندن بهای آن غیر ممکن است و عدم قدر دانی و نپذیرفتن خدمت به صورت داوطلبانه، پیامدهای سنگین و جبران ناپذیری خواهد داشت که حس منفی و بازگشت به تاریکی‌ها از بارزترین آنها می‌باشد. باید از کار، زمان، استراحت، مال و انرژی خود بگذریم و ببخشیم تا به حال خوش برسیم، همانگونه که خدمتگزاران قبل از ما از خود کاسته‌اند تا به ما ببخشند؛ گذشت آنان شرایط را برای حال خوش و رهایی ما آماده کرده است.

در سفر دوم حس‌ها باز می‌شود و درک بیشتری از آموزش‌ها و جهان بینی خواهیم داشت، به همین جهت باید بیش از پیش با حضور مستمر، آموزش‌های ناب کنگره را دریافت کنیم تا به درک اهمیت خدمت و قدر دانی کردن برسیم، زیرا حال خوش و رهایی مستدام در گروی قدر دانی و پرداخت بها از طریق خدمت می‌باشد. کافیست در مسیر صحیح باشیم زیرا مسیر و نشانه‌های آن به ما می‌گوید که چگونه و به کدام طرف قدم برداریم.‌ به قول استاد امین مهمترین عامل در انسان که موجب حرکت می‌شود، حس است و احساس در انسان به وجود نخواهد آمد مگر انرژی در وجود او به حرکت بیاید. به همین دلیل باید در این مسیر انرژی مورد نیاز را به کار بگیرم و این انرژی توسط حضور در جلسات، نوشتن سی‌دی، خدمت مالی و جایگاه‌های خدمتی تامین می‌شود، در نتیجه حس ها پالایش می‌شود و تصمیمات صحیح را به ارمغان می‌آورد، با نگاهی به گذشته نزدیک و سفر اول که با شرایط نامناسب وارد کنگره شدم و دستاوردهای ارزشمندی که امروز در سایه کنگره۶۰ به‌دست آورده‌ام، در می‌یابم که بر من وظیفه است قدردان بنیان کنگره۶۰، خدمتگزاران، راهنمایان و تمام اعضا باشم که مسیر را برای من هموار نموده‌اند؛ بهترین راه قدردانی بخشش و خدمت به افراد پس از خودم خواهد بود و باید ببخشم تا دریافت کنم، از اینکه به صحبت‌های بنده توجه کردید از شما سپاسگزارم.

متن و عکس و ارسال: مسافر محسن